چه داروهایی باعث اختلال نعوظ در مردان می‌شوند؟

در این مقاله:
• داروهایی که می‌توانند باعث اختلال نعوظ شوند
• اختلال نعوظ چیست؟
• خلاصه

چندین عامل می‌توانند باعث یا تقویت کننده بروز اختلال نعوظ شوند. یک مثال در این مورد داروهایی است که شخص مصرف می‌کند. داروهای تأثیرگذار بر میل جنسی، جریان خون، و عملکرد ارگان جنسی ممکن است است میزان شیوع اختلال نعوظ را افزایش دهند.
اختلال نعوظ ناتوانی در تحقق نعوظ یا حفظ آن است. اختلال نعوظ اختلالی شایع است که بر مردان در تمامی سنین و سطوح مختلف سلامت و تناسب بدنی تأثیر می‌گذارد.

داروهایی که می‌توانند باعث اختلال نعوظ شوند
برخی داروها می‌توانند باعث تقویت اختلال نعوظ شوند اگرچه آنها به طور معمول علت واحد بروز این اختلال نیستند.
شخص دچار ظن نسبت به اختلال نعوظ بر اثر دارویی مشخص باید به پزشک مراجعه کند. هر جایی که امکانش باشد پزشک ممکن است تغییر دارو یا دوز مصرف آن را توصیه کند.
هیچ‌کس نباید داروهای مصرفی خود را بدون صوابدید پزشک قطع کند. برخی داروهایی که می‌توانند عامل تقویت اختلال نعوظ باشند در زیر فهرست شده‌اند.

داروهای ضد فشار خون بالا
داروهای ضد فشار خون بالا داروهایی هستند که برای کمک به کاهش فشار خون تجویز می‌شوند. آنها ممکن است عامل تقویت اختلال نعوظ باشند اگرچه دکترها هنوز درر این مورد به قطعیت نرسیده‌اند. مثال‌های در این مورد عبارتند از:
• بتا بلوکرها مثل متوپرولول و اتنلول
• کلونیدین
• اسپیرونولاکتون
• برخی دیورتیک‌ها مثل هیدروکلروتیازید و فوروزماید

داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی
داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی فعالیت سیستم ایمنی بدن را کاهش می‌دهند. شخص ممکن این داروها را برای کمک به کنترل یک بیماری خودایمنی یا پیشگیری از پس زدن ارگان پس از اقدام به پیوند عضو دریافت کند.
یک عارضه جانبی بالقوه داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی ایجاد اختلال در عملکرد جنسی است. مثال‌هایی در این مورد عبارتند از:
• سیرولیموس
• اورولیموس
• تاکرولیموس
• سیکلوسپورین

داروهای ضد اندروژن
اندرو‌ژن‌ها هورمون‌های مرتبط به مشخصات مردانه هستند. ضد اندروژن‌ها برخی جنبه‌های این هورمون‌ها را بلوک می‌کنند. پزشکان ممکن است آنها را برای چند وضعیت مثل سوزش سر دل یا سرطان پروستات تجویز کند.
مثال‌هایی از داروهای ضد اندروژن عبارتند از:
• کتوکنازول
• فلوتامید
• بیکالوتامید
• نیلوتامید
• انزالوتامید

آگونیست‌های GnRH
آگونیست‌های هورمون رهش گونادوتروپین (GnRH) یک کلاس دارویی است که دکترها گاهی اوقات برای درمان سرطان پروستات تجویز می‌کنند. این داروها ممکن است باعث کاهش میل جنسی در مردان شوند. مثال‌هایی در این مورد عبارتند از:
• لیوپرولید (لوپرون)
• گاسریلین (زولادکس)

کورتیکوستروئیدها
کورتیکوستروئیدها داروهایی هستند که اثرات برخی هورمون‌های درون بدن را تقلید می‌کنند. مردم معمولاً آنها را برای کاهش التهاب به کار می‌برند.
این داروها همچنین می‌توانند میزان هورمون تستوسترون را کاهش دهند. این وضعیت می‌تواند به کاهش میل و عملکرد جنسی در برخی مردان منجر گردد.
مثال‌هایی از داروهای مزبور عبارتند از:
• پردنیزون
• پردنیزولون
• هیدروکورتیزون

داروهای ضد افسردگی
داروهای ضد افسردگی داروهایی هستند که پزشکان ممکن است برای درمان یا پیشگیری از برگشت افسردگی بالینی تجویز کنند.
بعضی داروهای ضد افسردگی ممکن است باعث مهار میل جنسی شوند، که می‌تواند بر عملکرد جنسی تأثیر منفی بگذارد. داروهای دیگری نیز باعث انزال تأخیری می‌شوند. مثال‌هایی از داروهای ضد افسردگی مرتبط به اختلال نعوظ شامل موارد زیر است:
• مهار کننده‌های بازجذب انتخابی سروتونین (لکسپرو، پروزاک)
• مهار کننده‌های بازجذب نورادرنالین (ولبوترین، زیبان)
• داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای (پاملور)

داروهای ضد سایکوز
ضد سایکوزها داروهایی هستند که مقدمتاً برای درمان سایکوز تجویز می‌شوند. این داروها می‌توانند میل جنسی را مهار کنند، که به نوبه خود بر عملکرد جنسی تأثیر می‌گذارد. مثال‌هایی در این مورد عبارتند از:
• اریپیپرازول (ابیلیتی)
• اُلانزاپین (زیپرکسا)
• ریسپریدون (ریسپردال)

داروهای ضد صرع
داروهای ضد صرع داروهایی هستند که پزشکان برای کمک به پیشگیری از تشنج‌های صرعی تجویز می‌کنند. این داروها ممکن است به توانایی رسیدن به ارگاسم در مردان تأثیر منفی بگذارند. مثال‌هایی در این مورد عبارتند از:
• گاباپنتین (نورونتین)
• توپیرامات (توپاماکس)

مواد مخدر تفننی
گذشته از داروها برخی مواد مخدر تفننی نیز می‌توانند بر انگیزش و عملکرد جنسی تأثیر منفی بگذارند. این مواد عبارتند از:
• الکل
• توهم‎زاها
• نارکوتیک‌هایی مثل هروئین
• مواد محرک مثل کدئین و مت‌آمفتامین
داروهای مورد استفاده برای درمان اعتیاد به مشتقات تریاک نیز ممکن است به اختلال نعوظ منجر شوند. این داروها شامل متادون و بوپرنفرین می‌شوند.

اختلال نعوظ چیست؟
اختلال نعوظ یک اصطلاح پزشکی برای زمانی است که مرد در ررسیدن به نعوظ یا حفظ آن با مشکل مواجه است. در حالی که این مشکل ممکن است گهگاه برای هر مردی اتفاق بیفتد، مردان دچار اختلال نعوظ به شکل مکرر و دوره‌های روتین به آن مبتلاء می‌شوند.
توانایی رسیدن به نعوظ یا حفظ آن به چند عامل شامل موارد زیر بستگی دارد:
• برانگیختگی جنسی
• کافی بودن جریان خون به آلت تناسلی مرد
• حس عصب
وجود مشکل در هر یک از عوامل مزبور ممکن است به اختلال نعوظ منجر شود.

خلاصه
اختلال نعوظ یک اختلال شایع در میان مردان تمامی سنین است. برخی داروهای تأثیرگذار بر میل جنسی، جریان خون، یا عملکرد ارگان جنسی ممکن است باعث تقویت اختلال نعوظ شوند.
هر کسی که نگران اختلال نعوظ در مورد خود به علت مصرف داروی خاصی است باید به پزشک مراجعه کند. به هر حال، افراد نباید داروهای مصرفی خود را بدون مشورت قبلی با پزشک قطع کنند.
اگر تغییر دارو یا دوز مصرف آن ممکن نباشد دکتر ممکن است درمان‌های جایگزین را برای اختلال نعوظ توصیه کند. گزینه‌های محتمل شامل استفاده از دستگاه‌های نعوظ واکیوم، ایمپلنت آلت تناسلی یا عمل جراحی است.
افراد می‌توانند برای یافتن گزینه‌های درمانی مناسب بر اساس نیازهای خود با پزشک مشورت کنند./

داروهایی که باعث اختلال نعوظ در مردان می‌شوند
دکتر مت کاورد، ریچل نل
ترجمه هامیک رادیان

Source:
Medical News Today
What medications may cause erectile dysfunction?
Medically reviewed by Matt Coward, MD, FACS —
Written by Rachel Nall, MSN, CRNA
On November 11, 2020