روان‌پزشکی، روان‌شناسی و روانکاوی

معتاد ادرنالین (آدرنالین) کسی است که از مشارکت در فعالیت‌های محرک رهش اپی‌نفرین، که عموماً زیر نام فوران آدرنالین شناخته می‌شود، لذت می‌برد. این گونه افراد اغلب از اقدام به فعالیت‌های هیجان‌انگیز، مهیج یا شدید لذت می‌برند. معتاد آدرنالین اصطلاحی برای توصیف این گونه افراد است اما یک تعریف پزشکی محسوب نمی‌شود. اصطلاحات مشابه شامل "ماجراجو" و "جسور" است. معتادان آدرنالین از طیفی از فعالیت‌ها شامل مسابقات ورزشی شدید، تجارب هیجان‌انگیز، و تعقیب و گریز خطرناک لذت می‌برند.

اختلال پایرول زمانی ایجاد می‌شود که تعداد مولکول‌های پایرول در بدن شما بیش از حد زیاد باشد

اختلال پایرول یک وضعیت بالینی است که باعث چرخش‌های خلقی چشمگیر می‌شود. اختلال پایرول گاهی از اوقات به همراه دیگر اختلالات سلامت روانی شامل موارد زیر بروز می‌کند: اختلال دوقطبی، اضطراب، اسکیزوفرنی (شیزوفرنی). اختلال پایرول زمانی ایجاد می‌شود که تعداد مولکول‌های پایرول در بدن شما بیش از حد زیاد باشد. این وضعیت می‌تواند باعث انحراف سیستم مواد غذایی ضروری شود که نقشی مهم در تنظیم خلق ایفاء می‌کنند. پزشکان بر اثر فقدان تشخیص نمی‌دانند میزان اختلال پایرول چقدر عمومیت دارد. اگر کسی دارای علایم یا تاریخچه اختلالات خلقی باشد، موضوع ارزش آن را دارد که شخص برای تست پایرول با پزشک مشورت کند.

از هر 6 کودک یک نفر دچار مشکلات پردازش حسی است

بیش‌بار حسی زمانی اتفاق می‌افتد که یکی از پنج حس بدنی یا شمار بیشتری از آنها درهم می‌شکند. این اتفاق، برای مثال، ممکن است در یک رستوران شلوغ، زمانی که صدای رادیو بیش از حد بلند است، یا زمانی که رهگذری با بوی بسیار قوی عطر از کنار شخص می‌گذرد رخ دهد. در چنین موقعیت‌هایی اطلاعات دریافتی مغز بیش از مقداری است که قادر به پردازش آنها باشد. بیش‌بار حسی به احساس ناراحتی در طیفی از خفیف تا شدید منجر می‌شود. هر کسی در مقطعی از زندگی خود دچار بیش‌بار حسی می‌شود. به هر حال، برخی کودکان و بزرگسالان منظماً این وضعیت را تجربه می‌کنند. در مورد این افراد، هر موقعیت روزمره می‌تواند با چالش همراه باشد.

اتوکانیبالیسم یک اختلال سلامت روانی است

بیشتر مردم یا از روی ملال یا برای تخفیف حسی منفی یک تار موی خاکستری خود را کنده‌اند، اثر زخمی را خراشیده‌اند یا حتی ناخنی را به دندان گرفته‌اند. در موارد نادر این عمل می‌تواند با اتوکانیبالیسم [خودتنخواری] همراه شود که در آن شخص ممکن است مو، ناخن یا زائده‌های زخم خود را بخورد. اتوکانیبالیسم یک اختلال سلامت روانی است که متقدماً با ناگزیری برای خوردن خود مشخص می‌گردد. به هر حال این نکته را باید به خاطر بسپریم که در تازه‌ترین راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (FSM-5)، اتوکانیبالیسم به عنوان یک اختلال قابل تشخیص سلامت روانی شناسایی نشده است.

نوع حساسیتی که کودک دارد می‌تواند به میزان زیادی علایم دچار وی را تعیین کند

مشکلات حسی زمانی بروز می‌کنند که کودک زمانی دشوار را برای دریافت اطلاعات از حس‌های خود و پاسخ به آنها سپری می‌کند. کودکان مبتلاء به مشکلات حسی ممکن است دچار ناسازگاری با هر چیزی مثل نور، صدا، لمس، مزه یا بو شوند که محرک حس‌های آنها می‌شود. علایم شایع مشکلات پردازش حسی می‌تواند شامل موارد زیر باشد: بیش‌فعالی، بردن مکرر چیزها به داخل دهان، مقاومت در برابر آغوش. بدبختانه دانش زیادی در مورد مشکلات حسی یا اینکه چرا برخی کودکان دچار آنها می‌شوند و مابقی نمی‌شوند، وجود ندارد.

تخمین زده می‌شود که از هر 100 نفر 3 نفر در مقطعی از زندگی خود دچار سایکوز می‌شوند

"اختلال سایکوتیک" اصطلاحی کلی برای توصیف چند نوع مختلف اختلال سلامت روانی است که شامل پدیده‌ای به نام سایکوسیس (سایکوز یا روان‌پریشی) هستند. خود سایکوز با اختلال ارتباط با واقعیت و اغلب شامل گیجی، توهم و هذیان مشخص می‌شود. تخمین زده می‌شود که از هر 100 نفر 3 نفر در مقطعی از زندگی خود دچار سایکوز می‌شوند. این موضوع مهم است، به خاطر بسپریم که سایکوز در تمامی اختلالات روانی وجود ندارد و علایم آن بر مبنای فرد مبتلاء بسیار متفاوت است. اصطلاح "اختلال سایکوتیک" از سوی برخی متخصصان سلامت روانی به کار می‌رود اما به دلیل داغ ننگی که با خود دارد همیشه از سوی جامعه مورد پذیرش قرار نمی‌گیرد.