آربوویروس – انواع، علایم، و انتقال

آربوویروس، پشه، کنه، کک، زیکا ویروس، تاگاویروس، آنسفالبت ژاپنی، ویروس نیل غربی، تب دنگ، ویروس رود راس، ویروس تنگه جیمز تاون، انتقال خون

بیشترین انتقال آربوویروس‎ها از طریق نیش پشه‎ها رخ می‎دهد. به هر جهت، این بیماری از طریق گزیده شدن توسط کک‌ها و کنه‎ها نیز قابل انتقال به انسان است.

مقالات بیماری‌های عفونی / باکتری / ویروس

• جنا فلچر، دکتر سوزان فالک
• ترجمه نادر اکبری

آربوویروس اصطلاحی است که در توصیف گروهی از عفونت‎های ویروسی منتقله به انسان توسط گروهی از حشرات موسوم به ارتروپادها به کار می‎رود. نژادهای مختلفی از آرتروویروس‌ها وجود دارد.
این ویروس‎ها از نظر علایم طیفی از فاقد علامت تا علایم شبه آنفولانزای خفیف تا علایم بسیار شدید را ایجاد می‎کنند. اجتناب از نیش حشرات کلید پیشگیری از این عفونت‎های آزاردهنده است.
حشراتی که می‎توانند انسان را به آربوویروس‎ها آلوده کنند شامل کک‌ها، کنه‌ها و پشه‎ها هستند.

مطالب این مقاله:
• انواع شایع آربوویروس
• انتقال
• علایم
• تشخیص
• پیشگیری

انواع شایع آربوویروس
انواع مختلفی از آربوویروس‌ها وجود دارد. انواع آربوویروس به دسته‎های خاصی تقسیم می‎شود.
سه دستۀ اصلی آربوویروس که می‎توانند سبب بروز عفونت در انسان شوند شامل موارد زیرند:
• فلاویویروس
• تاگاویروس
• بونیاویروس
انواع فلاویویروس شامل موارد زیر است:
• تب زرد
• ویروس نیل غربی
• ویروس زیکا
• تب دنگ
• آنسفالیت ژاپنی
انواع تاگاویروس شامل موارد زیر است:
• ویروس رود راس
• ویروس ایکوآین شرقی
• ویروس ایکوآین غربی
انواع بونداویروس شامل موارد زیرند:
• آنسفالیت کالیفرنیا
• ویروس لا کروس
• ویروس تنگه جیمزتاون

انتقال
آربوویروس عمدتاً از طریق نیش حشرات گسترش پیدا می‎کند.
بیشترین انتقال آربوویروس‎ها از طریق نیش پشه‎ها رخ می‎دهد. به هر جهت، این بیماری از طریق گزیده شدن توسط کک‌ها و کنه‎ها نیز قابل انتقال به انسان است.
در حالی که نیش حشرات شایع‎ترین راه انتقال آربوویروس‎ها است، این ویروس‎ها از طریق زیر نیز قابل انتقال هستند:
• انتقال خون
• پیوند اعضاء
• تماس جنسی
• از مادر به فرزند در خلال بارداری و زایمان
در اغلب موارد انتقال از انسان به انسان آربوویروس‎ها امری تصادفی است و در این مورد گزارشی در مورد تماس روزمره و انتقال ویروس مستند نشده است.

علایم
اغلب عفونت‎های ناشی از آربوویروس‎ها علامتی ندارند. به هر جهت، وقتی علایمی در این مورد بروز کنند می‎توانند طیفی از ناخوشی شبه آنفولانزای خفیف تا آنسفالیت را شامل شوند، که التهاب و ورم بالقوه کشندۀ مغز است.
مشخصات بالینی و علایم مزبور به دو زیرگروه تقسیم می‎شوند:
بیماری‎های مهاجم نسبت به سلول‎های عصبی که سبب بروز علایمی می‎شوند که نشان می‎دهند بیماری سیستم عصبی را مبتلا کرده است، در حالی که بیماری غیر مهاجم به سیستم عصبی وجود ندارند.
آربوویروس‎های مهاجم نسبت به سیستم عصبی اغلب سبب مننژیت یا آنسفالیت می‎شوند. علایم آربوویروس‎های مهاجم نسبت به سیستم عصبی شامل آغاز ناگهانی تب همراه علایم مندرج در زیر است:
• سردرد
• خشکی و سفتی گردن
• درد عضلانی
• گیجی یا حالت سردرگمی
• ضعف بازوها و ساق پا
• تشنج
آربوویروس‎های غیر مهاجم به سیستم عصبی اندکی در علایم ایجاد شده تفاوت دارند. سیستم عصبی آسیب نمی‎بیند، بنابراین آنها غالباً باعث ایجاد دگرگونی در وضعیت روانی مثل گیجی یا تشنج نمی‎شوند.
به هر حال، آربوویروس‎های غیر مهاجم به سیستم عصبی می‎توانند سبب بروز تب در کنار علایم زیر شوند:
• سردرد
• درد عضلات
• درد مفاصل
• آشوب معده
• تهوع، استفراغ و یا اسهال
• راش

تشخیص
اکثریت افراد دچار عفونت آربوویروس‎ها هیچ علامتی ندارند و در نتیجه تشخیصی نیز صورت نمی‎گیرد.
به هر جهت، برخی گروه‎ها در میان مردم مثل زنان باردار یا آن گروه از زنان که در صدد باردار شدن هستند و به نواحی خاصی که در آنها برخی آربوویروس‎ها مثل زیکا شایع است مسافرت کرده‎اند، می‏توانند برای اطلاع از ابتلا خود به عفونت آربوویروسی یک تست خون انجام دهند.
افرادی که علایم ناشی از آربوویروس در آنها مشاهده می‎شود باید برای گرفتن درمان کامل و ثبت موارد نگرانی مرتبط به بهداشت عمومی مراحل تشخیص را انجام دهند.
دکتر به بررسی این موضوع می‎پردازد که فرد مظنون به ابتلا به آربوویروس دارای معیارهای بالینی هست یا خیر. معیارهای بالینی بر مبنای اینکه آربوویروس از نوع مهاجم به سیستم عصبی است یا خیر، متفاوتند.

آربوویروس مهاجم به سیستم عصبی
برای اینکه تشخیص ابتلا فرد به نژادهای مهاجم به سیستم عصبی آربوویروس قطعی گردد، فرد باید دارای مشخصات زیر باشد:
• آنسفالیت، مننژیت، یا دیگر نشانه‎های اختلال نورولوژیک
• دیگر علایم تهاجم عصبی آربوویروس
در کنار این موارد پزشک باید دیگر عوامل بیشتر محتمل مسبب علایم را از تشخبص خارج کند.

آربوویروس غیر مهاجم به سیستم عصبی
برای اینکه دکتر فرد را مبتلا به آربوویروس غیر مهاجم به سیستم عصبی تشخیص دهد، وی باید تمام نشانه‎های بالینی زیر را داشته باشد:
• تب
• فقدان بیماری مهاجم به سیستم عصبی
• دیگر علایم مربوط به آربوویروس غیر مهاجم به سیستم عصبی
• فقدان توضیح محتمل بالینی دیگر برای علایم
پس از ارزیابی بالینی برای حمایت از تشخیص نژاد خاصی از آربوویروس، دکتر احتمالاً به کار روی خون می‎پردازد. تست خون می‎تواند وجود آربوویروس را با جدا کردن یک ویروس منفرد، آنتی‎بادی‎ها یا آنتی‎ژن‎ها شناسایی کند.
اگر نتایج آزمایش خون نشان دهندۀ وجود آربوس مهاجم به سیستم عصبی باشد، دکتر احتمالاً برای تأیید تشخیص انجام تست بر روی مایع مغزی نخاعی فرد را توصیه می‎کند.

پیشگیری
اگرچه واکسن‎های مؤثری برای برخی آربوویروس‎ها شامل آنسفالیت ژاپنی و تب زرد در دسترس است، یک واکسن واحد برای تمامی آربوویروس‌ها وجود ندارد. به هر جهت اخیراً واکسن‎های متعددی برای دیگر انواع آربوویروس‎ها توسعه یافته‎اند.
اگرچه واکسن‎های متعددی برای آربوویروس‎ها در دسترس است، بهترین راه برای پیشگیری از عفونت‎های آربوویروسی پیشگیری از نیش حشرات مخصوصاً در مناطقی است که دارای شیوع آربوویروس‌ها هستند.

Source:
Arboviruses: Types, symptoms, and transmission
Last reviewed Fri 28 July 2017
By Jenna Fletcher
Reviewed by Suzanne Falck, MD, FACP

سیستم ایمنی