اختلال دوقطبی

از آنجا که امکان عود بیماری در افراد وجود دارد، یافتن روش‎های مدیریت درازمدت این اختلال مهم است. اغلب پزشکان استفادۀ مداوم از دارو و گفتاردرمانی را به عنوان ایمن‌ترین معنی برای مدیریت بیماری توصیه می‎کنند.

اختلال دوقطبی که در گذشته زیر عنوان "افسردگی مانیک" شناخته می‌شد، یک اختلال سلامت روانی است که بر چگونگی حالات افراد تأثیر می‌گذارد. چرخش حالت و انرژی به طور معمول در طیفی شامل بیش از حد "بالا" و بیش از حد "پایین" بروز می‌کند. در مورد مردم دچار اختلال دوقطبی، این چرخش‌های حالت و خُلق بیش از چیزی است که در مردم غیر مبتلاء به این بیماری زیر عنوان "نوسانات خلقی" نامیده می‌شود. دوره‌های "سرحال" و "بی‎حال" در بیماران دوقطبی می‌تواند بسیار شدید باشد. 

شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهند ترکیب اختلال دوقطبی و الکل تلفیق بدی است؛ اما چرا چنین است؟ این مقاله به طور مختصر به این موضوع خواهد پرداخت که اختلا دوقطبی چیست و چگونه مصرف الکل ممکن است با علایم این بیماری مرتبط باشد.

اختلال دوقطبی نوعی بیماری روانی شایع است و مبتلایان به آن اغلب در جستجوی راهی برای تسکین نشانگان بیماری هستند. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهند ترکیب اختلال دوقطبی و الکل تلفیق بدی است؛ اما چرا چنین است؟ این مقاله به طور مختصر به این موضوع خواهد پرداخت که اختلا دوقطبی چیست و چگونه مصرف الکل ممکن است با علایم این بیماری مرتبط باشد. فقط در سطح ایالات متحد آمریکا بیش از 6 میلیون نفر فرد بزرگسال مبتلاء به اختلال دوقطبی هستند. این بیماری همچنین بیماری افسردگی مانیک (دیوانه) یا به طور ساده افسردگی مانیک نامیده می‌شود.

اختلال دوقطبی وضعیتی است که در آن خُلق و خو در گستره‌ای از شادی بیش از حد و افسردگی در نوسان است. مانیا (شیدایی) دقیقاً احساس شادی نیست

اختلال دوقطبی معمولاً به نام افسردگی مانیک یا اختلال افسردگی مانیک نیز شناخته می‌شود. این بیماری نوعی اختلال ذهنی درازمدت است که باعث می‌شود افراد در چرخه‌ای از خُلق و خو و سطوح انرژی متفاوت بسر ببرند. چرخش خُلق از احساس شادمانی بیش از حد و احساس سرشار بودن از انرژی و احساس سقوط و افسردگی در نوسان است. این مراحل به ترتیب به عنوان اپیزودهای مانیک (شیدایی) و اپیزودهای افسردگی شناخته می‌شوند. هیپومانیا (جنون خفیف) دوره‌ای از احساس "فرازبودگی" است که نسبت به اپیزودهای مانیک متعارف کمتر افراطی است.

علت بروز اختلال دوقطبی روشن نیست، اما از آنجا که می‌تواند در میان اعضاء خانواده تداوم یابد عوامل ژنتیکی می‌توانند در آن دخیل باشند. اختلال دوقطبی هم به مردان و هم به زنان آسیب می‌زند اما شواهدی وجود دارد که نوع بروز آن در زنان متفاوت از مردان است.

اختلال دوقطبی یکی از اختلالات جدی روانی است که شامل حالات افسردگی و "سرخوشی" یا "رفعت" است. حالات سرخوشی بسته به میزان شدت مانیا (جنون) یا هیپومانیا (جنون خفیف) شناخته می‌شود. این اختلال معمولاً در سال‌های ابتدایی بزرگسالی، و اغلب در دورة جوانی و دهة 30 زندگی آغاز می‌شود. بیماری مزبور گرایشی به مادام‌العمر بودن دارد. علت بروز اختلال دوقطبی روشن نیست، اما از آنجا که می‌تواند در میان اعضاء خانواده تداوم یابد عوامل ژنتیکی می‌توانند در آن دخیل باشند. اختلال دوقطبی هم به مردان و هم به زنان آسیب می‌زند اما شواهدی وجود دارد که نوع بروز آن در زنان متفاوت از مردان است.