• جیمز مکاینتاش، دکتر جاستین کوآی
• ترجمه نادر اکبری سراوانی
اگزما اختلالی است که در آن لکه‌های پوستی ملتهب، خارشدار، قرمز، ترک خورده و زبر میشوند. برخی از اوقات امکان بروز تاول نیز وجود دارد. فقط در سطح ایالات متجد آمریکا مراحل و انواع مختلف اگزما مبتلابه 31.6 درصد مردم است.
کلمۀ "اگزما" در عین حال به صورت خاص برای اشاره در مورد درماتیت اتوپیک یا شایعترین شکل اگزما به کار میرود.
"اتوپیک" به مجموعهای از بیماری‌های درگیر کنندۀ سیستم ایمنی شامل درماتیت اتوپیک، آسم، و تب یونجه اشاره دارد. درماتیت یک نوع التهاب پوست است.
برخی از مردم پس از دورۀ کودکی از اگزما خلاص میشوند در حالی که دیگران در سراسر دوران بزرگسالی مبتلا به آن باقی میمانند.
مطالب این مقاله:
• علایم
• درمان
• علل
• انواع
علایم
علایم درماتیت اتوپیک بسته به سن فرد دچار این اختلال می‌تواند متفاوت باشد.
درماتیت اتوپیک به طور شایع در کودکان دیده می‌شود و به صورت لکه‌های پوست خشکی و لایه‌دار روی پوست ظاهر میگردد. این لکهها اغلب اوقات با خارش بسیاری همراه هستند.
اغلب مردم در سنین زیر پنج سالگی دچار درماتیت اتوپیک میشوند. نیمی از مردمی که در دوران کودکی دچار علایم این بیماری میشوند در دورۀ بزرگسالی نیز این علایم را در خود دارند.
به هر جهت، علایم دورۀ بزرگسالی اغلب اوقات با علایم تجربه شده توسط کودکان متفاوت است.
مردم دچار این وضعیت اغلب دورههایی را پشت سر میگذارند که در آنها علایم بیماری عود کرده یا تشدید مییابد، و بعد به دورههایی میرسند که در آنها علایم بهبود یافته یا حتی محو می‌شود.
علایم در اطفال زیر سن 2 سال
• راش‌ها عموماً روی جمجمه و گونهها ظاهر میشوند.
• راش‌ها معمولاً پیش از نشت مایع حالت حبابی پیدا میکنند.
• راش‌ها میتوانند سبب بروز خارش بیش از حد شوند. این خارش در جریان خواب بچه اختلال ایجاد میکند. مالش و خارش مداوم می‌تواند باعث بروز عفونت‌های پوستی شود.
علایم در کودکان 2 ساله تا زمان بلوغ
• راش‌ها عموماً پشت چین و چروک آرنجها و زانوها ظاهر میشوند.
• این راش‌ها در عین حال در ناحیۀ گردن، کمر، مچ پا و چین بین کفل و کشالۀ ران ظاهر میشوند.
به مرور زمان احتمال بروز علایم زیر وجود دارد:
• راش‌ها ممکن است برجسته شوند.
• راش‌ها ممکن است از نظر رنگ روشن یا تیره شوند.
• راش‌ها ممکن است در فرآیندی که به نام لیکنیفیکاسیون نامیده می‌شود زبر شوند. راش‌ها سپس احتمال دارد به گره تبدیل شده و خارش مداوم ایجاد کنند.
علایم در بزرگسالان
• راش‌ها عموماً در چروک ناحیۀ آرنج یا زانو یا پشت گردن بروز میکنند.
• راش‌ها بخش اعظم بدن را میپوشانند.
• راش‌ها ممکن است به شکل خاص در ناحیۀ گردن، صورت و اطراف چشمها برجسته باشند.
• راش‌ها میتوانند سبب خشکی بیش از حد پوست شوند.
• راش‌ها میتوانند خارش مداوم ایجاد کنند.
• راش‌ها نسبت به آنچه در دوران کودکی دیده می‌شود در بزرگسالان بیشتر لایه ایجاد میکنند.
• راش‌ها ممکن است به بروز عفونت‌های پوستی منجر شوند.
افرادی که در دوران کودکی دچار درماتیت اتوپیک شدهاند اما در دوران بزرگسالی دیگر دچار آن نیستند کماکان ممکن است دارای پوست خشک و حساس، دست دچار اگزما و مشکلات چشمی باشند.
نمای ظاهری پوست آسیب دیده با درماتیت اتوپیک به میزان خراشیدن پوست توسط فرد و نیز عفونی شدن آن بستگی دارد. خارش دادن و مالش دادن باعث افزایش تحریک پوست، افزایش التهاب آن و تشدید خارش می‌شود.
درمان
اگزما علاج ندارد. درمان این اختلال با هدف التیام پوست آسیب دیده و پیشگیری از عود علایم انجام می‌شود. دکترها برنامۀ درمان را بر اساس سن، علایم و وضعیت سلامت فرد تدارک میبینند.
برای برخی مردم اگزما به مرور زمان از بین میرود. در مورد دیگر بیماران اگزما برای تمام عمر با فرد باقی میماند.
مراقبت خانگی
کارهای زیادی هست که مردم دچار اگزما میتوانند برای تقویت سلامت پوست و تسکین علایم بیماری انجام دهند که از جملۀ آنها می‌توان موارد زیر را نام برد:
• گرفتن حمام با آب ولرم
• استفاده از مواد مرطوب کننده در فاصلۀ 3 دقیقه پس از حمام برای "حفظ" رطوبت
• استفادۀ روزانه از مرطوب کنندهها
• پوشیدن لباسهای نخی و راحت، و اجتناب از لباسهای زبر و چسبان
• استفاده از صابون ملایم یا عدم استفاده از صابونهای پاک کننده در هنگام شستشو
• خشک کردن پوست با جریان هوای گرم یا خشک کردن ملایم آن با حوله به جای مالش دادن پوست پس از حمام
• در تمامی موارد ممکن اجتناب از تغییرات سریع دمایی و فعالیت‌های منجر به تعریق
• آموزش علایم محرک اگزما و اجتناب از آنها
• استفاده از دستگاه‌های مرطوب کننده در هوای خشک یا سرد
• کوتاه نگه داشتن ناخنها برای پیشگیری از خارش منجر به شیار برداشتن پوست توسط آنها
داروها
چند دارو شامل موارد زیر وجود دارد که پزشکان برای مداوای علایم اگزما آنها را تجویز میکنند:
• کرمها و پمادهای موضعی کورتیکوستروئیدی: اینها نوعی داروی ضد التهابی هستند و میتوانند علایم اصلی اگزما مثل التهاب و خارش پوست را تسکین دهند. آنها را می‌توان به طور مستقیم روی پوست مورد استفاده قرار داد.
• کورتیکوستروئیدهای سیستمیک: اگر داروهای موضعی مؤثر نباشند، احتمال تجویز کورتیکوستروئیدهای موضعی وجود دارد. این داروها یا به شکل تزریقی یا به شکل خوراکی استفاده میشوند، و فقط در دوره‌های کوتاه مدت مورد استفاده قرار میگیرند.
• آنتیبیوتیکها: داروهای آنتیبیوتیک در صورتی تجویز میشوند که اگزما یا یک عفونت باکتریایی پوست همراه شود.
• داروهای ضد ویروسی و ضد قارچی: این داروها میتوانند عفونت‌های قارچی و ویروسی را در صورت بروز مداوا کنند.
• آنتیهیستامینها: این داروها ریسک خارش شبانه را کاهش میدهند زیرا باعث ایجاد حالت خوابآلودگی میشوند.
• مهار کننده‌های موضعی کلسینورین: این نوعی دارو است که فعالیت‌های سیستم ایمنی را سرکوب میکند. داروی مزبور باعث کاهش التهاب شده و از عود اگزما پیشگیری میکند.
• مرطوب کننده‌های حایل ترمیم: این مرطوب کنندهها میزان از دست دادن آب پوست را کاهش میدهند و در راستای ترمیم آن عمل میکنند.
• نوردرمانی: این درمان شامل قرار دادن پوست در معرض اشعۀ ماوراء بنفش A یا Bبه صورت منفرد یا توأم است. پوست به دقت مورد پایش قرار میگیرد. این روش به صورت نرمال برای مداوای درماتیت نه چندان شدید استفاده می‌شود.
اگرچه خود این بیماری هنوز قابل علاج نیست، ممکن است برنامههای خاص درمانی برای افراد دچار علایم مختلف وجود داشته باشد. حتی در صورت بهبود و التیام یک ناحیه از پوست، این موضوع مهم است که پوست کماکان مورد مراقبت قرار گیرد زیرا احتمال تحریک مجدد آن به سادگی ممکن است.
علل
علت دقیق بروز اگزما هنوز نامشخص است اما باور بر این است که اگزما بر اثر تلفیق عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می‌شود.
اگزما مسری نیست.
احتمال بروز اگزما در کودکان بیشتر خواهد بود اگر یکی از والدین وی دچار این بیماری یا دیگر بیماری‌های پوستی بوده باشد.
در صورت ابتلا هم پدر و هم مادر به بیماری‌های اتوپیک، ریسک بروز آن در کودک حتی بیشتر خواهد بود.
عوامل محیطی مانند موارد فهرست زیر نیز در بروز علایم اگزما مؤثر شناخته میشوند:
• مواد محرک: این مواد شامل صابونها، مواد شوینده، شامپوها، مواد ضد عفونی، آب میوههای گرفته شده از میوههای تازه، گوشت قرمز یا سبزیجات است.
• مواد آلرژیزا: هیرهها، حیوانات خانگی، گردۀ گیاهان، گرد و غبار، و شوره میتوانند به اگزما منجر شوند.
• میکربها: این شامل باکتریهایی مثل استافیلوکوک اورئوس، انواع ویروس و برخی قارچها می‌شود.
• هوای خیلی گرم و سرد: هوای بیش از حد گرم یا سرد، رطوبت بیش از حد زیاد یا کم، و عرقریزی ناشی از ورزش میتوانند باعث بروز علایم اگزما شوند.
• غذاها: لبنیات، تخم مرغ، آجیلها و دانههای خوراکی، محصولات مشتق از سویا، و گندم میتوانند سبب عود علایم اگزما شوند.
• استرس: استرس علت مستقیم بروز اگزما نیست اما می‌تواند باعث تشدید و وخامت علایم آن شود.
• هورمونها: زنان ممکن است در برخی مقاطع زندگی خود، که در آنها سطح هورمونها تغییر میکند، برای مثال در طول بارداری و برخی مقاطع عادت ماهانه علایم بیشتری از اگزما را تجربه کنند.
انواع
انواع بسیار متفاوتی از اگزما وجود دارد. در حالی که تکیۀ این مقاله بر شایعترین نوع آن یعنی درماتیت اتوپیک بوده است، دیگر انواع اگزما موارد زیر را شامل میشوند:
• درماتیت تماسی آلرژیک: این نوعی واکنش پوستی است که پس از تماس با برخی مواد یا آلرژیزاها که سیستم ایمنی آنها را به عنوان بیگانه شناسایی میکند، رخ میدهد.
• اگزمای دیسیدوریک: این نوعی تحریک پوست کف دست و پا است. این نوع اگزما با تاولهای خاص خود مشخص می‌شود.
• نورودرماتیت: این نوع اگزما لکه‌های لایهداری روی پوست سر، ساعد، کمر و قسمت پایین پا ایجاد میکند. اگزمای مورد اشاره بر اثر خارش موضعی برای مثال بر اثر نیش حشرات ایجاد می‌شود.
• اگزمای نومولار: این نوع اگزما به صورت لکه‌های مدور پوست تحریک شده که ممکن است لایه‌دار، زبر و دچار خارش شوند، بروز میکند.
• اگزمای سبورئیک: این نوع اگزما لکه‌های روغنی، پوسته داده و زردرنگ پوستی ایجاد میکند که معمولاً روی جمجمه یا صورت ظاهر میشوند.
• درماتیت استاز یا ایستایی خون: این نوعی تحریک پوستی است که در بخش تحتانی پا و معمولاً به علت مشکلات گردش خون ایجاد می‌شود./
برای مطالعه بیشتر لینک زیر در وبسایت مهرین - اخبار سلامت پیشنهاد می‌شود:
وقتی اگزما و تبخال به هم میرسند
Source:
What's to know about eczema?
Last updated Tue 14 November 2017
By James McIntosh
Reviewed by Justin Choi, MD
