بیماری‌های کودکان و نوزادان

هیچ واکسنی برای شایع‎ترین علل بروز برونکیولیت (یعنی RSV و رینوویروس) وجود ندارد. به هر حال، تزریق سالانه واکسن آنفولانزا برای تمامی افراد در سنین بالای 6 ماه توصیه می‎شود

برونکیولیت یک عفونت شایع ریه در کودکان خردسال و نوزادان است. برونکیولیت باعث ایجاد التهاب و احتقان در راه‎های هوایی کوچک (برونکیول‎ها) ریه‎ها می‎شود. برونکیولیت تقریباً همیشه توسط یک ویروس ایجاد می‎شود و به طور معمول اوج ابتلاء به آن مربوط به ماه‎های زمستان است. برونکیولیت با علایمی مشابه سرماخوردگی معمولی شروع شده اما در ادامه به سرفه، خس خس سینه و گاهی از اوقات بروز دشواری تنفسی منجر می‎شود. علایم برونکیولیت ممکن است به مدت چند روز، چند هفته تا چند ماه ادامه داشته باشد. اغلب کودکان با مراقبت خانگی بهبود می‎یابند. درصد کوچکی از کودکان نیاز به آن دارند که در بیمارستان بستری شوند.

درمان ماکروسفالی بسته به علت زیربنایی بروز این اختلال متفاوت است. نوزاد دچار ماکروسفالی خانوادگی خوش‌خیم به طور معمول نیازی به درمان ندارد.

ماکروسفالی اصطلاحی برای توصیف بزرگ بودن غیر معمول سر است. نوزاد مبتلاء به ماکروسفالی دارای سری بزرگ‎تر از سر اغلب نوزادان همسن و همجنس خود است. در بسیاری از موارد این وضعیت خوش‎خیم یا بی‌ضرر محسوب می‎شود. در موارد دیگر ماکروسفالی می‎تواند نشان‎دهندۀ یک اختلال زیربنایی پزشکی مثل وجود یک سندرم ژنتیکی یا تومور مغزی باشد. ماکروسفالی به معنی سر بزرگ است و نامی برای وضعیتی است که در آن نوزاد یا بچه دارای سری با اندازه‎ به شکل غیر نرمال بزرگ است. برای اینکه پزشک به تشخیص ماکروسفالی برسد اندازه‎گیری دور سر در فراخ‎ترین بخش آن باید بیشتر از 98 درصد موارد دیگر در همان طیف بارداری و تولد باشد. ماکروسفالی در برخی از مواقع می‎تواند نشانه‎ای از یک اختلال زیربنایی باشد که نیاز به درمان دارد.

خرخر کردن به طور معمول علتی برای نگرانی نیست. به هر حال، اگر خرخر با برخی علایم همراه باشد می‎توان آن را نشان دهندۀ وجود یک مشکل زیربنایی دانست

خرخر کردن در نوزادان به علل مختلفی رخ می‌دهد. نوزادان به دلیل آنکه ناچارند دفع مدفوع را یاد بگیرند گرایشی به خرخر کردن از خود نشان می‎دهند. پزشکان گاهی از اوقات به این وضعیت زیر عنوان سندرم خرخر نوزاد اشاره می‎کنند. افراد بزرگسال برای دفع مدفوع معمولاً کف لگن خود را شل کرده و از عضلات معده برای ایجاد فشاری که به دفع مدفوع از روده کمک می‎کند استفاده می‎نمایند. در وهلۀ اول عضلات شکم نوزادان به قدر کافی برای انجام این کار قوی نیست، بنابراین آنها از عضله دیافراگم برای به حرکت درآوردن روده استفاده می‎کنند. از آنجا که نوزاد دیافراگم را برای این کار به حرکت وامی‎دارد این وضعیت می‎تواند باعث ایجاد فشار بر حنجره شود که نتیجۀ آن صدای خرخر است.

دلایل سبز رنگ شدن مدفوع در بچه‎ها بسته به سن آنان متفاوت است.

مدفوع به طور معمول رنگ قهوه‎ای دارد اما می‎تواند به طور روزانه تغییر رنگ پیدا کند. این موضوع معمولاً جای نگرانی ندارد. دلایل سبز رنگ شدن مدفوع در بچه‎ها بسته به سن آنان متفاوت است. تیره رنگ بودن مدفوع در نوزادان چند روزه نرمال است. این مدفوع مکونیوم نامیده می‎شود و به زودی از بین می‎رود. در نوزادان بزرگ‎تر و کودکان تیرگی بیش از حد رنگ مدفوع به معنی وجود خونریزی در دستگاه گوارش تحتانی است. پایش دقیق علایم در این مورد ضروری است و مردم باید در صورتی که علایم در طول 12 ساعت بهبود نیابد به پزشک مراجعه کنند. اگر در مدفوع نوزاد خون دیده شود یا مدفوع خونی باشد بچه را باید به بخش اورژانس منتقل کرد.

بر مبنای اعلام "بنیاد پزشکی جنینی"، کیستیک هیگروما مبتلابه 1 مورد از هر 8000 مورد بارداری منجر به تولد نوزاد زنده است

کیستیک هیگروماها، کیسک‎های* پر از مایعی هستند که اغلب روی سر یا گردن نوزادان ظاهر می‎شوند. این کیسک‎ها نتیجۀ بروز انسداد در سیستم لنفاوی هستند. پزشکان برخی از اوقات کیستیک هیگروماها را با استفاده از اولتراسوند در طول دوره بارداری کشف می‎کنند. پزشک در عین حال می‌‏تواند کیستیک هیگروما را پس از تولد نوزاد تشخیص دهد. برخی کیستیک هیگروماها ممکن است تا زمانی که بچه کمی بزرگ‎تر می‎شوند ظاهر نشوند. بر مبنای اعلام "بنیاد پزشکی جنینی"، کیستیک هیگروما مبتلابه 1 مورد از هر 8000 مورد بارداری منجر به تولد نوزاد زنده است.

سکسکه در نوزادان گرایشی به بروز بدون هر گونه علت مشخص از خود نشان می‎دهد اما تغذیه نوزاد در برخی موارد می‎تواند باعث ایجاد اسپاسم در دیافراگم شود.

چند راه مختلف برای متوقف کردن یا پیشگیری از سکسکه در نوزادان در دسترس است. برای مثال ایجاد وقفه در تغذیه نوزاد برای آروغ زدن وی و استفاده از آرام کننده‌ها می‎تواند کمک کننده باشد. به خاطر سپردن این موضوع مهم است که بیشتر بچه‎ها در یک سال نخست زندگی دچار سکسکه می‎شوند و این موضوع در اغلب موارد علتی برای نگرانی محسوب نمی‎شود. سکسکه هنگامی اتفاق می‎افتد که دیافراگم در بچه منقبض می‎شود. هوای پرنیروی خارج شده از تارهای صوتی بسته شده صدای خاص مربوط به سکسکه را ایجاد می‎کند. پدر و مادر ممکن است نگران این باشند که سکسکه سبب ناراحتی در نوزاد می‎شود. نویسندگان مطالعه‎ای مربوط به سال 2012 عنوان می‎کنند که واکنش سکسکه ممکن است در خدمت خارج کردن هوای اضافی موجود در معده باشد. در هر حال، جامعه پزشکی هنوز در مورد علت بروز سکسکه به توافق نظر نرسیده است. بنابراین، چه اتفاقی در بدن سبب بروز سکسکه می‎شود؟