نشانه‌های ایدز کدامند؟

نوشتة براین وو، دکتر سوزان فلاک 
ترجمة هامیک رادیان

HIV چیست؟
HIV به سلول‌های ایمنی بدن حمله می‌کند، و مخصوصاً گلبول‌های سفید خون را هدف قرار می‌دهد. گلبول‌های سفید خون در مبارزه علیه بیماری‌ها به سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند.
اگر HIV درمان نشود، تعداد گلبول‌های سفید بدن را کم می‌کند. به نوبة خود، این مورد به توانایی بدن برای مقابله با عفونت آسیب می‌زند. مردم مبتلا به HIV نه فقط در خطر عفونت بلکه در خطر ابتلاء به عفونت های مرتبط به انواع سرطان قرار دارند.
به مرور زمان، بدن در تقابل با عفونت‌ها و بیماری‌ها ناتوان می‌شود، مخصوصاً اگر HIV به صورت درمان نشده به حال خود رها شود. در نهایت، این عفونت‌ها می‌توانند سیستم ایمنی را ضعیف و نابود کنند.
HIV به عنوان بیماری قابل انتقال از طریق تماس جنسی طبقه‌بندی شده است. بنا به نظر بنیاد ایدز، اشکال اصلی انتقال ایدز در آمریکا از طریق روابط جنسی و استفاده از سرنگ است. در هر حال ایدز از چند طریق قابل انتقال است:
 از طریق سکس واژینال، معقدی یا دهانی
 از طریق تماس با خون آلوده، منی، مایع سرویکال یا واژینال
 از طریق مادر به فرزند در دوران بارداری، وضع حمل و شیردهی
برای ایجاد آلودگی، این مایعات داخل بدن باید در تماس مستقیم با غشاء موکوسی یا بافت‌های آسیب دیده قرار گیرند. مقعد، رحم و آلت تناسلی مردانه و دهان دارای غشاء موکوسی هستند.
برای انتقال از طریق سوزن یا سرنگ، ویروس ایدز باید به طور مستقیم به داخل جریان خون تزریق شود.

شناسایی نشانگان HIV
اغلب مردم نشانه‌های ابتلاء به بیماری شبه آنفولانزا را در فاصلة چهار هفته بعد از ابتلاء به ویروس HIV بروز می‌دهند. این نشانگان به عنوان سندرم ویروسی حاد تلقی می‌شوند و می‌توانند در فاصلة چند روز یا چند هفته پایان یابند.
نشانگان ویژة بیماری شامل موارد زیر است:
 تب یا بالا رفتن دمای بدن
 راش‌های (دانه‌های) روی بدن که خارش ایجاد نمی‌کنند.
 مشکل در بلع
 نشانگان شبه آنفولانزا نظیر درد عضلانی، خستگی شدید، تعریق شبانه، و گلودرد
 زخم یا جراحت در دهان و اندام‌های تناسلی
 مننژیت
نشانگان HIV بسیار وابسته به مرحلة ابتلا به عفونت است.

مراحل HIV
مرحلة اول: عفونت HIV شدید اولیه
در عرض 2 تا چهار هفته، افراد آلوده شده به ویروس ممکن است نشانگان شبه آنفولانزا را تجربه کنند. این پاسخ طبیعی بدن به عفونت است.
در این مرحله، مقدار زیادی از ویروس در جریان خون وجود دارد، و فرد آلوده استعداد آیجاد آلودگی زیادی دارد. HIV در این مرحله می‌تواند بسیار شدیدتر از مرحلة بعدی گسترش پیدا کند.
به این مرحله عموماً "دورة زمانی پنجره" اطلاق می‌شود. افراد آلوده به HIV آنتی‌بادی‌هایی را به آنتی‌ژن‌های HIV از 6 هفته تا 3 ماه پس از آلوده شدن در همه جا گسترش می‌دهند. حتی اگر آزمایش صورت گیرد، ممکن است آنتی‌بادی‌ها تا 6 هفته جواب مثبت به دست ندهند.

مرحلة دوم: نهفتگی بالینی (دورة کمون یا انفعالی HIV)
این مرحله نیز به عنوان دورة فاقد علامت HIV یا عفونت HIV مزمن شناخته می‌شود.
در افراد مبتلاء به HIV که تحت درمان قرار نمی‌گیرند، این دورة نهفتگی ویروس می‌تواند برای یک دهه یا بیشتر ادامه یابد. برای برخی از مردم این مرحله می‌تواند پیشرفت سریع‌تری داشته باشد.
برای افرادی که در معرض درمان‌های ضد ویروسی مرتبط به HIV قرار می‌گیرند این مرحله ممکن است برای چندین دهه ادامه داشته باشد.
اگرچه فرد مبتلا به HIV ممکن است نشانگانی نداشته باشد، ویروس همچنان درون بدن او فعال باقی می‌ماند و می‌تواند به دیگران انتقال یابد. در طول این دوره، ویروس به تکثیر خود و نابودسازی سیستم ایمنی بدن ادامه می‌دهد. برخی افراد دچار عفونت‌های خفیف یا نشانگانی شامل موارد زیر می‌شوند:
 تب
 خستگی
 مشکلات بلع
 کاهش وزن
 اسهال
 زونا
 سل
 پسوریازیس شدید
 برفک
 بروز شرایط غیر طبیعی برای خون نظیر فقر آهن یا کمبود تعداد گلبول‌های سفید خون

مرحلة سوم: سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز)
بدون انجام درمان در مورد HIV افراد می‌توانند در طول دورانی حدود 10 سال به ایدز مبتلا شوند. ایدز مرحلة نهایی عفونت HIV و شدیدترین مرحلة آن است.
در این مرحله، ایدز به شکل بدی به سیتم ایمنی بدن آسیب زده است. افراد وارد مرحله‌ای می‌شوند که در آن ابتلا به تعدادی از بیماری‌های شدید در آنها افزایش می‌یابد. افراد مبتلا به ایدز از مقابله با بیماری‌های ساده‌ای که افراد دارای سیستم ایمنی سالم هیچ مشکلی برای مقابله با آنها ندارند ناتوان هستند.
اغلب مبتلایان به HIV در نهایت به ایدز مبتلا می‌شوند. میزان پیشرفت بیماری به عواملی نظیر سن، فاکتورهای ژنتیک و گونة ویروس بستگی دارد.
نشانه‌ها و علایم ایدز شامل موارد زیر است:
 تعریق شبانة مکرر
 تب راجعه
 اسهال طولانی مدت
 کاهش وزن غیر قابل توجیه
 خستگی مفرط غیر قابل توجیه مداوم
 راش‌های پوستی
 دانه‌ها و جوش‌های درون دهان
بدون انجام اقدامات درمانی، افراد مبتلا به ایدز (AIDS) در حدود سه سال شانس ادامة حیات دارند. افراد دچار ایدز شمار گلبو‌ل‌های سفید خونشان به تعداد کمتر از 200 سلول در هر میلی‌متر خون کاهش می‌یابد. آنها همچنین تعداد زیادی از ویروس را در خون خود دارند و بسیار عفونت‌زا هستند.

تشخیص HIV
بهترین راه تشخیص اینکه فرد مبتلا به ویروس HIV است انجام آزمایش خون است. تست خون HIV با کشف مقادیر واقعی پروتئین‌هایی که آنتی‌بادی نامیده می‌شوند و در جریان خون وجود دارند انجام می‌شود. بدن انسان به صورت خودکار این پروتین‌ها را در پاسخ به حضور HIV تولید می‌کند.
تست‌های بزاقی نیز می‌توانند وجود HIV را کشف کنند.
افرادی که از سرنگ‌های مشترک استفاده کرده یا بدون استفاده از کاندوم مبادرت به مقاربت جنسی کرده‌اند باید آزمایش دهند.
برخی بیماری‌های قابل انتقال جنسی می‌توانند نشانگان HIV را پوشش داده و بدین وسیله بدن را در خطر بیشتری برای HIV قرار دهند. بیماری‌های قابل انتقال جنسی نظیر هرپس (تبخال) یا زگیل‌های ناحیة تناسلی می‌توانند خطر توسعة HIV را افزایش دهند.

درمان HIV
در حال حاضر هیچ درمانی برای HIV وجود ندارد. پزشکان به بیماران داروهای ضد HIV که می‌توانند راه ویروس را سد کنند تجویز می‌کنند.
هر کدام از داروها به طریق خاص خود عمل می‌کنند. پزشک در مورد برنامة درمان دارویی هر بیماری تصمیم می‌گیرد که کدام دارو بهترین نتیجه را در بر دارد.
همچنان که بیماری پیشرفت می‌کند، افراد دچار HIV بیشتر بیمار می‌شوند و نیز نیازمند درمان. برخی مشکلات بهداشتی در بیشتر زنان مشترک و در افراد مبتلا به HIV درمان آنها دشوارتر است:
 عفونت‌های جنسی منقل شونده نظیر گنوره‌آ، کلامیدیا، و تریکومونازیس
 عفونت‌های واژینال شامل عفونت‌های مخمری و باکتریایی
 عفونت‌های پاپیلوما ویروس انسانی که می‌توانند سبب زگیل ناحیة تناسلی یا سرطان دهانة رحم شوند.
 سایر عفونت‌ها که می‌توانند قویاً به چشم‌ها، روده، کلیه‌ها، ریه‌ها، پوست و مغز آسیب برسانند.

پیشگیری از HIV
بنیاد ایدز عنوان می‌کند که هم‌اکنون یک میلیون و دویست‌هزار نفر از مردم در ایالات متحد آمریکا با عفونت HIV زندگی می‌کنند. از این جمع حدود 1 نفر در هر 8 نفر (دوازده و هشت‌دهم درصد) از آلودگی خود به این ویروس بی‌خبرند.
مردم می‌توانند با آموزش در مورد خطرات و چگونگی اجتناب از آنها از خود محافظت کنند.
 رابطة جنسی ایمن داشته باشید. در هنگام انجام مقاربت جنسی از کاندوم استفاده کنید.
 شریف باشید. مردم باید به شرکای جنسی خود در صورت مبتلا بودن به HIV حقیقت را بگویند و بنابراین آنها خطر را درک کرده و می‌توانند از خود محافظت کنند.
همیشه از سوزن تمیز استفاده کنید و سرنگ خود را در اختیار دیگران قرار ندهید./