آلرژی

احتمال آلرژی داشتن فرد به منی خود وی نیز وجود دارد. وقتی چنین وضعیتی رخ می‎دهد زیر عنوان سندرم ناخوشی پساارگاسمی شناخته می‎شود

آلرژی منی - که به نام حساسیت بیش از حد به پلاسمای منی انسانی نیز شناخته می‎شود – واکنشی آلرژیک نسبت به پروتئین‎هایی است که در اسپرم اغلب مردان وجود دارد. این وضعیت نسبتاً نادر بیشتر در میان زنان شایع است و در سطح ایالات متحد آمریکا حدود 400.000 زن به آن مبتلا هستند. این موضوع روشن نیست که وضعیت مزبور در میان مردان دارای روابط جنسی با مردان دیگر تا چه میزان گستردگی دارد. مطالعات نشان می‎دهند که احتمال آلرژی داشتن فرد به منی خود وی نیز وجود دارد. وقتی چنین وضعیتی رخ می‎دهد زیر عنوان سندرم ناخوشی پساارگاسمی شناخته می‎شود.

مخمر در بسیاری از غذاها وجود دارد. مردم دچار آلرژی نسبت به مخمر ممکن است دچار واکنش‎هایی شوند که طیفی از خفیف تا شدید را شامل می‎شود.

مخمر نوعی قارچ است. مردم از مخمر در پخت و پز و تولید برخی نوشابه‎های الکلی مثل آبجو استفاده می‎کنند. مردم دچار آلرژی نسبت به مخمر باید از غذاهای حاوی این ترکیب خودداری کنند. افرادی که دچار آلرژی نسبت به قارچ نیز هستند ممکن است نیاز به اجتناب از کپک داشته باشند زیرا کپک‌ها هم به خانوادۀ قارچ تعلق دارند. "مخلوط مخمر" که در 1983 منتشر شد، طیف گسترده‎ای از علایم را به وضعیتی مصطلح شده زیر اصطلاح حساسیت بیش از حد - یا آلرژی - نسبت داده است. به علاوه نویسندگان آن مقاله عنوان می‎کنند که بسیاری از افراد، دچار آلرژی به مخمر یا دستکم دچار حساسیت نسبت به آن بوده‎اند.

برخی انواع کلادوسپوریوم می‎توانند در محیط داخل خانه رشد کنند در حالی که این رشد برای بقیۀ آنها در محیط خارج از خانه صورت می‎گیرد. در هر دو حالت این کپک در محیط‌های نمناک یا مکان‎های مرطوب ظاهر می‎شود

کلادوسپوریوم یک کپک قارچی شایع است که می‎تواند به درون و بیرون خانۀ هر کسی آسیب برساند. بسیاری از مردم داستان‎های ترسناک مربوط به بیماری‌های عجیبی را که کپک‎ها مسبب آن بوده‎اند، شنیده‎اند. وقتی فردی به وجود کپک در خانۀ خود پی می‎برد، بر اثر این داستان‎های وحشت‌انگیز دچار نگرانی می‎شود. اغلب انواع کلادوسپوریوم برای نوع بشر خطرناک نیستند، اما گاهی از اوقات آنها منجر به بروز آلرژی می‎شوند و نیز می‎توانند سبب تشدید علایم آسم شوند. در موارد نادر کپک قارچی می‎تواند سبب بروز انواع عفونت شود.

آلرژی گندم گرایشی به ایجاد شدن در دورۀ کودکی نشان می‎دهد و اغلب با دیگر آلرژی‎های غذایی همراه است. این آلرژی به طور معمول در فاصلۀ سنین 3 تا 5 سالگی از بین می‎رود.

مردم دچار آلرژی گندم دچار پاسخ ایمنی غیر نرمال نسبت به مصرف مقادیر کم پروتئین‎های موجود در گندم هستند. تماس با گندم یا مصرف آن می‎تواند به بروز مشکلات تنفسی، تهوع، کهیر، نفخ شکم و ناتوانی تمرکز در مبتلایان به آلرژی گندم منجر شود. در برخی از افراد امکان بروز آنافیلاکسی وجود دارد که یک واکنش آلرژیک تهدید کنندۀ زندگی محسوب می‎شود. برخی از مردم در صورت استنشاق آرد گندم دچار واکنش آلرژیک می‎شوند، در حالی که در مورد دیگران خوردن گندم محرک بروز این واکنش‌ها می‎گردد. واکنش آلرژیک ممکن است در طول چند دقیقه یا در برخی مواقع ساعاتی پس از مصرف یا استنشاق گندم رخ دهد.

علایم حساسیت شدید به رنگ مو بسته به شدت واکنش ایجاد شده ممکن است از چند روز تا یک هفته یا بیشتر ادامه داشته باشد.

وقتی کسی به رنگ مو دچار آلرژی باشد، احتمالاً این آلرژی بیش از آنکه مرتبط به کل فرآورده شود مربوط به یکی از مواد شیمیایی موجود در رنگ مو است. شایع‎ترین علت این نوع واکنش‎های آلرژیک پارا-فنیل‌اندی‌امین است که به نام PPD نیز شناخته می‎شود. PPD در اغلب رنگ‎ موهای عرضه شده تحت مارک‌های تجاری یافت می‎شود. این ماده به طور معمول با پراکسید ترکیب می‎شود تا رنگ مو را تغییر دهد. آنچه پیش از کامل شدن این واکنش رخ می‎دهد در عین حال این احتمال را ایجاد می‎کند که PPD با پوست تماس یافته و سبب بروز واکنش آلرژیک شود. PPD در رنگ موهای تجاری زیر نام‌های جایگزین متعددی یافت می‎شود. این شامل نام‎هایی مثل PPDA، 1,4- بنزندیامین، و پایه فنیل‌اندی‌امین است.

آلرژی‎ها می‎توانند به چندین روش مختلف بروز کنند و تجربۀ هر کس در این مورد منحصر به فرد است

در سطح جهانی آلرژی‎ها به شکل هشدار دهنده‎ای در حال افزایش هستند. چگونه بدن ما مواد بی‌ضرر از جهات دیگر را به اشتباه خطرات بالقوه قلمداد می‎کند و سبب علایم ناخوشایند، و گاهی از اوقات کشندۀ آلرژی می‎شود؟ در کل جهان 400 میلیون نفر دچار تب یونجه (زکام بهاری)، 300 میلیون نفر دچار آسم، 200 تا 250 میلیون نفر مبتلا به آلرژی غذایی هستند و آلرژی دارویی در حدود 10 درصد کل جمعیت جهان را رنج می‎دهد. سازمان آلرژی جهانی (WAO) هشدار می‎دهد که "شیوع بیماری‎های آلرژیک به شکل چشمگیری در سطح دنیا، هم در کشورهای توسعه یافته و هم در کشورهای در حال توسعه، در حال افزایش است."