آلرژی

آلرژی گرده گیاهان وضعیتی شایع و آزاردهنده است. مردم ممکن است نسبت به نوع خاصی از گرده یا موارد متعددی از آنها دچار آلرژی باشند

فرآیند گرده‌افشانی برای رشد گیاهان حیاتی است، اما گرده گیاهان می‎تواند برای مردم دچار آلرژی نسبت به این گرده علایم نامطبوعی به دنبال داشته باشد. در طول فصول رشد، گرده گیاهان از طریق هوا جابجا می‌شود و گیاهان را بارور می‎کند. وقتی مردم دچار آلرژی از این گرده تنفس می‎کنند بدن آنان گرده را به عنوان یک تهدید شناسایی می‎کند، که می‎تواند محرک ایجاد یک واکنش آلرژیک باشد. برخی مردم دچار آسم نیز ممکن است پی ببرند که آلرژی گرده باعث تشدید علایم آسم در آنان می‌شود، که این می‌تواند شامل خس خس سینه و سرفه کردن باشد. وقتی کسی گرده را همراه جریان هوا تنفس می‎کند، گرده پروتئین‌های محلول در آب را در جدار داخلی سیستم تنفسی رها می‌سازد. این پروتئین‌ها عموماً بی‌ضرر هستند اما برخی از اوقات سیستم ایمنی بدن فرد به اشتباه آنها را به عنوان مواد مضر شناسایی می‌کند. بدت نسبت به این تهدیدهای تصوری با ساختن و آزاد کردن موادی موسوم به آنتی‌بادی‌های IgE واکنش نشان می‌دهد.

احتمال آلرژی داشتن فرد به منی خود وی نیز وجود دارد. وقتی چنین وضعیتی رخ می‎دهد زیر عنوان سندرم ناخوشی پساارگاسمی شناخته می‎شود

آلرژی منی - که به نام حساسیت بیش از حد به پلاسمای منی انسانی نیز شناخته می‎شود – واکنشی آلرژیک نسبت به پروتئین‎هایی است که در اسپرم اغلب مردان وجود دارد. این وضعیت نسبتاً نادر بیشتر در میان زنان شایع است و در سطح ایالات متحد آمریکا حدود 400.000 زن به آن مبتلا هستند. این موضوع روشن نیست که وضعیت مزبور در میان مردان دارای روابط جنسی با مردان دیگر تا چه میزان گستردگی دارد. مطالعات نشان می‎دهند که احتمال آلرژی داشتن فرد به منی خود وی نیز وجود دارد. وقتی چنین وضعیتی رخ می‎دهد زیر عنوان سندرم ناخوشی پساارگاسمی شناخته می‎شود.

مخمر در بسیاری از غذاها وجود دارد. مردم دچار آلرژی نسبت به مخمر ممکن است دچار واکنش‎هایی شوند که طیفی از خفیف تا شدید را شامل می‎شود.

مخمر نوعی قارچ است. مردم از مخمر در پخت و پز و تولید برخی نوشابه‎های الکلی مثل آبجو استفاده می‎کنند. مردم دچار آلرژی نسبت به مخمر باید از غذاهای حاوی این ترکیب خودداری کنند. افرادی که دچار آلرژی نسبت به قارچ نیز هستند ممکن است نیاز به اجتناب از کپک داشته باشند زیرا کپک‌ها هم به خانوادۀ قارچ تعلق دارند. "مخلوط مخمر" که در 1983 منتشر شد، طیف گسترده‎ای از علایم را به وضعیتی مصطلح شده زیر اصطلاح حساسیت بیش از حد - یا آلرژی - نسبت داده است. به علاوه نویسندگان آن مقاله عنوان می‎کنند که بسیاری از افراد، دچار آلرژی به مخمر یا دستکم دچار حساسیت نسبت به آن بوده‎اند.

آلرژی‎ها بسیار شایعند. بر مبنای اعلام CDC فقط در سطح ایالات متحد آمریکا 50 میلیون نفر سالانه دچار آلرژی می‎شوند

واکنش‌های آلرژیک در صورت می‎توانند به ایجاد شیارهای باریک روی پوست، ورم لب، و نمدار شدن چشم‎ها منجر شوند. محصولات زیبایی یا تب یونجه اغلب اوقات مسبب بروز این واکنش‌ها هستند. مردم زمانی می‎توانند از این آلرژی‎ها پیشگیری کنند که علت بروز آنها را بدانند.  آلرژی به ویژه ممکن است در صورت شایع باشد زیرا پوست صورت حساس‎تر از پوست دیگر نقاط بدن است و نیز به این دلیل که مردم از انواع کرم و دیگر محصولات آرایشی و بهداشتی بر روی پوست صورت استفاده می‎کنند. علایم واکنش آلرژیک بسته به مادۀ محرک آلرژی که به نام آلرژن (آلرژی‎زا) شناخته می‎شود، متفاوت است.

آلرژی گندم گرایشی به ایجاد شدن در دورۀ کودکی نشان می‎دهد و اغلب با دیگر آلرژی‎های غذایی همراه است. این آلرژی به طور معمول در فاصلۀ سنین 3 تا 5 سالگی از بین می‎رود.

مردم دچار آلرژی گندم دچار پاسخ ایمنی غیر نرمال نسبت به مصرف مقادیر کم پروتئین‎های موجود در گندم هستند. تماس با گندم یا مصرف آن می‎تواند به بروز مشکلات تنفسی، تهوع، کهیر، نفخ شکم و ناتوانی تمرکز در مبتلایان به آلرژی گندم منجر شود. در برخی از افراد امکان بروز آنافیلاکسی وجود دارد که یک واکنش آلرژیک تهدید کنندۀ زندگی محسوب می‎شود. برخی از مردم در صورت استنشاق آرد گندم دچار واکنش آلرژیک می‎شوند، در حالی که در مورد دیگران خوردن گندم محرک بروز این واکنش‌ها می‎گردد. واکنش آلرژیک ممکن است در طول چند دقیقه یا در برخی مواقع ساعاتی پس از مصرف یا استنشاق گندم رخ دهد.

علایم حساسیت شدید به رنگ مو بسته به شدت واکنش ایجاد شده ممکن است از چند روز تا یک هفته یا بیشتر ادامه داشته باشد.

وقتی کسی به رنگ مو دچار آلرژی باشد، احتمالاً این آلرژی بیش از آنکه مرتبط به کل فرآورده شود مربوط به یکی از مواد شیمیایی موجود در رنگ مو است. شایع‎ترین علت این نوع واکنش‎های آلرژیک پارا-فنیل‌اندی‌امین است که به نام PPD نیز شناخته می‎شود. PPD در اغلب رنگ‎ موهای عرضه شده تحت مارک‌های تجاری یافت می‎شود. این ماده به طور معمول با پراکسید ترکیب می‎شود تا رنگ مو را تغییر دهد. آنچه پیش از کامل شدن این واکنش رخ می‎دهد در عین حال این احتمال را ایجاد می‎کند که PPD با پوست تماس یافته و سبب بروز واکنش آلرژیک شود. PPD در رنگ موهای تجاری زیر نام‌های جایگزین متعددی یافت می‎شود. این شامل نام‎هایی مثل PPDA، 1,4- بنزندیامین، و پایه فنیل‌اندی‌امین است.