ارولوژی / نفرولوژی

هیدروسل در نوزادان پسر

هیدروسل، ورم کیسه بیضه، هیدروسل غیر ارتباطی، هیدروسل ارتباطی، عفونت، تومور، فتق، جراحی

هیدروسل زمانی بروز می‌کند که مایع به میزان بیش از حد درون کیسه بیضه جمع می‌شود

هیدروسل نوعی ورم در کیسه بیضه است، عضو شبه کیسه‌ای که بیضه‌ها را در خود جا داده است. هیدروسل زمانی بروز می‌کند که مایع به میزان بیش از حد درون کیسه بیضه جمع می‌شود. این اختلال بیش از همه گروه‌های سنی در میان نوزادان شایع است، اگرچه امکان ابتلاء پسربچه‌ها و مردان بزرگسال نیز وجود دارد. هیدروسل ممکن است طنینی جدی داشته یا جدی به نظر برسد، حتی دردناک باشد اما نباید نگران بود، چرا که هیدروسل به نوزاد آسیب نمی‌زند. هیدروسل حتی ممکن است خود به خود از بین برود اگرچه مردم باید در این مورد به پزشک مراجعه کنند.

ورم اسکروتال یا ورم کیسه بیضه

ورم اسکروتال، ورم کیسه بیضه، هیدروسل، فتق، کیست، واریکوسل، تومور بیضه، سرطان بیضه، ورم ایدیوپاتیک

ورم کیسه بیضه ممکن است فاقد درد یا بسیار دردناک باشد

ورم اسکروتال به متورم شدن کیسه بیضه اشاره دارد. کیسه بیضه عضو کیسه مانندی است که بیضه‌ها درون آن قرار گرفته‌اند. گاهی از اوقات ورم کیسه بیضه می‌تواند کل کیسه بیضه را درگیر کند. در موارد دیگر، ممکن است غده‌های متورمی بر روی یک طرف یا هر دو طرف کیسه بیضه وجود داشته باشد. ورم کیسه بیضه ممکن است فاقد درد یا بسیار دردناک باشد. اگرچه ورم کیسه بیضه می‌تواند هشدار دهنده باشد در اغلب موارد خوش‌خیم بوده و بسیار درمان‌پذیر است. در موارد نادر ورم کیسه بیضه می‌تواند نشان دهنده سرطان باشد. بنابراین ضروری است که هر گونه ورمی در این مورد توسط پزشک بررسی شود.

ترشحات مردانه یا ترشحات آلت تناسلی مردان

ترشحات مردانه، مجرای ادرار، اسمگما، مایع پیشاانزالی، غدد بولبورترال، بیضه‌، مایع انزالی، مایع منی، بالانایتیس، بالانوپوستیت، عفونت‌های واگیردار جنسی، تریکومونیازیس، یوریتریت، عفونت‌های دستگاه ادراری، کلامیدیا، سوزاک

ترشحات مردانه به هر مایعی اطلاق می‌شود که ادرار نبوده اما از مجرای ادرار مردان خارج شود

ترشحات مردانه به هر مایعی اطلاق می‌شود که ادرار نبوده اما از مجرای ادرار مردان خارج شود. مجرای ادرار لوله باریکی است که ادرار و منی را از طریق مجرای انزالی حمل می‌کند. این مایعات پیش از خروج از بدن در دهانه مجرای ادرار که در سر آلت تناسلی مردان قرار دارد در امتداد مجرای ادرار به حرکت درمی‌آیند. برخی انواع ترشح طبیعی هستند و به محافظت از لیز ماندن آلت مرد کمک می‌کنند. مابقی ترشح‌ها ممکن است نتیجه وجود یک اختلال زیربنایی در سلامت باشند.

نارسایی کلیه - علل، مراحل، تست‌ها، درمان، رژیم غذایی

نارسایی کلیه، کاهش برون‌ده ادرار، احتباس مایع، تنگی نفس، سپسیس، نارسایی حاد کلیه ذاتی، نارسایی مزمن کلیه پیشا‌رنال، نارسایی مزمن کلیه ذاتی، نارسایی مزمن کلیه پسارنال، آنالیز ادرار، دیالیز، پیوند کلیه

ممکن است مشخص کردن علایم مراحل اولیه بیماری کلیه دشوار باشد

نارسایی کلیه زمانی بروز می‌کند که کلیه‌ها توانایی خود برای فیلتر کردن بهینه خون را از دست می‌دهند. به طور معمول مردم دچار نارسایی کلیه دارای علایم معدودی از بیماری هستند. برخی اوقات هیچ علامتی وجود ندارد. علایم محتمل شامل موارد زیر است: کاهش مقدار ادرار، ورم پا و ورم مچ پا بر اثر احتباس مایعات به علت نارسایی کلیه‌ها در مورد گرفتن آب زائد، تنگی نفس غیر قابل توجیه، خواب‌آلودگی یا خستگی مفرط بیش از حد، تهوع مداوم، گیجی، درد قفسه سینه یا احساس فشار در قفسه سینه، تشنج، کما (کوما)

پیوند کلیه – آنچه دانستنش نیاز است

پیوند کلیه، دیالیز، مرحله انتهایی بیماری رنال (ESRD)، مرحله انتهایی بیماری کلیه، اهداء کننده زنده، اهداء کننده مرده، فرآیند سازگاری، گروه خون، آنتی‌ژن لکوسیت انسانی، کروس‌ماچ، حالب، مثانه

دیالیز و پیوند کلیه هر یک مزایا و معایب خاص خود را دارد

پیوند کلیه ممکن است به عنوان یک گزینه درمانی در زمانی که هر دو کلیه بیمار به طور کامل از کار افتاده باشند، مطرح شود. این وضعیت زیر عنوان مرحله انتهایی بیماری رنال (ESRD) یا مرحله انتهایی بیماری کلیه (ESKD) شناخته می‌شود. اگر کسی در این مرحله قرار داشته باشد پزشک وی احتمالاً انجام دیالیز را برای بیمار توصیه خواهد کرد. در کنار استفاده از دیالیز پزشک به بیمار خواهد گفت که آیا شرایط لازم برای انجام پیوند کلیه را دارد یا خیر. شخص نیاز به آن دارد که برای تحمل یک عمل جراحی سنگین و رژیم دارودرمانی مادام‌العمر که پس از عمل جراحی پیوند کلیه در انتظار اوست به قدر کافی سالم باشد. بیمار در عین حال باید مشتاق و قادر به پیگیری تمامی دستوراتی باشد که پزشک می‌دهد و داروهای خود را منظماً مصرف کند.

نفروپاتی ایمونوگلوبولین A یا بیماری برگر

نفروپاتی ایمونوگلوبولین A بیماری برگر آنتی‌بادی، ایمونوگلوبولین A، التهاب، هماچوری میکروسکپی، پروتئینوری، ادم، گلومرولونفریت، ژن‌، بیماری سلیاک، عفونت، کلسترول، نارسایی حاد کلیه، سندرم نفروتیک، تست کلیرانس ایوتالامات، هیپرتانسیون

هیچ علاجی برای نفروپاتی IgA وجود ندارد

نفروپاتی IgA به طور معمول به کُندی و در طول سالیان متمادی پیشرفت می‌کند، اما دوره بیماری از شخصی به شخص دیگر متفاوت است. برخی از مردم بدون ایجاد مشکلات دچار نشت خون در ادرار می‌شوند، برخی در نهایت کاملاً بهبود می‌یابند و دیگران دچار بماری مرحله نهایی نارسایی کلیه می‌شوند. هیچ علاجی برای نفروپاتی IgA وجود ندارد، اما بعضی داروها می‌توانند به کُند شدن دوره بیماری کمک کنند. تحت کنترل نگه داشتن فشار خون و کاهش سطح کلسترول نیز روند بیماری را کُند می‌کند.

سندرم نفروتیک، و تخلیه پروتئین در ادرار بر اثر اختلال کلیه

سندرم نفروتیک، پروتئین در ادرار، ادم، ادرار ابری، آلبومین، نفروپاتی دیابتی، گلومرولواسکلروزیس سگمنتال کانونی، نفروپاتی غشائی، لوپوس اریتماتوز سیستمیک، امیلوئیدوز، هیپوآلبومینمیا، ACE، بنازپریل ، کاپتوپریل، انالاپریل، لوسارتان، اسپیرونولاکتون، فوروسماید، فلوواستاتین، لوواستاتین

سندرم نفروتیک معمولاً بر اثر آسیب دیدن گروهی از عروق خونی کوچک در کلیه ایجاد می‌شود

سندرم نفروتیک نوعی اختلال کلیوی است که باعث می‌شود تا بدن مقادیر بیش از حدی پروتئین در ادرار ترشح کند. سندرم نفروتیک معمولاً بر اثر آسیب دیدن گروهی از عروق خونی کوچک در کلیه ایجاد می‌شود. سندرم نفروتیک باعث ایجاد ورم (ادم) و مشخصاً در پا و مچ پا می‌شود و خطر مشکلات دیگری در مورد سلامت را افزایش می‌دهد. درمان سندرم نفروتیک شامل برطرف کردن مشکل زیربنایی مسبب ایجاد آن و مصرف دارو است. سندرم نفروتیک می‌تواند باعث افزایش خطر بروز عفونت و لخته شدن خون گردد. پزشک ممکن است برای پیشگیری از این عوارض و موارد دیگر مرتبط به سندرم نفروتیک دارو و تغییراتی در رژیم غذایی را توصیه کند.