• آرون کندولا، تیموتی جی. لگ
• ترجمه هستی فراست‌فر
اغلب مردم درجاتی از استرس را به عنوان بخشی از زندگی روزمره تجربه می‌کنند. رشد راش‌های پوستی یک علامت جسمانی استرس است که می‌تواند در همگی ما بروز یابد.
به صورت منفرد اشکال خفیف استرس تأثیر اندکی بر جسم ما دارد. در هر حال، استرس مکرر یا مزمن می‌تواند موجب بروز عوارض جانبی شود.
مطالب این مقاله:
• اثرات استرس بر پوست
• چه وقت باید در جستجوی کمک بود
• درمان
• علل جایگزین
• پیشگیری
اثرات استرس بر پوست
اگرچه اغلب به جنبۀ روانی استرس فکر می‌شود، استرس در عین حال تظاهرات جسمانی هم دارد.
یکی از جاهایی که استرس می‌تواند بر آن تأثیر بگذارد پوست فرد است. استرس از راه‌های مختلف می‌تواند به پوست لطمه بزند.
کهیرهای ناشی از استرس
استرس می‌تواند محرک بیرون زدن کهیرهایی باشد که می‌توانند باعث ایجاد راش استرسی شوند.
کهیرها به صورت نقطه‌های قرمز رنگ یا به شکل تاول بروز می‌کنند.
نواحی آسیب دیده توسط کهیرها ممکن است خارش‌آور باشند. در برخی موارد، آنها می‌توانند در صورت لمس شدن احساس سوزش یا مور مور ایجاد کنند.
این کهیرها بر مبنای علل مختلف مثل موارد مندرج در زیر بروز می‌کنند:
• قرار گرفتن در معرض گرما یا سرما
• عفونت
• برخی داروها شامل آنتی‌بیوتیک‌ها
شایع‌ترین علت بروز کهیر ورود یک مادۀ حساسیت‌زا به درون بدن است. برای مثال، فرد دچار زکام بهاری (تب یونجه) ممکن است بر اثر مجاورت با گرده دچار کهیر شود.
این نیز امکان دارد که استرس عاطفی محرک طغیان کهیرها شود. این می‌تواند نتیجۀ تغییرات هورمونی یا شیمیایی باشد که در پاسخ به استرس بروز می‌کنند.
این تغییرات می‌توانند محرک اتساع و نشت رگ‌های خونی شوند که باعث بروز لکه‌های متورم و قرمز رنگ بر روی پوست می‌شود. کهیرهای پدید آمده ممکن است بر اثر موارد زیر تشدید شوند:
• مصرف مشروب الکلی یا کافئین
• قرار گرفتن در معرض هوای گرم
استرس می‌تواند باعث بدتر شدن وضعیت موجود پوست شود
استرس می‌تواند مانع از بهبود مشکلات فعلاً موجود در پوست شود. برای مثال، استرس قادر است تا مشکلات پوستی نظیر پسوریازیس یا اگزما را وخیم‌تر کند.
در مورد استرس بیشتر بخوانیم:
اثرات استرس بر سیستم‌های مختلف بدن
چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
راش‌های استرسی را می‌توان حاد تلقی کرد اگر در کمتر از 6 هفته رفع شوند. اگر این راش‌ها بیش از این مدت دوام داشته باشند باید آنها را مزمن قلمداد کرد.
به طور معمول راش‌ها پس از چند روز از بین می‌روند و انجام درمان در مورد آنها ضروری نیست. جستجو برای درمان وقتی ضرورت دارد که راش‌ها بیش از چند روز دوام داشته باشند.
تجربۀ بروز کهیرها می‌تواند با توجه به مدت زمان رفع آنها ناراحت کننده باشد. در برخی موارد فرد باید برای از بین بردن خارش ناشی از کهیرها در جستجوی راه درمان باشد.
مشابهاً اغلب راش‌های استرسی خفیف هستند، اما مدیریت طغیان راش‌ها برای کاهش اثرات آنها توصیه می‌شود.
مشخصاً راش ممکن است سبب بروز احساس ناخشنودی شود. این احساس به نوبۀ خود می‌تواند استرس را تشدید و راش را بدتر کند.
برخی اوقات ممکن است کهیرها تمام سطح بدن را بپوشانند و با موارد زیر همراه باشند:
• لایه لایه شدن پوست یا بروز تاول
• تب
• درد
اگر وضعیت چنین باشد، می‌تواند نشان دهندۀ موردی جدی‌تر یا آلرژی باشد، و فرد باید فوری به دکتر مراجعه کند.
درمان راش استرس
درمان راش استرس را می‌توان معمولاً با استفاده از آنتی‌هیستامین‌های غیر نسخه‌ای در محیط خانه انجام داد.
به عنوان جایگزین خنک نگه داشتن پوست نیز می‌تواند باعث تسکین احساس خارش شود. این کار را می‌توان با گرفتن دوش آب سرد یا کمپرس سرد انجام داد.
در موارد شدیدتر، دکتر ممکن است داروهای زیر را تجویز کند:
• آنتی‌هیستامین‌های قوی‌تر
• استروئیدها
• قرص‌های آنتی‌بیوتیک
اگر راش‌ها ادامه داشته باشند، دکتر ممکن است فرد را به متخصص پوست ارجاع دهد، که وی تجویز دارو را در کنار تلاش برای شناسایی محرک‌های بروز کهیرها ادامه می‌دهد.
برخی از مردم نیز ممکن است متوجه شوند که راش‌های آنها به توسعۀ بیماری‌های دیگر مثل انژیوادم و آنافیلاکسی مرتبط است. این موضوع بر مبنای طبیعت اختلال موجود، بر چگونگی درمان راش‌ها تأثیر می‌گذارد.
علل جایگزین
این امکان وجود دارد که بروز راش ناشی از علتی غیر از استرس باشد:
• راش حرارتی: قرار گرفتن در معرض هوای گرم و مرطوب می‌تواند سبب بروز راش‌های حرارتی شود.
• اگزما: این بیماری مزمن می‌تواند در هر سنی فرد را مبتلا کند.
اگزما با برجستگی‌های کوچک روی پوست مشخص می‌شود که می‌توانند تکه‌های متراکم قرمز رنگ تشکیل دهند و به نام پلاک شناخته می‌شوند.
• درماتیت تماسی: این نوع درماتیت بر اثر مواد حساسیت‌زا مثل برخی انواع صابون یا جواهرات در صورت تماس با پوست ایجاد می‌شود.
• پیتریازیس روزه‌آ: این اختلال شایعی است که با راش‌های بزرگ که اغلب با برجستگی‌ها یا راش‌های کوچک‌تر احاطه می‌شوند، مشخص می‌گردد.
• روساسه (روزاسه): راش‌هــای ناشی از روساسه اغلب (و نه همیشه) بر روی صورت ظاهر می‌شوند و می‌توانند هفته‌ها تا ماه‌ها ادامه داشته باشند. درمانی برای این وضعیت وجود ندارد و راش‌ها می‌توانند علی‌رغم درمان مجدداً برگردند.
پیشگیری از راش استرس
تجربۀ استرس موضوع شایعی است. بهترین راه برای پیشگیری از راش‌های استرسی کاهش میزان استرس است. بدبختانه چنین کاری همیشه ممکن نیست.
برخی استرس‌زاها، ممکن است غیر قابل اجتناب باشند. این موارد شامل مشکلات کاری یا ارتباطی می‌شود. در هر حال، انجام برخی کارها که به توانایی فرد در مقابله با استرس کمک می‌کنند امکان پذیر است.
یک رویکرد در این مورد کار بر روی عوامل مرتبط به سبک زندگی برای به حداقل رساندن اثر استرس است:
• انجام فعالیت منظم ورزشی
• پیروی از یک رژیم غذایی سالم و متعادل
استرس را از طریق روش‌های درمانی یا ریلکسیشن نیز می‌توان مخاطب قرار داد. این روش‌ها مفید قلمداد می‌شوند. یکی از این تکنیک‌های مفید مدیتیشن تمرکز حواس است.
محو یا کاهش اثرات استرس می‌تواند تکلیف دشواری باشد. مؤثرترین راهکارها در این مورد بستگی زیادی به طبیعت مورد استرس‌زا و خود فرد دارد.
همیشه این امکان وجود ندارد که بتوان از اثرات جسمانی استرس پیشگیری کرد. در برخی موارد راش استرسی گریزناپذیر است.
برای پیشگیری از بروز راش استرسی، این موضوع اهمیت دارد که ناراحتی مسبب بروز راش استرس به حداقل ممکن کاهش یابد و از تشدید وضعیت جلوگیری شود.
Source:
Stress rash: How stress affects the skin
Written by Aaron Kandola
Reviewed by Timothy J. Legg, PMHNP-BC, GNP-BC, CARN-AP, MCHES
Last reviewed: Fri 26 May 2017
