پسوریازیس (سوریازیس) در کودکان – علایم، درمان، و علل

• جنا فلچر، دکتر کارن ریچاردسون گیل
• ترجمه فرهنگ راد

پی بردن به اینکه کودکی در خانواده دچار پسوریازیس (سوریازیس، داءالصدف) شده است برای بسیاری از والدین که نگران اثرات این بیماری مادام‌العمر پوستی هستند ممکن است خبر بسیار ناگواری باشد.
خوشبختانه پسوریازیس به خوبی تحت مطالعه قرار گرفته است، و اگرچه هنوز درمانی برای آن وجود ندارد پزشکان این امکان را دارند که به کودکان کمک کنند تا با این بیماری به زندگی خود ادامه دهند.
اغلب کودکان به درمان‌های فعلاً موجود خوب جواب می‌دهند و بسیاری از آنان در ادامۀ زندگی کمتر دچار طغیان‌های این بیماری می‌شوند.

پسوریازیس کودکان چیست؟
وقتی فردی مبتلا به پسوریازیس می‌شود، دچار بروز لکه‌های قرمز رنگ و لایه برداشتۀ پوست در نواحی مختلف بدن می‌گردد. در طول زندگی لکه‌های روی پوست دچار عود شده و تشدید می‌یابند و در ادامه دوره‌های تخفیف علایم یا بهبود بروز می‌کند.

انواع پسوریازیس در کودکان
چند نوع مختلف پسوریازیس هست که به کودکان آسیب می‌زند.
همانند بزگسالان شایع‌ترین شکل پسوریازیس در کودکان پسوریازیس پلاکی است. این نوع پسوریازیس به صورت پچ‌ها یا لکه‌ها یا پلاک‌هایی با سطح نقره‌ای مایل به سفید بروز می‌کند.
اغلب اوقات جمجمه نخستین جایی است که لکه‌های پسوریازیسی در کودکان ظاهر می‌شود.
دیگر شکل شایع پسوریازیس که به کودکان آسیب می‌زند پسوریازیس خالدار نامیده می‌شود.
این نوع پسوریازیس با بروز چندین پچ یا لکۀ کوچک، شبیه به قطرات باران که در گروه‌های بزرگ ظاهر می‌شوند همراه است. وقتی پسوریازیس خال‌خالی در کودکان و نوجوانان بروز می‌کند، اغلب اوقات نتیجۀ عفونتی ثانوی در گلو مثل مورد استرپ گلو است.
دیگر عفونت‌های سیستم تنفسی فوقانی نیز محرک‌های شایع آغاز پسوریازیس محسوب می‌شوند. اگرچه در تمامی موارد چنین اتفاقی نمی‌افتد، این امکان وجود دارد که پسوریازیس خالدار در طول چند ماه از بین برود و دیگر بازنگردد.
کودکان اغلب دچــار پسوریازیس فلکسورال می‌شوند. این اصطلاح برای اشاره به پچ‌های بزرگ و قرمز رنگ پسوریازیس به کار می‌رود که در اطراف چین‌خوردگی‌های پوست مثل ناحیۀ مفاصل ظاهر می‌شوند.

در این زمینه بیشتر بخوانیم:
با پسوریازیس ناخن چه کنیم؟

پسوریازیس در کودکان و بزرگسالان چه تفاوتی دارد
بزرگ‌ترین تفاوت پسوریازیس در کودکان و بزرگسالان به سادگی همان زمان آغاز بیماری است. به عبارت دیگر کودک دچار پسوریازیس بسیاری از علایم و محرک‌های مشابه افراد بزرگسال را تجربه می‌کند.
دیگر تفاوت‌های بالقوه در کودکان شامل موارد زیر است:
• سن اولیۀ بروز بیماری یعنی پیش از دوران نوجوانی یا بزرگسالی
• اثرات روانی بیشتر به علت فعل و انفعال با همسن و سال‌ها و افراد بزرگسال
• پچ‌های پسوریازیس در کودکان گرایشی به بروز در نواحی جمجمه، باسن و صورت از خود نشان می‌دهند.

علل پسوریازیس کدامند؟
پژوهشگران تاکنون قادر به ارائۀ جمع‌بندی قطعی در مورد علل پسوریازیس نبوده‌اند.
اغلب محققان گرایشی به توافق در این مورد دارند که یک ارتباط ژنتیکی قوی در این مورد وجود دارد، که این بدان معنی است که امکان دارد این بیماری از یک نسل به نسل بعد منتقل شود. گذشته از این مورد محققان تشخیص داده‌اند که محتمل است این بیماری ناشی از عملکرد غیر نرمال سیستم ایمنی باشد.
برخی محرک‌ها که می‏‌توانند محرک اولیۀ ایجاد پسوریازیس یا عامل عود و تشدید بیماری باشند شناخته شده‌اند. این محرک‌های بالقوه فهرست زیر را شامل می‌شوند:
• استرس
• عفونت در ناحیۀ گلو یا بخش فوقانی سیستم تنفسی
• جراحت
• واکنش به دارو
مشخصاً برای کودکان دانستن این واقعیت مهم است که پسوریازیس یک بیماری عفونی نیست و به هیچ وجه از کودکی به کودک دیگر انتقال پیدا نمی‌کند.

علایم
برخی علایم وجود دارد که در کمک به تشخیص پسوریازیس فرد باید به آنها توجه کند. برخی از علایم که به تمایز میان پسوریازیس و دیگر اختلالات پوستی کمک می‌کنند شامل موارد زیر است:
• وجود پچ‌های قرمز رنگ پوسته داده اغلب در ناحیۀ جمجمه، صورت، زانوها، آرنج و باسن
• پچ‏ه‌ها ممکن است دارای خارش بوده، دردناک یا سبب بروز ناراحتی عمومی در بدن شوند
• لکه‌ها اغلب متقارن هستند
• لکه‏‌ها بدون درمان رفع نمی‌شوند

چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
این مضوع اهمیت دارد که در صورت بروز یا مداومت بروز یک راش کودک به پزشک مراجعه داده شود.
همچنین در مواردی که احتمال پسوریازیس در میان است والدین باید تاریخچۀ خانوادگی خود را در این مورد لحاظ کنند. اگر فردی در خانواده دچار پسوریازیس باشد، احتمال آن که راش ظاهر شده در کودک ناشی از همین بیماری باشد بیشتر خواهد بود.

درمان‌های معمول
اگرچه هیچ درمان قطعی برای پسوریازیش وجود ندارد، درمان‌های موجود بر کاهش شدت عود بیماری و کمک به استرس عاطفی و احساسی ناشی از ابتلا به پسوریازیس تمرکز می‌کنند. برخی از گزینه‌ها در این مورد شامل موارد زیر است:
• نوردرمانی
• داروهای موضعی
• داروهای خوراکی
نوردرمانی از امواج باریک اشعه UVB معمولاً در مورد کودکان بالای 10 سال استفاده می‌کند. موارد خفیف پسوریازیس پلاکی یا خالدار گرایشی به جواب دادن به نوردرمانی دارند. درمان در محیط بیمارستانی و دو تا سه بار در هفته انجام می‌شود.
داروهای موضعی اکثر اوقات در مورد پسوریازیس استفاده می‌شود. درمان موضعی شامل استفاده از کرم‌ها یا لوسیون‌های طبی است. در این زمینه گزینه‌های متعددی شامل قطران، ویتامین D و کورتیکوستروئیدهای موضعی در دسترس است.
اغلب اوقات داروهای موضعی همۀ آن چیزی است که برای مداوای موارد خفیف تا متوسط پسوریازیس مورد نیاز است.
داروهای خوراکی نیز گاهی از اوقات برای مداوای پسوریازیس در کودکان مورد استفاده قرار می‌گیرند. به طور معمول از این داروها به صورت کوتاه مدت استفاده می‌شود و نیز غالباً آنها برای موارد شدید پسوریازیس تجویز می‌شوند.

مداوهای مربوط به سبک زندگی و درمان‌های جایگزین
چند گزینۀ درمانی جایگزین برای کودکان مبتلا به پسوریازیس در دسترس است. این گزینه‌ها اغلب شامل مداوای گیاهی یا رویکردهای ذهنی جامع نسبت به سلامت و خوشبختی با پسوریازیس می‌شود.
برای والدینی که دنبال جایگزینی برای کرم‌های پزشکی هستند، چند گزینۀ گیاهی دیگر نیز برای امتحان وجود دارد. اکثر درمان‌های جایگزین منشأ گیاهی دارند و به شکل کرم یا روغن عرضه می‌شوند.
اگرچه برخی بزرگسالان خبر از بهبود علایم بیماری خود با استفاده از این درمان‌های گیاهی می‌دهند، آنها برای مورد استفاده در کودکان مورد تحقیق کافی قرار نگرفته‌اند.
مردم باید مراقب واکنش‌های آلرژیک یا تشدید راش‌ها در هنگام استفاده از داروهای موضعی باشند.
وقتی هر دارویی به صورت خوراکی مورد استفاده قرار می‌گیرد، بهترین گزینه مشورت با پزشکی است که سابقۀ درمان کودکان را دارد.
برخی درمان‌های بالقوه جایگزین شامل موارد زیرند:
• خیس دادن در نمک بحر المیت
• آلو ورا
• استفاده از خیسانده سبوس جو
• سرکه سیب
• روغن درخت چای
• زردچوبه
به علاوه ممکن است برخی از والدین در پی درمان عاطفی برای کودکان مبتلا به پسوریازیس باشند. اگرچه درمان‌هایی از این دست که ویژۀ پسوریازیس باشند در دسترس نیست، این درمان‌ها می‌توانند در تنظیم احساساسات ناامیدی و اضطراب در کودکان مفید باشند.
گام‌های اضافی در این مورد شامل بهبود بخشیدن سلامت عمومی کودک است. این موضوع بسیار مهم است که کودکان دچار پسوریازیس دارای رژیم غذایی متعادل و سالم باشند، وزن خود را در محدودۀ سالم نگه دارند و مرتباً ورزش کنند. این گام‌ها می‌توانند به بچه در کاهش موارد عود بیماری کمک نمایند.

خلاصه
بچه‌های دچار پسوریازیس احتمالاً برای تمام عمر خویش این بیماری را با خود خواهند داشت.
در موارد خفیف یا متوسط پسوریازیس، عوارض پزشکی اصلی یا جدی بروز نمی‌کند. در موارد شدیدتر بیماری، کودکان دچار پسوریازیس ممکن است دچار ارتریت پسوریاتیک شوند.
در هنگام درمان کودک دچار پسوریازیس در نظر گرفتن سلامت روانی وی و تأکید بر استرس‌زاهایی که ممکن است کودکان به دلیل اختلالات پوستی خود دچارشان شوند اهمیت زیادی دارد.

Source:
Psoriasis in children: Symptoms, treatments, and causes
Last reviewed Tue 10 October 2017
By Jenna Fletcher
Reviewed by Karen Richardson Gill, MD, FAAP