آسیب‌دیدگی همسترینگ - علایم، علل، تشخیص و درمان

• علایم آسیب‌دیدگی همسترینگ
• چه زمانی به دکتر مراجعه کنیم
• علل آسیب‌دیدگی همسترینگ
• ریسک فاکتورهای آسیب‌دیدگی همسترینگ
• عوارض آسیب‌دیدگی همسترینگ
• پیشگیری از آسیب‌دیدگی همسترینگ
• تشخیص آسیب‌دیدگی همسترینگ
• درمان آسیب‌دیدگی همسترینگ

آسیب‌دیدگی همسترینگ زمانی بروز می‌کند که شخص دچار فشار یا کشیدگی یکی از عضلات همسترینگ - گروهی شامل سه عضله که در راستای پشت ران قرار دارند - می‌شود.
افرادی که به ورزش‌هایی نظیر فوتبال، بسکتبال، راگبی، تنیس یا ورزش‌های مشابهی می‌پردازند که نیاز به توقف و حرکت ناگهانی دارند، بیشتر در معرض آسیب دیدگی همسترینگ قرار دارند. احتمال بروز این نوع آسیب در دوندگان و رقصندگان نیز وجود دارد.
موازین خودمراقبتی مثل استراحت، استفاده از یخ و داروهای غیر نسخه‌ای اغلب اوقات تمامی آن چیزی است که مردم برای تسکین درد و ورم مرتبط به آسیب‌دیدگی همسترینگ به آن نیاز دارند. در موارد نادر، برای ترمیم یک عضله همسترینگ یا تاندون به عمل جراحی نیاز خواهد بود.

علایم آسیب‌دیدگی همسترینگ
آسیب‌دیدگی همسترینگ به طور معمول باعث ایجاد درد تیز و تند و ناگهانی در قسمت پشت ران می‌شود. شخص در عین حال ممکن است دچار شرایطی شبیه به "شکستگی" یا پارگی شود. معمولاً در طول چند ساعت ورم و حالت حساس شدگی در ناحیه بروز می‌کند. در عین حال شخص ممکن است در قسمت پشت پا دچار کبودی یا تغییر رنگ پوست یا ضعف عضلانی یا ناتوانی در تحمیل وزن بر پای آسیب دیده شود.

چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
موارد خفیف کشیدگی همسترینگ را می‌توان در محیط خانه درمان کرد. اما اگر کسی نتواند وزن خود را بر روی پای آسیب دیده تحمل کند یا اگر نتواند بدون تحمل درد قابل توجه بیش از چهار قدم راه برود باید به پزشک مراجعه کند.

علل آسیب‌دیدگی همسترینگ
عضلات همسترینگ گروهی متشکل از سه عضله هستند که در امتداد پشت ران از مفصل ران تا درست در ناحیه زیر زانو امتداد دارند. این عضلات امکان باز کردن پا را به شکل مستقیم در پشت بدن و نیز خم کردن زانو را ایجاد می‌کنند. وقتی هر یک از سه عضله مورد اشاره در طول فعالیت فیزیکی در محدوده‌ای ورای محدودیت‌‌های خود کش بیاید آنگاه احتمال آسیب‌دیدگی همسترینگ مطرح خواهد بود.

ریسک فاکتورهای آسیب‌دیدگی همسترینگ
• فعالیت ورزشی. ورزش‌های نیازمند چرخش یا دویدن، یا فعالیت‌های دیگری مثل رقصیدن که نیاز به حرکات کششی بیش از حد دارند احتمال ابتلاء به آسیب‌دیدگی همسترینگ را افزایش می‌دهند.
• سابقه صدمات همسترینگ. وقتی کسی یک بار دچار آسیب‌دیدگی همسترینگ شود احتمال ابتلاء بعدی در وی افزایش خواهد یافت به ویژه اگر شخص تلاش کند تا تمامی فعالیت‌های پیشین خود را قبل از اینکه عضلات فرصت ترمیم و بازسازی داشته باشند در سطح سابق ادامه دهد.
• ضعف انعطاف‌پذیری. اگر کسی دچار ضعف انعطاف پذیری باشد، ممکن است عضلات وی نتوانند تمامی نیروی تحمیل شده در طول برخی فعالیت‌ها را تحمل کنند.
• عدم توازن عضلانی. اگرچه تمامی کارشناسان در این مورد توافق ندارند اما برخی عنوان می‌کنند که عدم توازن عضلانی می‌تواند به آسیب‌دیدگی همسترینگ منجر شود. وقتی عضلات در امتداد قسمت جلو ران - عضلات چهار سر ران - بیش از عضلت همسترینگ قوی شده و توسعه یابند، شخص ممکن است به میزان بیشتری در معرض دچار شدن به آسیب‌دیدگی همسترینگ باشد.

عوارض آسیب‌دیدگی همسترینگ
از سر گیری فعالیت‌های سنگین پیش از اینکه عضلات همسترینگ به طور کامل التیام پیدا کرده باشند می‌تواند باعث برگشت آسیب شود.

پیشگیری از آسیب‌دیدگی همسترینگ
به عنوان بخشی از برنامه آماده‌سازی فیزیکی، تمرینات کششی و قدرتی منظم می‌توانند خطر آسیب‌دیدگی همسترینگ را به حداقل برسانند. مردم باید سعی کنند بدن خود را متناسب با ورزشی که انجام می‌دهند تربیت کنند؛ نباید برای رسیدن به تناسب شکلی به ورزش مورد نظر پرداخت.
اگر کسی دارای شغلی نیازمند مشخصات فیزیکی است، آماده‌سازی منظم می‌تواند به پیشگیری از صدمات کمک کند. مردم می‌توانند در مورد تمرینات آماده‌سازی مناسب با پزشک مشورت کنند.

تشخیص آسیب‌دیدگی همسترینگ
در طول معاینه بالینی، پزشک نشانه‌های حساس شدگی و ورم را در قسمت پشت ران جستجو خواهد کرد. محدوده و شدت درد می‌تواند به تعیین گستره و سرشت آسیب کمک کند.
پزشک در عین حال پای آسیب دیده را در جهات مختلف به حرکت درمی‌آورد تا به مشخص شدن عضله آسیب دیده و تشخیص اینکه آیا صدمات رباط و تاندون نیز مطرح است کمک شود.

تست‌های تصویربرداری
در موارد شدید آسیب‌دیدگی همسترینگ احتمال پارگی عضله و جدا شدن از محل اتصال آن به لگن یا ساق پا وجود دارد. گاهی از اوقات در هنگام بروز انفصال استخوانی یک تکه کوچک استخوان از استخوان اصلی جدا می‌شود. عکسبرداری اشعه X می‌تواند این شکستگی‌ها را ردیابی کند، در حالی که MRI و CT اسکن می‌توانند عضلات و تاندون‌ها را آشکار سازند.

درمان آسیب‌دیدگی همسترینگ
هدف اولیه درمان کاهش درد و ورم است. در کنار این مورد پزشک ممکن است موارد زیر را به شخص توصیه کند:
• ایجاد وقفه در فعالیت‌های سنگین برای التیام آسیب.
• استفاده از عصا برای اجتناب از تحمیل کل وزن به پای آسیب دیده.
• استفاده از یخ پیچیده در لفاف چند بار در روز به تخفیف درد و کاهش ورم کمک می‌کند.
• پیچیدن ناحیه آسیب دیده در کمپرس بانداژ یا تن‌پوش‌های فشاری ورم را به حداقل می‌رساند.
• استراحت در حالت قرار گرفتن پا در بلندی (بالاتر از سطح قرارگیری قلب) در صورت امکان به کاهش و حداقل رساندن ورم کمک می‌کند.
• استفاده از قرص‌های ضد درد غیر نسخه‌ای مثل ایبوپروفن (ادویل، مورتین IB) یا استامینوفن (تاینلول و غیره) میزان درد و التهاب را کاهش می‌دهد.

فیزیوتراپی
پس از فروکش درد و ورم اولیه ناشی از آسیب‌دیدگی همسترینگ، پزشک یا فیزیوتراپیست می‌تواند برخی ورزش‌های خاص طراحی شده را برای بهبود انعطاف پذیری و قدرت بخشی عضلات همسترینگ به شخص آموزش دهد.

عمل جراحی
اگر عضله از محل اتصال خود به لگن یا ساق پا منفصل شده باشد، جراحان ارتوپدی می‌توانند این اختلال را ترمیم کنند. پارگی شدید عضلانی نیز با عمل جراحی قابل ترمیم است./

• مایو کلینیک
• ترجمه محمدقاسم رافعی

Source:
Mayo Clinic
Hamstring injury
Sept. 28, 2018