در این مقاله:
• ایمپلنت دندان چیست؟
• انواع ایمپلنت دندان
• ایمنی ایمپلنت دندان
• ریسک‌های ایمپلنت دندان
• پیامدهای بالقوه جراحی ایمپلنت
• اقدامات
• نگهداری ایمپلنت
• خلاصه
ایمپلنت‌های دندان ساختارهایی صناعی هستند که جراح دندان آنها را در استخوان فک شخص قرار می‌دهد. مردم ممکن است در صورت از دست دادن یک دندان یا تعداد بیشتری از آن به ایمپلنت دندان نیاز پیدا کنند.
ایمپلنت دندان چیست؟
ایمپلنت دندان ساختاری است که جایگزین یک دندان از دست رفته می‌شود. با دستگاه‌هایی شبیه به پیچ‌گوشتی جراح ایمپلنت را در استخوان فک قرار می‌دهد و این ایمپلنت نقش لنگر را برای دندان مصنوعی موسوم به تاج بازی می‌کند.
دستگاهی به نام ابیوتمنت دندان مصنوعی را به ایمپلنت دندان متصل می‌کند.
تاج دندان به صورت اختصاصی متناسب با دهان و رنگ دندان متقاضی ساخته می‌شود. تاج دندان دارای نمای ظاهری، حس و عملکردی مشابه دندان طبیعی است.
ایمپلنت در مقایسه با دندان مصنوعی که دندان‌های مصنوعی قابل خارج کردن هستند مزایایی دارد که عبارتند از:
• طبیعی‌تر به نظر می‌رسند و آرامش بیشتری ایجاد می‌کنند
• نرخ موفقیت آنها بالاتر است
• باعث بهبود عمل جویدن می‌شوند
• باعث کاهش خطر ایجاد حفره در دندان مجاور می‌شوند
• باعث بهبود حفظ استخوان در محل دندان از دست رفته می‌شوند
• باعث کاهش حساسیت در دندان مجاور می‌شوند
• نیازی به آن نیست که هر شب از دهان خارج و تمیز شوند
به هر حال، ایمپلنت دندان برای همه کس مناسب نیست. ابزارهای ایمپلنت باید به استخوان فک متصل شوند، بنابراین استخوان‌های شخص باید سالم باشند تا وی بتواند تحت جراحی امپلنت قرار گیرد.
انواع ایمپلنت دندان
دو نوع ایمپلنت دندان وجود دارد: اندواستیل و ساب‌پریواستیل
ایمپلنت‌های اندواستیل نوع رایج‌تر هستند. جراح آنها را در استخوان فک جاگذاری می‌کند، و هریک از آنها می‌تواند یک دندان مصنوعی یا تعداد بیشتری از آنها را نگه دارد.
جراح ایمپلنت ساب‌پریواستیل را روی قسمت بالای استخوان فک تثبیت می‌کند. جراحان دندان این گزینه را برای مردمی به کار می‌برند که استخوان فک آنها ارتفاع زیادی ندارد.
ایمنی ایمپلنت دندان
برمبنای اعلام "آکادمی آمریکایی ایمپلنت دندان‌پزشکی"، در حدود 3 میلیون نفر از مردم ایالات متحد آمریکا دارای ایمپلنت دندان هستند و این رقم هر ساله در حدود 500.000 مورد افزایش پیدا می‌کند.
جراحی ایمپلنت دندان وقتی که توسط جراح یا دندان‌پزشک مجرب انجام شود ایمن است. این نوع عمل همچنین تنها گزینه ترمیم دندان است که سلامت استخوان فک را حفظ و رشد آن را تحریک می‌کند.
ریسک‌های ایمپلنت دندان
برخی از مردم فاقد شرایط لازم برای جراحی ایمپلنت دندان هستند. این عمل برای انجام توسط جراحان دندان برای استفاده در مردم دچار موارد زیر ایمن نیست:
• بیماری شدید
• بیماری متابولیک غیر قابل کنترل
• بیماری یا عفونت استخوان یا بافت نرم
اگر مشکلات مزبور برطرف شوند شخص می‌تواند عمل جراحی مورد بحث را انجام دهد.
در برخی موارد جراحان دندان از انجام عمل بر روی مردم دارای شرایط زیر خودداری می‌کنند:
• سیگاری‌های قهار
• دارای عادات فراعملکردی مثل دندان قروچه کردن یا گره کردن
• اختلالات رفتاری یا روان‌شناختی
• HIV
• دیابت
• استئوپوروزیس
• ایدز
اگر مردم دچار هر یک از موارد مزبور تحت عمل ایمپلنت دندان قرار گیرند، ریسک بالایی برای شکست ایمپلنت وجود خواهد داشت.
جراحان دندان همچنین ممکن است به علت افزایش ریسک بروز عوارض ایمپلنت از انجام این عمل بر روی مردمی که در شرایط انجام درمان‌های زیر قرار دارند خودداری نمایند:
• درمان با داروهای بیس‌فسفونات برای بیماری کاهش استخوان
• شیمی درمانی
• اشعه درمانی برای سر یا گردن
پیامدهای بالقوه جراحی ایمپلنت
مردمی که عمل جراحی ایمپلنت انجام می‌دهند ممکن است در طول عمل یا پس از آن برخی پیامدها را تجربه کنند. این مشکلات شامل موارد زیرند:
• صدمات عصب، بر اثر دگرگون شدن حس ناحیه مورد جراحی
• ایجاد یک دهانه برش جراحی پس از انجام آن
• حرکت ایمپلنت
• قرار گرفتن ایمپلنت روی خط لثه
• عفونت ایمپلنت
مردمی که دچار حرکت ایمپلنت یا نمایان شدن آن روی خط لثه می‌شوند ممکن است نیاز داشته باشند تا برای بهبود سلامت استخوان و لثه یا برداشتن و یا تعویض ایمپلنت دوباره عمل شوند.
موارد فهرست شده در زیر برخی نشانه‌ها و علایم هستند که بر مبنای آنها ایمپلنت ناموفق بوده است:
• ایمپلنت بیش از حد حرکت دارد
• چرک یا دیگر ترشحات از محل ایمپلنت بیرون می‌زند
• احساس درد در هنگام دست زدن به ایمپلنت
• کاهش سریع و پیشرونده استخوان
اقدامات
تجربه هر فردی از عمل جراحی ایمپلنت دندان احتمالاً متفاوت است. عوامل تأثیرگذار در این مورد عبارتند از:
• تعداد دندان‌هایی که نیاز به جایگزین شدن دارند
• محل ایمپلنت در فک
• کیفیت و کمیت استخوان در محل ایمپلنت
• سلامت زیربنایی دهان و دندان و سیستمیک شخص
بسته به عوامل مزبور، ممکن است به اقدامات اضافی شامل موارد زیر نیاز باشد:
تقویت سینوس
جاگذاری ایمپلنت در استخوان فک فوقانی معمولاً دشوار است زیرا محدوده سینوس‌ها است.
جراح ممکن است نیاز به عمل تقویت سینوس داشته باشد - اقدام برای بلند کردن کف سینوس‌ها برای اینکه امکان پذیرش استخوان بیشتری ایجاد گردد به شکلی که ایمپلنت بتواند موفق باشد.
اصلاح خط‌الرأس
برخی از مردم دچار ناهنجاری استخوان فک هستند که مانع از وجود استخوان کافی برای انجام ایمپلنت می‌شود. در چنین مواردی، جراح ممکن است نیاز به اصلاح خط‌الرأس داشته باشد.
این کار مستلزم بالا کشیدن لثه برای مشخص شدن ناحیه دچار دگرشکلی استخوان است. سپس جراح از یک استخوان یا جایگزین آن برای ترمیم و ایجاد ناحیه مورد اشاره استفاده می‌کند. این کار باعث بهبود کیفیت استخوان فک برای انجام جراحی ایمپلنت دندان خواهد شد.
نگهداری ایمپلنت
پس از انجام عمل ایمپلنت دندان شخص باید مسواک زدن و استفاده از نخ دندان را به طور منظم پیگیری کند. دندان مصنوعی نیز به همان مراقبت‌های معمول برای دندان‌های طبیعی نیاز دارد.
جراح یا دندان‌پزشک در عین حال ویزیت‌های پیگیری را برای پایش وضعیت ایمپلنت و اطمیان از سالم بودن دندان و لثه تعیین خواهد کرد. این موضوع اهمیت دارد که شخص برای پاکسازی حرفه‌ای دندان‌ها هر 6 ماه یک بار به دندان‌پزشک مراجعه کند.
خلاصه
ایمپلنت‌های دندان در استخوان تثبیت و جایگزین دندان از دست رفته می‌شوند. ایمپلنت‌ها درصد بالایی از موفقیت را دارند و می‌توانند فواید طولانی مدتی داشته باشند.
برخی از مردم برای آمادگی جهت ایمپلنت دندان نیاز به انجام برخی اقدامات اضافی دارند. این اقدامات هزینه‌های اضافی بر شخص تحمیل خواهد کرد. تعداد و نوع ایمپلنت نیز می‌تواند بر هزینه انجام آن تأثیرگذار باشد.
هر کسی که در صدد انجام ایمپلنت دندان است باید با دندان‌پزشک خود در مورد مناسب بودن این اقدام برای خود مشورت کند./
آنچه باید در مورد ایمپلنت دندان بدانیم
دکتر جنیفر آرچیبالد، دکتر جسیکا کاپوروشیو
ترجمه هامیک رادیان
Source:
Medical News Today
What to know about dental implants
Medically reviewed by Jennifer Archibald, DDS
On January 16, 2020 New —
Written by Jessica Caporuscio, Pharm.D.
