• لِنا بورگس، تیموتی جی. لیگ
• ترجمه هامیک رادیان
اتوفوبیا [تنهاییهراسی یا ترس از تنها ماندن] یک اختلال اضطرابی است که فکر و تجربۀ گذراندن زمان در تنهایی محرک ایجاد آن میشود.
همانند دیگر اختلالات اضطرابی، اتوفوبیا ممکن است به بروز برخی علایم فیزیکی و نیز روانشناختی منجر شود. تجربۀ اتوفوبیا ممکن است پریشانیآور بوده و در صورت عدم درمان تأثیراتی منفی بر زندگی فرد بیمار بر جای بگذارد.
درک اتوفوبیا و چگونگی درمان آن به مردم در مداوای این اختلال و چگونگی مدیریت آن کمک میکند. این مقاله در تعریف اتوفوبیا، علایم کلیدی آن و درمانهای در دسترس کاوش مینماید.
مطالب این مقاله:
• تعریف اتوفوبیا
• علایم اتوفوبیا
• علل و اختلالات مرتبط
• اختلالات مرتبط
• تشخیص
• مدیریت و درمان
• دورنما
تعریف اتوفوبیا
اتوفوبیا نوع خاصی از فوبیا (هراس) است. فوبیای خاص نوعی اختلال اضطرابی است که شامل ترس بیش از حد، مداوم، غیر عُقلایی از یک شیء یا موقعیت مشخص است.
فوبیای خاص فرد را به اجتناب از چیزی که فرد از آن هراس دارد یا تجربۀ اضطراب شدید در صورت مواجهۀ ناخواسته با آن چیز یا موقعیت میکشاند. برای فرد دچار اتوفوبیا، فکر و تجربۀ گذران زمان در تنهایی میتواند باعث بروز اضطراب شدید شود.
اصطلاح اتوفوبیا از کلمۀ "اتو" (به معنی خود) و کلمۀ "فوبیا" (به معنی ترس) میآید. در معنای ادبی آن، اتوفوبیا به معنی هراس فرد از شخص خویش [خویشتنهراسی] است.
به هر جهت این معنی ادبی از این کلمه آن چیزی نیست که اختلال سلامت روانی، اتوفوبیا، به آن اشاره دارد. در عرصۀ سلامت روانی اتوفوبیا زمانی بروز میکند که فرد از سپری کردن زمان در تنهایی هراس دارد.
چه تفاوتی بین اتوفوبیا و تنهایی وجود دارد؟
اتوفوبیا با احساس تنهایی یکی نیست. بسیاری از مردم وقتی دارای فعل و انفعال اجتماعی کافی نیستند یا فاقد روابط معنیدار هستند، احساس تنهایی میکنند. برخی از مردم حتی ممکن است در اتاقی که دیگران نیز در آنجا حضور دارند دچار احساس تنهایی شوند.
احساس اندوه به این دلایل موضوعی کاملاً عقلانی است و با تجربۀ اتوفوبیا تفاوت دارد. اتوفوبیا اضطرابی غیر عُقلایی و شدید است که به تحریک ایدۀ گذران زمان در تنهایی یا عدم حضور فردی خاص که بر توانایی انجام فعالیتهای روزانۀ زندگی فرد مؤثر است، ایجاد میشود.
دیگر نامهای اتوفوبیا
برخی نامهای دیگر نیز برای اتوفوبیا وجود دارد که در معنی همگی آنها به همین اختلال اشاره دارند. این نامها عبارتند از:
• مونوفوبیا
• ایزوفوبیا
• اریموفوبیا
علایم اتوفوبیا
اتوفوبیا میتواند در صورت وجود چشمانداز گذراندن بازۀ زمانی خاصی به تنهایی یا بدون حضور دیگران، باعث ایجاد اضطراب شدید در فرد مبتلا به اتوفوبیا شود.
علامت دیگر ممکن است این باشد که فرد دچار اتوفوبیا از این هراس داشته باشد که شخص مورد علاقۀ وی در صدد ترک اوست و در نتیجه او تنها خواهد شد.
به هر جهت اگر این وضعیت تنها علامتی باشد که شخص تجربه میکند، این احتمال وجود دارد که بتوان علت را در اختلال اضطراب جدایی جستجو کرد.
برخی از اوقات مردم دچار اتوفوبیا ممکن است حتی در شرایط حضور افراد دیگر در کنار خویش احساس جدافتادگی یا تنهایی کنند زیرا این احساس به آنان دست میدهد که ارتباطی میان آنان و دیگران وجود ندارد.
وقتی که تنها شوند مردم دچار اتوفوبیا ممکن است احساس کنند:
• عذابی در پیش رو است
• انگار امنیت ندارند
• از ورود مزاحمی میترسند
• مقهور اضطراب شدهاند
• انگار که قادر به نفس کشیدن نیستند
• انگار که این دم آن دم است که غش کنند
• انگار که وقت مرگشان فرا رسیده است
• انگار دیگر قادر نیستند به روشنی فکر کنند
• مجبورند فرار کنند یا همنشینی بیابند
اتوفوبیا در عین حال ممکن است به علایم فیزیکی همراه با حملات پانیک شامل موارد زیر منجر گردد:
• احساس گیجی
• تنفس سریع
• احساس ناخوشی
• افزایش ضربان قلب
• تعریق
• لرزیدن
تجربۀ اتوفوبیا میتواند به رفتارهای زیر منجر شود:
• رفتن به میان جمع برای اجتناب از تنهایی
• سعی به یافتن همنشین به محض تنها شدن
• عدم تمایل به ترک خود از سوی دیگران حتی وقتی این کار عملی نیست
• فقدان احساس عدم وابستگی در ارتباطات
علایم و رفتارهای مرتبط به اتوفوبیا ممکن است بر روابط شخصی فشار ایجاد کند.
علل و اختلالات مرتبط
دورنمای گذراندن وقت در تنهایی، حتی در محیطی به ظاهر ایمن و آشنا مثل محیط خانۀ خود شخص، برای فرد دچار اتوفوبیا میتواند محرک ایجاد اضطراب بیش از حد باشد.
اتوفوبیا یک اختلال سلامت روانی مبتنی بر ترس است. مبنای آن هیچ تهدید یا خطر واقعی نیست. مردم دچار اتوفوبیا ممکن است این نکته را درک کنند که آنچه احساس مینمایند غیر عقلایی است، اما این بدان معنی نیست که خواهند توانست تا علایم اختلال را در خود کنترل کنند.
علت بروز اتوفوبیا ناشناخته باقی مانده است. ممکن است مرتبط به تجاربی در دوران کودکی باشد که ترس از تنهایی را در کودک ایجاد کردهاند اما تحقیقی در حمایت از این نظریه وجود ندارد. مثالهایی در این مورد شامل مرگ یکی از والدین یا جدایی آنان از یکدیگر است.
اختلالات مرتبط
اتوفوبیا ممکن است بر اثر دیگر اختلالات اضطرابی ایجاد شود. برای مثال فردی که دچار حملات پانیک است ممکن است ترس از آن را در هنگامی که تنها است و کسی در کنار او نیست در خود توسعه دهد. این میتواند به ترس از تنها ماندن منجر گردد.
اتوفوبیا ممکن است به اگاروفوبیا مرتبط شود و گاهی از اوقات علامتی از این اختلال تلقی میشود. اگاروفوبیا یا حصرهراسی ترس از ناتوانی از فرار از یک مکان یا موقعیت است. برای مثال، فرد ممکن است آن را در هنگام سفر یا راه رفتن در یک مکان عمومی یا قدم زدن در یک ناحیۀ شلوغ بیرون از محیط خانه تجربه کند.
حصرهراسی میتواند اعتماد به نفس فرد را در تواناییاش به تکمیل وظایف توسط شخص خودش کاهش دهد. این ممکن است به ترس از گذراندن زمان در تنهایی منجر شود.
اتوفوبیا همچنین ممکن است با اختلال شخصیت حد مرزی مرتبط باشد. به هر جهت، در حال حاضر هیچ تحقیقی که اثبات کنندۀ این ارتباط باشد در دست نیست.
تشخیص
هر فرد دچار علایم اتوفوبیا باید به دکتر مراجعه کند. وقتی که دکتر هر گونه علل فیزیکی را برای بروز این علایم از تشخیص خارج کرده باشد، ممکن است فرد را برای بررسی وضعیت سلامت روانی به یک متخصص سلامت روانی ارجاع دهد.
متخص سلامJت روانی از فرد در مورد رفتار و احساسات وی پرسش میکند. این پرسشها به متخصص کمک میکند تا وضعیت ذهنی فرد را مورد ارزیابی قرار دهد و به تشخیص هر گونه اختلال سلامت روان که ممکن است فرد دچار آن باشد نزدیک شود.
مواجهه با تشخیص ابتلا به اتوفوبیا، نگرانی ناشی از فوبیا به اندازۀ کافی قوی هست تا فرد را در فعالیتهای روزانۀ زندگی دچار مشکل سازد.
مدیریت و درمان
درمانهای اتوفوبیا شامل موارد زیر است:
درمان شناختی رفتاری (CBT)
این نوع درمان تکنیکهای عملی را برای مدارا با اضطراب آنان در هنگام گذران وقت در تنهایی در اختیارشان قرار میدهد. بر مبنای اعلام "انستیتو ملی سلامت روانی"، در حدود 75 درصد مردم دچار فوبیاهای خاص میتوانند با استفاده از CBT بر بیماری خود غلبه کنند.
تماسدرمانی
بر مبنای تحقیق انجام شده در دانشگاه اکستر در انگلستان، تماسدرمانی میتواند به شکستن چرخۀ معیوب اجتناب، در هنگامی که فرد دچار یک فوبیای خاص است، کمک کند. در اتوفوبیا، ترس از تنها ماندن باعث میشود تا مردم از گذراندن زمان در تنهایی اجتناب کنند. هر بار که آنان از گذراندن زمان در تنهایی اجتناب میکنند فکر روبهرو شدن با تنهایی سبب بروز اضطرابی بیش از پیش در بیمار میشود. با ایجاد تماس مکرر و کنترل شده بین فرد و فوبیای وی، تماسدرمانی این چرخۀ معیوب را در هم میشکند و توانایی فرد را در تحمل تنهایی افزایش میدهد.
دارو
برخی از اوقات ممکن است فرد دچار تجربۀ اتوفوبیا در کنـار رواندرمانی نیاز به دارو نیز داشته باشد. بتا بلوکرها که اثرات آدرنالین را بلوک میکنند (که در هنگام اضطراب ترشح میشود)، میتواند کمک کننده باشد. به عنوان جایگزین، بنزودیازپینها که دارای اثرات آرامبخش هستند، میتوانند به کاهش اضطراب در فرد کمک کنند. اما پزشکان سعی میکنند تا این داروها را فقط در مواقع شدت بیماری تجویز کنند زیرا این داروها میتوانند سبب اعتیاد شوند.
دورنما
در صورت برخورداری از درمان اغلب مردم خواهند توانست تا اتوفوبیا را در خود به خوبی مدیریت کنند، و دورنما برای مردم دچار این اختلال مثبت است.
اگر فرد دچار اتوفوبیا با دکتر مشورت کند و مشتاق گرفتن درمان باشد، آنگاه این اختلال در وی احتمالاً بهبود پیدا خواهد کرد. با برخورداری از درمان درست و به موقع، به مرور زمان اضطرابی که فرد در هنگام مواجهه با تنهایی دچار آن میشود ممکن است به شکل قابل ملاحظهای کاهش یابد یا به طور کامل از بین برود.
در همین زمینه مطالعه لینک زیر در وبسایت مهرین - اخبار سلامت توصیه میشود:
فوبیا - علل، علایم و تشخیص
Source:
What you need to know about autophobia
Last reviewed Thu 26 October 2017
By Lana Burgess
Reviewed by Timothy J. Legg, PMHNP-BC, GNP-BC, CARN-AP, MCHES
مطالب پیشنهادی ما برای مطالعه

بستن در به روی بیماران روانی از میزان خودکشی کم نمیکند

وابستگی به الکل در درازمدت به تواناییهای شناختی آسیب میزند

کمبود اُکسیتوسین به کمبود همدلی منجر میشود

حشیش و چگونگی ابتلاء به بیماریهای روانی

استفاده از حشیش برای مبارزه با مواد مخدر و اختلالات روانی

مدیتیشن تعالیبخش علایم استرس و تروما را کاهش میدهد

چگونه قصه میتواند همدلی را بهبود بخشد

چگونه نشانهها و علایم اختلال دوقطبی را بشناسیم

فشار خون بالا در کودکان و نوجوانان باعث تضعیف مهارتهای شناختی میشود

آیا ارتباطی میان اختلال دوقطبی و دروغگویی وجود دارد؟

ارزش نوبت گرفتن زدن تا 5 سالگی درک نمیشود

مدیتیشن تمرکز حواس و کمک به کنترل احساسات

کمردرد خطر مشکلات روانی را افزایش میدهد

اعتماد به نفس رزیدنتهای فارغالتحصیل جراحی عمومی برای انجام جراحی: چالشی آموزشی در محیط در حال تغییر

اکسیتوسین رفتار پدرانه را تقویت میکند

اکسیتوسین و تشدید باورهای معنوی در انسان

فوبیا - علل، علایم و تشخیص

افسردگی و طلاق - چه ارتباطی هست؟

تمرین بازیابی از حافظه در موقعیتهای استرسزا محافظت میکند

افسردگی موقعیتی - چه تفاوتی با افسردگی بالینی دارد؟

مصرف توأمان حشیش و تنباکو ریسک وابستگی را افزایش میدهد

مراحل زوال عقل: آنچه بر بیمار میگذرد

کار هنری استرس را کاهش میدهد

مغز "فوق پیریها" کوچک نمیشود

"حشیش مصنوعی" و ضررهای جدی برای سلامت

مجاورت با ترافیک خطر زوال عقل را افزایش میدهد

پرورش مغز برای تقویت اعتماد به نفس

آگاهی از جنبة ناشاد سروتونین

نقش کمبود دوپامین در عدم انگیزه برای فعالیت جسمانی

انواع مختلف بیماری زوال عقل

افسردگی چه حسی دارد؟

کافئین و نقش آن در افسردگی

چرا زنان در برابر اختلالات خوردن آسیبپذیرترند؟

نشانههای اختلال دو قطبی در زنان

استفاده از تحریک الکتریکی مغز برای کاهش بولیمی

درد مزمن و افسردگی

درد مزمن در شرکای زندگی افراد افسرده شایعتر است

ارتباط زندگی با لذت مدام و افزایش طول عمر

سندرم دیوژن یا سندرم گدامنشی - علایم و درمان

مداخلة زودرس در مورد والدین، کاهش علایم اُتیسم در کودکان

تأثیر تنگناهای اقتصادی بر پیری شناختی

روابط جنسی در سالمندی: برای زنان چگونه است و برای مردان چگونه؟

تشخیص چهره: فوق نیروی انسانی

عجیبترین بیماریهای انسانی

نیمی از ما آنچه را که هرگز اتفاق نیفتاده باور میکنند

تغییرات هورمونی در عادت ماهانه و دگرگونی راهکارهای حل مسایل در زنان

چطور میتوانیم به افراد افسرده کمک کنیم؟

فقر دوران کودکی به تغییرات مغزی منجر به افسردگی مرتبط است

تغییرات مغزی کهنهسربازان و ارتباط آن با انفجارهای مکرر

التهاب میتواند موجب عود افسردگی شود

آیا عادتهای ایمیلی شما بر سلامت روانی شما تأثیر میگذارد؟

آیا باید همراه نوزاد در یک تخت خوابید؟

نقش میوه و سبزی در سلامت روانی انسان

آزمایش خون برای تشخیص شیزوفرنی

بازماندگان جوان سرطان سالها پس از تشخیص هنوز دچار مشکلات اجتماعی هستند

احساس تنهایی علایم سرماخوردگی را تشدید میکند

کانابینوئید طبیعی نقشی کلیدی در اضطراب دارد

چرا گذشت و بخشش برای برخی از ما آسانتر است؟

پلهنوردی بیش از کافئین به تقویت انرژی و انگیزش کمک میکند

شواهد جدیدی در مورد ارتباط مصرف حشیش و اسکیزوفرنی به دست آمد

داروهای ضد روانپریشی بیشتر مضرند یا مفید؟

ماساژ دادن همسر، مغز را تقویت و استرس را کم میکند

تجربه زیبایی به تفکر نیاز دارد

خنده شما را مسنتر نشان میدهد

اختلال استرس پس از ضربه خطر زوال عقل را افزایش میدهد

اضطراب: علل، علایم و درمان

زیست مارکرهای اختلال شناختی بیماری پارکینسون کشف شد

فقدان خواب زیبا مانع زندگی اجتماعی شما میشود

تنهایی به کیفیت خواب جوانان لطمه میزند

آیا سرگرم بودن والدین با تلفن همراه در بدرفتاری کودکان تأثیر دارد؟

ترکیب مشتق از شاهدانه به درمان اسکیزوفرنی کمک میکند

شاهدانه استرس را کاهش میدهد اما فقط در دوزهای پایین

خاموش کردن بخشی از مغز، ما را خلاقتر میکند

جنین انسان الگوهای چهره مانند را تشخیص میدهد

اختلالات تیک: علل، انواع، و تشخیص

مست کردن در اوایل نوجوانی خطر مرگ زودرس را افزایش میدهد

چطور کار هنری محرک احساس لذت میشود

ورزش چطور میتواند تصویر بدن را بهبود بخشد؟

آیا رابطه جنسی باعث بهبود کارکرد مغز سالمندان میشود؟

لتارژی – 45 علت محتمل

فرومون چطور رفتار جنسی را تحریک میکند

اختلال دوقطبی – علایم، نشانهها و تشخیص

مصرف حشیش در نوجوانان با افزایش خطر جنون مرتبط است

خمیازه

ولع خوردن – علل، و درمان

درمان کرانیوساکرال - کارآیی دارد؟

دارونمای تناسب اندام

اختلال علائم اعصاب کارکردی

هنگام اضطراب در مغز چه میگذرد؟

چگونه مغز اطلاعات ذهن ناخودآگاه را به تفکر آگاهانه تبدیل میکند؟

تنهایی کشندهتر از چاقی است

فعالیت مغز در زنان بیش از مردان است

آمنزی یا از دست دادن حافظه در مقیاس گسترده - علل، علایم، و درمان

گوش به زنگ بودن یا حالت فوق دلواپسی - علایم و درمان

بیماری آلزایمر - تغییر شخصیت از چه زمانی آغاز میشود؟

داستانخوانی الگوهای جهانی در مغز ایجاد میکند

فواید گریه کردن - چرا ریختن چند قطره اشک خوب است

اعتیاد غذایی یا اعتیاد به غذا - آنچه باید دانست

اسکیزوفرنی به کل اتصالات مغزی آسیب میرساند - یافتههای مطالعه در مقیاس کلان

آکاتیزیا (آکاتیژیا) یا بیقراری حرکتی چیست و چرا بروز میکند؟
سلام.من یک پسر 14 ساله هستم که وقتی تنها میشوم احساس میکنم یکهو یک موجود ترسناک ظاهر میشود و به من حمله میکند . شاید به مرور زمان این حس از بین برود ولی به محض اینکه عکس یا قصه ترسناکی بشنوم ترسم در تنهایی افزایش پیدا میکند.لطفا کمکم کنید و راه...
سلام.من یک پسر 14 ساله هستم که وقتی تنها میشوم احساس میکنم یکهو یک موجود ترسناک ظاهر میشود و به من حمله میکند . شاید به مرور زمان این حس از بین برود ولی به محض اینکه عکس یا قصه ترسناکی بشنوم ترسم در تنهایی افزایش پیدا میکند.لطفا کمکم کنید و راه درمانی به من بگویید.
ادامه مطلبسلام منم از تنها موندم میترسم نمیدونم از چی فقط میترسم از اینکه کسی کنارم نباشه و احساس تنهایی کنم. چی کارکنم؟
جواب. با سلام. ترس از ناشناختهها، ترس از تنهایی و اصولاً اشکال مختلف ترس چیزی است که ما همه به نوعی با آنها مواجهیم. اما ترس در سطوح...
سلام منم از تنها موندم میترسم نمیدونم از چی فقط میترسم از اینکه کسی کنارم نباشه و احساس تنهایی کنم. چی کارکنم؟
جواب. با سلام. ترس از ناشناختهها، ترس از تنهایی و اصولاً اشکال مختلف ترس چیزی است که ما همه به نوعی با آنها مواجهیم. اما ترس در سطوح پیشرفته یا خارج از کنترل نیاز به مراقبت روانپزشکی و استفاده از روشهایی مثل درمان شناختی رفتاری دارد. لطفاً با یک روانپزشک مشورت بفرمایید.
مادرم سنش ۷۰ ساله هیچ وقت راضی نمیشه تنها تو خونه بنشینه باید یکی حتما کنارش باشه. چاره چیست لطفا راهنمایی کنید.
جواب. هر مشکلی علتی دارد. باید مشخص گردد که چرا مادر حاضر به تنها ماندن نیستند. آیا صرفاً ترس از تنهایی عامل آن است یا چیزی دیگر؟ و...
مادرم سنش ۷۰ ساله هیچ وقت راضی نمیشه تنها تو خونه بنشینه باید یکی حتما کنارش باشه. چاره چیست لطفا راهنمایی کنید.
جواب. هر مشکلی علتی دارد. باید مشخص گردد که چرا مادر حاضر به تنها ماندن نیستند. آیا صرفاً ترس از تنهایی عامل آن است یا چیزی دیگر؟ و اگر صرفاً ترس عامل است این ترس در چه زمانی و به چه دلیلی ایجاد شده است. پس از یافته شدن علت میتوان برای برطرف کردن مشکل راهحلی جستجو کرد. البته در این مواقع بهترین گزینه مراجعه به روانشناس است.
سلام.دختری ۱۳ساله هستم. من از سن هفت سالگی از تنها خوابیدن میترسیدم. برای همین به پیش پدر و مادرم میرفتم و آنجا می خوابیدم. این ترس من به قدری زیاد شد که پدر و مادرم تصمیم گرفتند خانه را عوض کنند. به مدت دو سال به جایی دیگر رفتیم. چون آنجا کوچک...
سلام.دختری ۱۳ساله هستم. من از سن هفت سالگی از تنها خوابیدن میترسیدم. برای همین به پیش پدر و مادرم میرفتم و آنجا می خوابیدم. این ترس من به قدری زیاد شد که پدر و مادرم تصمیم گرفتند خانه را عوض کنند. به مدت دو سال به جایی دیگر رفتیم. چون آنجا کوچک بود من و پدر و مادرم مجبور بودیم یک جا بخوابیم. من دیگر احساس می کردم که این ترس از وجودم بیرون رفته است. دوباره به همان خانه برگشتیم و به من همان اتاق خوابی را دادند که همیشه از خوابیدن در آن میترسیدم. به مدت شش ماه به راحتی در آن اتاق می خوابیدم که دوباره کم کم ترس من برگشت و هم اکنون نیز به شدت از تنها خوابیدن میترسم و منتظر بزرگ شدن خواهرم هستم تا پیش من بخوابد و مرا از تنهایی در بیاورد ولی می دانم که این هم در آخر فایده ای ندارد و راه درمان من نمیشود. واقعا دیگر از وضع خود خسته شدهام.لطفا مرا راهنمایی کنید
جواب. شاید با بالاتر رفتن سن و سال و در نتیجه برقراری ارتباط منطقیتر با مسأله موهوم بودن ترس خود وضعیت برای شما بهتر شود یا حتی مشکل به طور کامل برطرف گردد، اما کار درستتر آن است که با یک روانشناس مشورت کنید تا کاوش لازم در مورد ریشههای ترس شما و چگونگی برطرف کردن آن بررسی شود.
نظرات (4)