آلرژی حیوانات خانگی

• علایم آلرژی حیوانات خانگی
• چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
• علل آلرژی حیوانات خانگی
• ریسک فاکتورهای آلرژی حیوانات خانگی
• عوارض آلرژی حیوانات خانگی
• پیشگیری از آلرژی حیوانات خانگی
• تشخیص آلرژی حیوانات خانگی
• درمان آلرژی حیوانات خانگی
• سبک زندگی و مداوای خانگی

آلرژی حیوانات خانگی [آلرژی نسبت به حیوانات خانگی] واکنش آلرژیک به پروتئین‎‌های موجود در سلول‌های پوست حیوان، بزاق دهان یا ادرار آن است. نشانه‌های آلرژی حیوانات خانگی شامل موارد شایع مربوط به تب یونجه، مثل عطسه و آبریزش بینی است. برخی از مردم همچنین ممکن است دچار نشانه‌های آسم مثل خس خس سینه و مشکلات تنفسی شوند.
در اکثریت موارد آلرژی حیوانات خانگی به تحریک قرار گرفتن در معرض لایه‌های مرده پوست (شوره) ریزش کرده از حیوان خانگی ایجاد می‌شود. هر حیوان دارای خز می‌تواند منبع ایجاد آلرژی باشد اما آلرژی حیوانات خانگی بیشتر در مورد سگ و گربه شیوع دارد.
اگر کسی دچار آلرژی حیوانات خانگی باشد، بهترین راه اجتناب از تماس با حیوان یا کاهش این تماس در حد امکان است. ممکن است برای تسکین علایم و مدیریت آسم به داروها یا درمان‌های دیگری نیاز باشد.

علایم آلرژی حیوانات خانگی
نشانه‌ها و علایم آلرژی حیوانات خانگی بر اثر التهاب معبر بینی شامل موارد زیر است:
• عطسه
• آبریزش بینی
• خارش چشم، و سرخی یا نمناک شدن چشم
• احتقان بینی
• خارش بینی، سقف دهان یا گلو
• آبریزش قسمت عقب بینی
• سرفه
• فشار و درد صورت
• بیدار شدن مکرر
• متورم و آبی رنگ شدن پوست زیر چشم‌ها
• در کودکان، مالش مکرر بینی به سمت بالا
اگر آلرژی حیوانات خانگی سبب تقویت آسم شود، مواجهه با موارد زیر نیز مطرح است:
• مشکلات تنفسی
• احساس سفتی قفسه یا درد قفسه سینه
• صدای خس خس یا سوت مانند قابل شنیدن در هنگام عمل بازدم
• مشکلات خواب بر اثر تنگی نفس، سرفه کردن یا خس خس سینه

علایم پوستی
برخی از مردم مبتلاء به آلرژی حیوانات خانگی همچنین ممکن است دچار علایم پوستی شوند، الگویی که زیر عنوان درماتیت آلرژیک شناخته می‌شود. این نوع درماتیت یک واکنش سیستم ایمنی است که باعث التهاب پوست می‌شود. تماس مستقیم با یک حیوان مسبب آلرژی می‌تواند محرک درماتیت آلرژیک، باعث نشانه‌ها و علایمی مثل موارد فهرست شده در زیر باشد:
• لکه‌های برجسته و قرمز رگ پوستی (کهیر)
• اگزما
• خارش پوست

چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
برخی نشانه‌ها و علایم آلرژی حیوانات خانگی مثل آبریزش بینی یا عطسه شبیه به علایم مربوط به سرماخوردگی است. بعضی اوقات دانستن اینکه شخص مبتلاء به سرماخوردگی یا آلرژی است، دشوار است. اگر علایم بیش از دو هفته ادامه داشته باشند، شخص ممکن است دچار آلرژی باشد.
اگر نشانه‌ها و علایم شدید باشد - سوراخ بینی کاملاً بسته احساس شود و شخص دچار مشکل خوابیدن یا خس خس سینه باشد - باید به دکتر مراجعه کرد. در صورتی که خس خس یا تنگی نفس تشدید شود یا اگر تنگی نفس با حداقل فعالیت همراه باشد باید به پزشک مراجعه کرد.

علل آلرژی حیوانات خانگی
آلرژی هنگامی ایجاد می‌شود که سیستم ایمنی به یک جرم خارجی مثل گرده گیاهان، کپک یا مو و شوره حیوانات خانگی واکنش نشان می‌دهد.
سیستم ایمنی بدن پروتئین‌هایی به نام آنتی‌بادی تولید می‌کند. این آنتی‌بادی‌ها انسان در برابر هجوم اجرام مهاجمی که می‌توانند سبب بیماری یا عفونت شوند محافظت می‌کنند. وقتی کسی دچار آلرژی باشد، سیستم ایمنی آنتی‌بادی‌های خاصی تولید می‌کند که ماده آلرژن (آلرژی‌زا) خاص را به عنوان چیز مضر ارزیابی می‌کند، حتی اگر در واقعیت این ماده بدون ضرر باشد.
وقتی کسی ماده آلرژن را استنشاق می‌کند یا با آن تماس ایجاد می‌شود، سیستم ایمنی پاسخ می‌دهد و یک پاسخ التهابی در معبرهای بینی یا ریه‌ها ایجاد می‌کند. تماس طولانی مدت یا منظم با ماده آلرژن می‌تواند باعث التهاب ادامه‌دار (مزمن) راه هوایی مرتبط به آسم شود.

سگ‌ها و گربه‌ها
آلرژن‌های سگ و گربه در سلول‌های پوست ریزش کرده حیوان و همچنین در بزاق دهان، ادرار و عرق و خز آنها وجود دارند. شوره مشخصاً مشکل‌ساز محسوب می‌شود زیرا بسیار ریز است و می‌تواند زمان درازی از طریق هوا و با کوچک‌ترین حرکت آن منتقل شود. شوره در عین حال به آسانی در جرزهای مبلمان و اثاثیه جمع می‌شود و به لباس‌ها می‌چسبد.
بزاق دهان حیوان خانگی می‌تواند به فرش، بستر خواب، مبلمان و لباش‌ها بچسبد. بزاق خشک شده از طریق هوا جابجا می‌شود.
سگ‌ها و گربه‌های موسوم به هیپوآلرژنیک ممکن است موی کمتری ریزش کنند اما هیچ گونه خاصی از این حیوانات هیپوآلرژنیک کامل نیست.

جوندگان و خرگوش‌ها
آلرژی حیوانات خانگی شامل موش‌ها، موش صحرایی، هامستر و خوک‌های گینه‌ای است. مواد آلرژی‌زای جوندگان به طور معمول در مو، شوره، بزاق دهان و ادرار آنها وجود دارد. غبار برخاسته از بستر یا خاک اره زیر قفس جوندگان ممکن است باعث تقویت آلرژن‌های قابل انتقال از راه هوای جوندگان شود.
مواد آلرژی‌زای خرگوش‌ها در شوره، مو و بزاق دهان آنها وجود دارد.

دیگر حیوانات خانگی
آلرژی حیوانات خانگی به ندرت از جانوران فاقد خز مثل ماهی و خزندگان ایجاد می‌شود.

ریسک فاکتورهای آلرژی حیوانات خانگی
آلرژی حیوانات خانگی شایع است. به هر جهت، احتمال ابتلاء به این نوع آلرژی در صورتی که آسم یا انواع آلرژی در نسل‌های مختلف خانواده وجود داشته باشد بیشتر خواهد بود.
قرار گرفتن در معرض تماس با آلرژی حیوانات خانگی در دوران کودکی می‌تواند به اجتناب از آلرژی حیوانات خانگی کمک کند. برخی مطالعات پی برده‌اند بچه‌هایی که در طول نخستین سال زندگی خود با سگ زندگی کرده‌اند در مقایسه با کودکانی که در این سن با سگ تماس نداشته‌اند در طول دوران کودکی مقاومت بهتری در مقابل عفونت‌های سیستم تنفسی از خود نشان می‌دهند.

عوارض آلرژی حیوانات خانگی

عفونت‌های سینوس
التهاب مزمن بافت‌های معبرهای بینی بر اثر آلرژی حیوانات خانگی می‌تواند باعث انسداد حفره‌های توخالی بینی شود. این انسدادها احتمال ابتلاء به عفونت‌های باکتریایی سینوس‌ها مثل سینوزیت را افزایش دهند.

آسم
مردم دچار آسم و آلرژی حیوانات خانگی اغلب در مدیریت علایم آسم با مشکل مواجه می‌شوند. آنان ممکن است در ریسک حملات آسم قرار داشته و نیاز به درمان فوری یا مراقبت اورژانس پزشکی داشته باشند.

پیشگیری از آلرژی حیوانات خانگی
اگر کسی حیوان خانگی نداشته اما در صدد خریدن یا نگهداری یکی از آنها باشد باید پیش از اقدام به این کار از عدم ابتلاء خود به آلرژی حیوانات خانگی مطمئن شوند.

تشخیص آلرژی حیوانات خانگی
پزشک ممکن است بر مبنای علایم موجود، معاینه بینی و جواب سؤالات خود به وجود آلرژی حیوانات خانگی مشکوک شود.

تست آلرژی پوستی
پزشک ممکن است برای تعیین دقیق نوع آلرژی انجام تست آلرژی پوستی را در دستور کار قرار دهد. امکان معرفی شخص به یک آلرژیست (متخصص آلرژی) وجود دارد.
در این تست مقدار کمی از ماده آلرژن تصفیه شده - شامل عصاره پروتئین‌های حیوان - به سطح خراشیده پوست مالیده می‌شود. این کار معمولاً در ناحیه آرنج انجام می‌شود اما می‌توان آن را در قسمت فوقانی پشت انجام داد.
دکتر یا پرستار پوست را در جستجوی نشانه‌های واکنش آلرژیک پس از 15 دقیقه بررسی خواهد کرد. برای مثال اگر شخص دچار آلرژی به گربه باشد، وی در ناحیه‌ای که از عصاره گربه برای خراش پوستی استفاده شده است دچار یک برآمدگی قرمز رنگ و خارش‌دار خواهد شد. شایع‌ترین عوارض جانبی این تست پوست شامل خارش و سرخی پوست است. این عوارض جانبی معمولاً در طول 30 دقیقه برطرف می‎شوند.

آزمایش خون
در برخی موارد به علت ابتلاء شخص به برخی مشکلات پوست یا بر اثر فعل و انفعال‌های دارویی امکان انجام تست خراش پوستی وجود ندارد. به عنوان جایگزین در این موارد پزشک می‌تواند از تست خون استفاده کند. این تست همچنین نشان می‌دهد که فرد تا چه حد به ماده آلرژی‌زا حساس است.

درمان آلرژی حیوانات خانگی
خط مقدم درمان برای کنترل آلرژی حیوانات خانگی اجتناب از تماس با حیوان مسبب آلرژی در حد امکان است. وقتی کسی میزان تماس به مواد آلرژن حیوانات خانگی را به حداقل می‌رساند، فرد به طور معمول باید در انتظار کاهش تعداد یا کاهش شدت واکنش‌های آلرژیک باشد.
اغلب اوقات قطع کامل تماس با مواد آلرژی‌زای حیوان بسیار دشوار یا غیر ممکن است. حتی اگر شخص خود حیوان خانگی نداشته باشد، ممکن است در معرض تماس با مواد آلرژی‌زای انتقال یافته به لباس دیگران باشد.
در کنار اجتناب از آلرژن‌های حیوانات خانگی فرد ممکن است به داروهایی برای کنترل علایم نیاز داشته باشد.

داروهای آلرژی
پزشک ممکن است مصرف یکی از داروهای زیر را برای بهبود علایم آلرژی در بینی توصیه کند:
• آنتی‌هیستامین‌ها تولید یک ماده شیمیایی سیستم ایمنی را که در واکنش آلرژیک فعال است کاهش می‌دهند و به تخفیف خارش، عطسه و آبریزش بینی کمک می‌کنند.
آنتی‌هیستامین‌های نسخه‌ای که به صورت اسپری بینی استفاده می‌شوند شامل ازلاستین و اُلپاتادین هستند. آنتی‌هیستامین‌های غیر نسخه‌ای شامل فکسوفنادین، لوراتادین و ستریزین می‌شوند. شربت‌های آنتی‌هیستامین غیر نسخه‌ای برای کودکان در دسترس است.
قرص‌های آنتی‌هیستامین نسخه‌ای مثل لووستریزین و دسلوراتادین گزینه‌های دیگر محسوب می‌شوند.
• کورتیکوستروئیدها در شکل اسپری بینی می‌توانند علایم تب یونجه را کنترل کرده و میزان التهاب را کاهش دهند. این داروها شامل مومتازون فوروات، تریامیسینولون و سیکلسوناید می‎شوند. کورتیکوستروئیدهای بینی حاوی دوز پایین دارو هستند و در مقایسه با کورتیکوستروئیدهای خوراکی ریسک عوارض جانبی در مورد آنها بسیار پایین‌تر است.
• دکونژستانت‌ها می‌توانند به کوچک کردن بافت‌های متورم در معبرهای بینی کمک کنند و تنفس از راه بینی را آسان‌تر سازند. برخی قرص‌های آلرژی غیر نسخه‌ای حاوی ترکیب یک آنتی‌هیستامین با یک دکونژستانت هستند.
دکونژستانت‌های خوراکی می‌توانند باعث افزایش فشار خون شوند و عموماً نباید آنها را در صورت ابتلاء به بالا بودن فشار خون، گلوکوم یا بیماری قلبی عروقی مصرف کرد. در مورد مصرف این داروها باید پیش از استفاده با پزشک مشورت شود.
دکونژستانت‌های غیر نسخه‌ای در شکل اسپری بینی می‌توانند علایم آلرژی را تا حدودی کاهش دهند. اگر کسی اسپری دکونژستانت را سه روز متوالی استفاده کند امکان افزایش احتقان بینی مطرح خواهد بود.
• تعدیل کننده‌های لکوترین عملکرد برخی مواد شیمیایی سیستم ایمنی را بلوک می‌کنند. دکتر ممکن است مونتلوکاست را که نوعی قرص نسخه‌ای است در صورتی که اسپری‌های بینی کورتیکوستروئیدی یا آنتی‌هیستامین‌ها گزینه مناسبی برای شخص نباشند، تجویز کند.
عوارض جانبی محتمل مونتلوکاست شامل عفونت سیستم تنفسی فوقانی، سردرد و تب است. عوارض جانبی کمتر شایع تغییرات رفتاری یا خلقی مثل اضطراب یا افسردگی است.

درمان‌های دیگر
• ایمنی‎درمانی. مردم می‌توانند سیستم ایمنی بدن را در راستای عدم حساسیت به یک ماده آلرژی‌زا تربیت کنند. این کار از طریق یک سری تزریق آلرژی به نام ایمنی‌درمانی انجام می‌شود.
با یک یا دو تزریق در هر هفته به شخص مقدار بسیار کمی ماده آلرژی‌زا و در این مورد پروتئین حیوانی مسبب واکنش آلرژیک تزریق می‌شود. دوز مزبور به تدریج افزایش می‌یابد و این کار به طور معمول در طول یک دوره زمانی 4 تا 6 ماهه انجام می‌شود.
تزریق دوزهای نگهدارنده هر 4 هفته یک بار به مدت 3 تا 5 سال نیاز است. ایمنی‌درمانی معمولاً زمانی به کار می‌رود که دیگر درمان‌های ساده رضایت‌بخش نبوده باشند.
• شستشوی بینی. مردم می‌توانند از یک نتی پوت یا یک بطری مخصوص طراحی شده برای چلاندن جهت خارج کردن مخاط سفت شده و مواد آزارنده از سینوس‌ها به کمک آب‌نمک (سالین) برای آبکشی بینی استفاده کنند.
اگر کسی در صدد استفاده از محلول سالین شخصی است باید از آب فاقد آلودگی - مقطر، استریل، پیشتر جوشانیده و خنک شده، یا فیلتر شده با فیلتر دارای منفد 1 میکرون یا کمتر استفاده کند. مردم باید پس از هر بار استفاده دستگاه آبکشی را با آب فاقد آلودگی شستشو کرده و آن را در معرض هوا خشک کنند.

سبک زندگی و مداوای خانگی
اجتناب از تماس با حیوانات خانگی بهترین راه اجتناب از آلرژی حیوانات خانگی است. برای بسیاری از مردم این گزینه کارآمدی نیست زیرا اعضاء خانواده اغلب اوقات بسیار به حیوانات خانگی خود وابسته هستند. مردم باید در این مورد با پزشک مشورت کنند.

اگر شما خانه جدیدی برای حیوان خانگی خود یافته باشید
وقتی کسی خانه تازه‌ای برای حیوان خانگی خود پیدا می‌کند، علایم آلرژی در وی بلافاصله از بین نمی‌رود. حتی پس از نظافت کامل کماکان ممکن است خانه برای هفته‌ها تا ماه‎ها دارای مقادیر قابل توجهی از مواد آلرژی‌زای مربوط به حیوان خانگی باشد. موارد زیر به پاکسازی خانه از علایم مزبور کمک می‌کنند:
• نظافت. باید فردی فاقد آلرژی حیوانات خانگی کل خانه را نظافت کند.
• در صورت امکان روکش مبل‌های خانه باید تعویض شود زیرا نظافت قادر به پاکسازی کامل مواد آلرژی‌زای ناشی از حیوان خانگی نیست. روکش مبلمان مربوط به اتاق خواب باید به بخش دیگری از خانه منتقل شود.
• تعویص فرش. در صورت امکان فرش‌ها و مشخصاً فرش مربوط به اتاق خواب باید تعویض شود.
• تعویض بستر خواب. در این مورد تعویض ملافه‌ها، پتوها یا دیگر روکش‌های اثاثیه اتاق خواب ضروری است زیرا برطرف کردن مواد آلرژی‌زا از طریق شستشو مشکل است. رویه بالش‌ها و تشک نیز باید در صورت امکان تعویض شود.
• کاربرد فیلترهای باکیفیت. باید در این مورد از فیلترهای با کیفیت بالا در قسمت‌های مختلف خانه استفاده شود.

اگر شما به نگه داشتن حیوان خانگی خود اقدام می‌کنید
در صورت نگه داشتن حیوان خانگی مردم باید برای به حداقل رساندن مواد آلرژی‌زا در محیط خانه نکات زیر را مراعات کنند:
• حمام کردن مکرر حیوان خانگی. این کار باید به طور منظم توسط شخص فاقد آلرژی حیوانات خانگی انجام شود.
• ایجاد محیط فاقد حضور حیوان خانگی. برای کاهش میزان مواد آلرژی‌زا باید از ورود حیوان خانگی به برخی محیط‌ها در خانه مثل اتاق خواب ممانعت کرد.
• خارج کردن فرش و مبلمان مو جمع‌کن. در صورت امکان مردم باید فرش‌های دیوار به دیوار با کاشی، چوب، لینولیوم یا کفپوش وینیل که مواد آلرژی‌زای حیوان خانگی به آسانی در آنها جمع نمی‌شود تعویض گردد. مشابه همین کار باید در مورد مبلمان خانه لحاظ شود.
• کمک گرفتن. در هنگام نظافت آشیانه حیوان خانگی، ظرف غذا یا بستر آن، باید کار نظافت توسط فردی فاقد آلرژی حیوانات خانگی انجام شود.
• استفاده از فیلترهای با کیفیت. فیلترهای با کیفیت می‌توانند به کاهش آلرژی حیوانات خانگی قابل انتقال از راه هوا کمک کنند.
• نگهداری حیوان خانگی در خارج از فضای خانه. اگر حیوان خانگی قادر باشد تا به طور کامل در فضای بیرون زندگی کند، مردم می‌توانند میزان مواد آلرژن را در خانه کاهش دهند. این گزینه در بسیاری از محیط‌های آب و هوایی برای برخی حیوانات خانگی قابل استفاده نیست./

• مایو کلینیک
• ترجمه محمدقاسم رافعی

Source:
Mayo Clinic
Pet allergy
Nov 17, 2017