روان‌پزشکی، روان‌شناسی و روانکاوی

درد و لذت گاهی از اوقات می‌توانند در متن تماس جنسی همپوشانی داشته باشند

بسیاری از مردم درد و سکس را عمیقاً ناسازگار تلقی می‌کنند. از همه چیز گذشته، سکس تماماً در مورد لذت است، و درد چیزی برای گفتن در این مورد ندارد، درست است؟ خوب، برای بعضی مردم، درد و لذت گاهی از اوقات می‌توانند در متن تماس جنسی همپوشانی داشته باشند، اما چطور؟ ارتباط میان درد و لذت جنسی تخیلات بسیاری از نویسندگان و هنرمندان را با ته‌رنگی از ممنوعیت، و لذتی شیطنت‌آمیز بارور کرده است. در 1954، رمان اروتیک "داستان صفر" نوشته آن دسکلوس با ارجاعات صریح به بندگی و نظم، سلطه و تسلیم، سادیسم و مازوخیسم (دگرآزاری و خودآزاری) - به طور خلاصه آرایه‌ای از اعمال جنسی (BDSM)، در فرانسه غوغایی به پا کرد.

علت ایجاد پارافیلیا مشخص نیست. برخی کارشناسان آنها را نتیجه بروز ترومایی در دوران کودکی مثل قرار گرفتن در معرض سوء استفاده جنسی می‎دانند. شیوع پارافیلیا در مردان بیست برابر بیشتر از زنان است

پارافیلیاها رفتارهای یا انگیزش‌های غیر عادی هستند که با فانتری‎ها و نیازهای عاجل برگشت کننده مشخص می‎شوند. نیازهای عاجل و رفتارهایی که ممکن است متوجه اشیاء، فعالیت‎ها یا موقعیت‎هایی شوند که به طور معمول عوامل برانگیختگی یا تحریک جنسی برای دیگران نیستند. اغلب اوقات این احتمال مطرح است که پارافیلیا برای فرد مبتلاء به آن برای اقدام به عمل جنسی ضروری باشد، حتی علی‎رغم این واقعیت که این عامل برانگیزاننده ممکن است منبعی برای ایجاد دیسترس یا پریشان‌حالی قابل توجهی نیز باشد. پارافیلیاها می‎توانند به بروز مشکلات شخصی، اجتماعی، و شغلی قابل توجهی منجر شوند؛ و فرد دچار پارافیلیا ممکن است "عوضی" یا "منحرف" لقب بگیرد. رفتارهای مرتبط نیز ممکن است تبعات اجتماعی و قانونی جدی برای فرد دچار پارافیلیا در پی داشته باشد.

در حدود 30 درصد مردان در مقاطعی از زندگی به اعمال فروتریستیک مبادرت می‌ورزند. در میان مردان بزرگسال قرار گرفته تحت درمان برای اختلالات پارافیلیک، در حدود 10 تا 14 درصد موارد دچار فروتریزم هستند.

فردی که بر اثر مالیدن خود به دیگران بدون زمینه و توافق قبلی، و به طور معمول در مکان‎های پرازدحام، دچار تحریک یا برانگیختگی جنسی می‎شود ممکن است دچار یک اختلال جنسی موسوم به فروتریزم باشد. فروتریزم نوعی دلبستگی پارافیلیک یا پارافیلیا است. پارافیلیا اشتیاق جنسی نیرومند و نامتعارف نسبت به اشیاء، موقعیت‌ها، سرگرمی‎ها، رفتارها یا اشخاص محسوب می‌شود. فروتریزم وضعیتی است که درک بسنده‌ای نسبت به آن وجود ندارد. میزان شیوع آن در کل جمعیت مشخص نیست. برخی تحقیقات عنوان می‌کنند که در حدود 30 درصد مردان در مقاطعی از زندگی به اعمال فروتریستیک مبادرت می‌ورزند. در میان مردان بزرگسال قرار گرفته تحت درمان برای اختلالات پارافیلیک، در حدود 10 تا 14 درصد موارد دچار فروتریزم هستند.

پدوفیلیا به عنوان فانتزی جنسی یا اقدام به فعالیت جنسی با کودکانی تعریف می‎شود که عموماً 13 سال یا کمتر سن دارند. بچه‎نوازها به طور معمول مرد هستند و احتمال جذب آنها نسبت به هر دو جنس (پسر و دختر) مطرح است

پدوفیلیا [پدوفیلی، بچه‌نوازی] به عنوان کشش جنسی پایدار نسبت به کودکان زیر سن بلوغ تعریف می‎شود. پدوفیلیا نوعی پارافیلیا تلقی می‎گردد، اختلالی که در آن تحریک جنسی و لذت فرد به خیالپردازی و اقدام به رفتاری جنسی بستگی دارد که غیر متعارف و زیاده‎روانه است. پدوفیلیا به عنوان فانتزی جنسی یا اقدام به فعالیت جنسی با کودکانی تعریف می‎شود که عموماً 13 سال یا کمتر سن دارند. بچه‎نوازها به طور معمول مرد هستند و احتمال جذب آنها نسبت به هر دو جنس (پسر و دختر) مطرح است. چگونگی ارتباط آنها با جنس مخالف بزرگسال متفاوت است. تقریباً 20 درصد کودکان آمریکایی در معرض تعرض جنسی قرار گرفته‎اند، که این موضوع پدوفیلیا را به عنوان نوعی شایع از پارافیلیا مطرح می‌کند. 

اگرچه تفکر غالب ایجاد بحران هویت را به برخی سنین (برای مثال دوران نوجوانی یا "بحران میانسالی") مرتبط می‎داند، بحران هویت ممکن است برای هر کسی در هر سنی یا در هر مقطعی از زندگی ایجاد شود.

آیا شما هم از خود می‎پرسید که کی هستید؟ هدفتان در زندگی یا ارزش‌هایتان چیست؟ اگر چنین است، ممکن است در کوران روندی قرار داشته باشید که بحران هویت نامیده می‌شود. اصطلاح "بحران هویت" نخستین بار از سوی اریک اریکسون / Erik Erikson، روان‎شناس رشد و روان‌تحلیلگر، مطرح شد. وی ایده‌های مربوط به بحران هویت در نوجوانان و نیز بحران میانسالی را مطرح کرد، با این باور که شخصیت فرد با برطرف کردن بحران‎های زندگی رشد می‌کند. اگر کسی در حال تجربه نوعی بحران هویت باشد، ممکن است با خود پرسش‌هایی در مورد حس خود در باره شخصیت یا هویت خویش مطرح کند. این رویکرد اغلب در بزنگاه‎های تغییرات یا وقایع استرس‎زای بزرگ در زندگی یا به علت عواملی مثل سن یا گذر از برخی مراحل زندگی (برای مثال، مدرسه، محیط کار، یا کودکی) ایجاد می‌شود.

بر مبنای ICD-11، مردم مبتلاء به اختلال گیمینگ در مورد مقدار زمان صرف شده برای بازی‎های دیجیتال و ویدیویی دچار مشکل هستند

در سال 2018 سازمان بهداشت جهانی (WHO) اختلال گیمینگ را در "طبقه‎بندی بین‎‏المللی بیماری‎ها" (ICD-11) قرار داد. ICD-11 فهرستی از بیماری‎ها و اختلالات پزشکی است که متخصصان مراقبت‎های پزشکی برای تشخیص و برنامه‎های درمانی مورد استفاده قرار می‎دهند. بر مبنای ICD-11، مردم مبتلاء به اختلال گیمینگ در مورد مقدار زمان صرف شده برای بازی‎های دیجیتال و ویدیویی دچار مشکل هستند. این گروه از مردم در عین حال پرداختن به این بازی‎ها را در در مقایسه با دیگر فعالیت‎ها در اولویت قرار می‎دهند و بر اثر رفتارهای مربوط به بازی کردن دچار تأثرات منفی می‎شوند. WHO تصمیم به این طبقه‎بندی را پس از مرور تحقیقات و مشورت با کارشناسان اتخاذ کرد. WHO مدعی است که این طبقه‎بندی به افزایش تمرکز بر اختلال گیمینگ و پیشگیری و درمان آن منجر خواهد شد.