جراحی

فرنکتومی (فرنتومی) یا برش و اصلاح بافت متصل در بدن

فرنکتومی، فرنتومی، فرنکتومی زبانی، فرنوم، فرنکتومی ماکسیلاری، عمل فرنکتومی، فرنکتومی لیزری، فرنکتومی در نوزادان، فرنکتومی در بزرگسالان

فرنکتومی که به نام فرنتومی نیز شناخته می‌شود، به هر اقدامی اطلاق می‌گردد که در آن بافت متصل در بدن بریده یا اصلاح می‌شود

فرنکتومی که به نام فرنتومی نیز شناخته می‌شود، به هر اقدامی اطلاق می‌گردد که در آن بافت متصل در بدن بریده یا اصلاح می‌شود. اقدامات فرنکتومی به ویژه در مرحله نوزادی زندگی بسیار شایعند. فرنکتومی‌های ناحیه تانسلی مثل ختنه کردن، برای مثال در ایالات متحد آمریکا، نیز بسیار رایج است. به هر حال در اغلب موارد این اصطلاح به اقدامات در محدوده دهان اشاره دارد که به معنی رفع مشکل مربوط به گیر کردن زبان یا بستن لب است. "فرنوم" در دهان اشاره به تکه‌ای از بافت نرمی دارد که به لب‌ها و لثه‌ها متصل است. اگر فرنوم بسیار کوتاه یا بسیار سفت باشد می‌تواند در شیر خوردن از پستان، عمل بلعیدن یا توسعه تکلم اختلال ایجاد کند.

واژینوپلاستی و لابیاپلاستی - علل انجام، خطرات و ضرورت

واژینوپلاستی، لابیاپلاستی، کالج آمریکایی متخصصان زنان و زایمان، جراحی پلاستیک، جراحی ترمیمی، جراحی زیبایی، جوانسازی واژن، طراحی واژن، انجمن آمریکایی جراحی پلاستیک، باکره‌سازی دوباره، برداشتن هود کلیتوریس، تقویت نقطه جی

ناحیه تناسلی زنان به شکل طبیعی دارای طیف گسترده‌ای از نمای ظاهری نرمال است

واژینوپلاستی عملی است که با هدف "سفت کردن" واژنی که در نتیجه زایمان طبیعی یا پیری شل شده است انجام می‌شود. برخی جراحان مدعی هستند که واژینوپلاستی حتی می‌توانند باعث بهبود میزان حساسیت شود - ادعایی که "کالج آمریکایی متخصصان زنان و زایمان" (ACOG) قویاً آن را به چالش کشیده است. اگرچه این موضوع واقعیت دارد که بافت واژن ممکن است کش بیاید، سفت کردن بافت واژن به خودی خود نمی‌تواند افزایش میزان پاسخدهی جنسی را تضمین کند، زیرا میل، برانگیختگی، و ارگاسم پاسخ‌هایی به غایت شخصی هستند و با شرایط عاطفی، روحی، و عوامل بین فردی مثل جنبه‌های زیبایی شناختی فرد محدود می‌شوند.

فتق اینگوینال در مردان، زنان و نوزادان - علایم و درمان

فتق اینگوینال، فتق محبوس، فتق خفقانی، ترمیم فتق باز، هرنیوپلاستی، مش صناعی، لاپاروسکپی، لاپاروسکپ، کشاله ران، فتق دوطرفه

مردان هشت بار بیش از زنان ممکن است که دچار فتق اینگوینال شوند

فتق اینگوینال لزوماً خطرناک نیست. به هر حال این اختلال خود به خود برطرف نمی‌شود و می‌تواند به بروز عوارض تهدیدگر زندگی منجر گردد. پزشک در مواقعی که فتق اینگوینال بزرگ یا دردناک باشد انجام عمل جراحی را برای تثبیت وضعیت فتق توصیه می‌کند. فتق اینگوینال در نوزادان و کودکان نتیجه ضعفی در دیواره شکم است که در زمان تولد وجود دارد. گاهی از اوقات فتق فقط زمانی قابل مشاهده است که نوزاد در حال گریه کردن، سرفه یا زور زدن برای دفع مدفوع باشد. نوزاد ممکن است در حالت آزردگی یا تحریک قرار داشته و اشتهای وی کمتر از میزان معمول باشد. در کودکان بزرگسال‌تر فتق ممکن است در زمان سرفه کردن، زور زدن در زمان حرکات روده یا ایستادن به مدت طولانی مشخص‌تر باشد.

ایمنی در بیهوشی برای نوزادان و کودکان نوپا – پرسش و پاسخ برای والدین

نوزادان، کودکان نوپا، بیماری‌های کودکان، آنستزیولوژی، نوروتوکسیسیتی، جراحی، بیهوشی، متخصص بیهوشی کودکان، MRI، داروهای آرام‌بخش، سدیشن، بیهوشی عمومی، SmartTots

در مورد کودکان خردسال ایمن‌ترین راه برای اغلب اعمال جراحی انجام آنها تحت بیهوشی عمومی است.

هر گاه بچه‌ا‎ی به ویژه اگر نوزاد یا نوپا باشد، برای انجام یک عمل جراحی نیاز به بیهوشی یا آرام‌بخشی داشته باشد، والدین خود را با پرسش‌هایی در مورد خطرات بالقوه این عمل مواجه می‎بینند. در کوشش برای کمک به آماده‌سازی خانواده‎ها، "آکادمی آمریکایی بیماری‌های کودکان" (AAP) به پرسش‎هایی که مکرراً در مورد ایمنی بیهوشی در کودکان مطرح می‌شود پاسخ می‎دهد. بیهوشی و آرام‌بخشی اکنون از هر زمان دیگری در گذشته ایمن‌ترند. متخصصان بیهوشی کودکان برای میلیون‎ها بچه - حتی بیمارترین نوزادان - این امکان را فراهم کرده‌اند که تحت اعمال جراحی نجات‎بخش و تقویت کننده زندگی قرار گیرند.

ماستوپکسی یا لیفت پستان - علل انجام، خطرات و عوارض جانبی

ماستوپکسی، لیفت پستان، افتادگی پستان، نوک پستان، هاله پستان، مشکلات شیردهی، ماموگرام، دخانیات، آسپیرین، جراحی

نتایج ماستوپکسی ممکن است دایمی نباشد

لیفت پستان که ماستوپکسی نیز نامیده می‌شود، یک اقدام جراحی است که توسط جراح پلاستیک برای تغییر شکل پستان انجام می‌گیرد. در طول لیفت پستان پوست و بافت اضافی پستان با هدف تغییر شکل آن برای بالا کشیدن پستان برداشته می‌شود. زنان می‌توانند لیفت پستان را با هدف رفع حالت افتادگی پستان یا در صورت دچار شدن به تورفتگی نوک پستان در دستور کار قرار دهند. لیفت پستان در عین حال می‌تواند به تقویت تصور زن از خود و اطمینان به خود در وی کمک کند. ماستوپکسی باعث تغییر قابل ملاحظه‌ای در اندازه پستان نمی‌شود. به هر حال، لیفت پستان را می‌توان به همراه عمل افزایش حجم پستان یا کاهش اندازه آن انجام داد.

آنچه باید در مورد جراحی تغییر جنسیت زن به مرد بدانیم

جراحی تغییر جنسیت زن به مرد، ماستکتومی، عمل ته، تستوسترون، هیسترکتومی، سالپینگو-اوفورکتومی، متوایدیوپلاستی، کلیتوریس، نیوپینس، سکس دخولی، فالوپلاستی، اسکروتوپلاستی، ریکاوری، نیکوتین، نعوظ، تراجنسیتی، ایمپلنت آلت

دورنما برای عمل جراحی تغییر جنسیت از زن به مرد به نوع عمل جراحی، سلامت شخص، و عوامل دیگر بستگی دارد

جراحی تغییر جنسیت زن به مرد نوعی عمل جراحی تغییر جنسیت است که عمل جراحی تأیید جنسیت یا عمل جراحی تصدیق جنسیت نیز نامیده می‌شود. این عمل می‌تواند اشکال متفاوتی شامل برداشتن پستان‌ها یا ماستکتومی و دگرگون کردن ناحیه تناسلی داشته باشد که به نام عمل "ته" نیز شناخته می‌شود. مثال‌هایی از عمل ته شامل موارد زیر است: برداشتن رحم که به عنوان هیسترکتومی شناخته می‌شود؛ برداشتن واژن که به نام واژینکتومی شناخته می‌شود؛ ساختن آلت تناسلی مردانه از طریق متوایدوپلاستی یا فالوپلاستی. پیش از انجام عمل جراحی جراحی تغییر جنسیت زن به مرد شخص مورد عمل درمان جایگزینی تستوسترون قرار می‎گیرد.

استانداردهای اتاق عمل جراحی؛ واقعیت‌های موجود و شرایط متعارف

اتاق عمل، جراحی، دکتر امیرحسین دانش‎نژاد، استاندارد اتاق عمل، فضای فیزیکی، استاندارد پرسنل، استاندارد نور، استریلیزاسیون، پوشش کارکنان اتاق عمل، ابزار جراحی، داروهای بیهوشی، اتاق عفونی، اتاق ریکاوری

متأسفانه در بعضی از مراکز درمانی به این موضوع که بیمار محور تمامی امور انجام شده و زیربنای تمامی اقدامات است کمتر توجه می‌شود و بهتر است بگوییم تنها چیزی که اهمیتی ندارد بیمار و آلام اوست.

این واقعیت را باید بازگو کنیم که در برخی بیمارستان‌ها به دلیل شرایط غیر استاندارد موجود در سطوح و مراحل مختلف بیمار از بدو ورود و طی عمل جراحی، ریکاوری و سپس در بخش همواره بر لبۀ تیغ در حرکت است و با تلنگری به ورطۀ خطر خواهد افتاد. هدف از این نوشتار بیان اهمیت اتاق‌های عمل و نگاه اجمالی به اصول حاکم بر استانداردها و نیز وضعیت موجود و حال حاضر اتاق‌های عمل کشور ما است. اگرچه آمار دقیقی از شاخص‌های ارزیابی در اتاق عمل‌های کشور ما که مستدل باشد وجود ندارد ولی بیان بایدها و نبایدها در این حیطه شاید در نهایت به حرکتی در راستای ایجاد بهبود کمی و کیفی در این بخش منجر شود. به نظر می‌رسد ناهمگونی بخش‌های اتاق عمل و عملکردهای جراحی امروزه بیش از پیش نمود یافته است ولاجرم ارزیابی مجدد ساختاری و زیربنایی در این مورد را اجتناب‌ناپذیر می‌کند.