آسم / سیستم تنفسی

بیماری راه هوایی واکنشی برچسبی است که اغلب برای موارد پیش از رسیدن به تشخیص آسم به کار می‌رود.

بیماری راه هوایی واکنشی توصیف‌گر مجموعه‌ای از علایم است که ممکن است ناشی از آسم باشد یا نباشد. این علایم سرفه، خس خس سینه و تنگی نفس را شامل می‌شود. گاهی از اوقات اصطلاحات آسم و بیماری راه هوایی واکنشی به جای یکدیگر به کار می‌روند. به هر حال، بین این دو وضعیت تفاوت‌های مهمی وجود دارد. بیماری راه هوایی واکنشی اصطلاحی است که برای توصیف علایمی به کار می‌رود که نشان می‌دهند شخص دچار اسپاسم برونکیال است. اسپاسم برونکیال واکنشی در راه هوایی بیمار است که نیاز به بررسی بیشتر را ضروری می‌سازد.

سرفه تر نقطه مقابل سرفه خشک است که در آن مایعی تولید نمی‌شود

سرفه تر (سرفه خیس) یا سرفه مولد نوعی سرفه است که با مایعاتی مثل خلط بروز می‌کند. سرفه تر نقطه مقابل سرفه خشک است که در آن مایعی تولید نمی‌شود. در برخی موارد نوع سرفه شخص به نشان دادن علت آن کمک می‌کند. علت آن است که برخی اختلالات زیربنایی عمدتاً سرفه تر ایجاد می‌کنند حال آنکه مابقی باعث ایجاد سرفه خشک می‌شوند. درمان تا حدودی به علت سرفه تر بستگی دارد. داروهایی مثل موکولیتیک‌ها و اکسپکتورانت‌ها می‌توانند به خارج کردن مخاط از ریه‌ها کمک کنند. آنتی‌بیوتیک‌ها به درمان عفونت‌های باکتریایی کمک می‌کنند در حالی داروهای مخصوص CHF برای درمان علایم نارسایی قلبی ضروری هستند.

افزایش رطوبت هوا، به ویژه در حرارت بالا، می‌تواند به تحریک برونکواسپاسم و علایم آسم منجر شود

اگرچه هر فرد دچار آسم با محرک‌های مختلفی مواجه است، علایم آسم و رطوبت در مورد بسیاری از مردم نقش یکسان بازی می‌کنند. افزایش رطوبت هوا، به ویژه در حرارت بالا، می‌تواند به تحریک برونکواسپاسم و علایم آسم منجر شود. دیگر وضعیت‌های هوا مثل سرما، و هوای خشک نیز می‌توانند به عود آسم منجر شوند. پایش رطوبت و کیفیت هوا برای پیشگیری از ایجاد علایم مرتبط به رطوبت هوا مفید است. رطوبت اندازه نم و بخار آب موجود در هوا است. بسیاری از مردم دچار آسم متوجه می‌شوند که هوای مرطوب باعث تشدید علایم بیماری آنها می‌شود.

برای حفظ کیفیت زندگی برخورداری از یک سیستم تنفسی کارآمد حیاتی است

سیستم تنفسی به ما امکان تنفس می‌دهد. این سیستم از چند ارگان و ساختار تشکیل شده است که هوا را وارد ریه‌ها کرده و از آن خارج می‌کنند، و تبادل اکسیژن و دی‌اکسید کربن را انجام می‌دهند. سیستم تنفسی در عین حال که به ما در تنفس کمک می‌کند، در برابر ورود ذرات مضر از طریق سرفه، عطسه یا بلعیدن سدی محافظ ایجاد می‌نماید. سیستم تنفسی به دو قسمت دستگاه تنفسی فوقانی و دستگاه تنفسی تحتانی تقسیم می‌شود. دستگاه فوقانی شامل موارد زیر است: بینی و حفره بینی، سینوس‌ها، فارنکس (گلو، حلق)، لارنکس (حنجره)، دستگاه تنفسی تحتانی شامل موارد زیر است: ریه‌ها، تراکئا (نای)، دیافراگم

دورنما در برادیپنیا به علت آن، درمان مورد استفاده، و میزان پاسخ‌دهی بیمار به درمان وابسته است

برادیپنیا (برادیپنی) کُند بودن غیر نرمال تعداد تنفس است. نرخ نرمال تنفس برای افراد بزرگسال به طور معمول بین 12 تا 20 تنفس در هر دقیقه است. تعداد تنفس کمتر از 12 تنفس در دقیقه یا بیشتر از 25 تنفس در دقیقه در حالت استراحت می‌تواند پیامی در مورد وجود یک مشکل زیربنایی در سلامت باشد. برادیپنیا ممکن است در طول خواب یا در زمان بیداری بروز کند. برادیپنیا با آپنه که توقف یا درنگ کامل تنفسی است یکسان نیست. و تنفس شاق یا تنگی نفس نیز دیسپنیا (دیس‌پنه) نامیده می‌شود.

بر مبنای اعلام "انجمن آمریکایی ریه" (ALA) از هر 12 فرد بزرگسال 1 نفر دچار آسم است

آسم با آغاز در بزرگسالی آسمی است که در بزرگسالان ایجاد می‌شود. در اغلب موارد، مردم در دوران کودکی دچار آسم می‌شوند اگرچه احتمال ایجاد آسم در هر سنی وجود دارد. بر مبنای اعلام "انجمن آمریکایی ریه" (ALA) از هر 12 فرد بزرگسال 1 نفر دچار آسم است. آسم یک بیماری مزمن ریه است که به مشکلات تنفسی منجر می‌شود. آسم باعث باریک شدن و التهاب راه‌های هوایی شده و میزان تولید مخاط را افزایش می‌دهد. پزشکان در مورد ایجاد آسم در برخی از بزرگسالان مطمئن نیستند اما بعضی عوامل مثل قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی یا تحریک کننده در محیط کار می‌تواند سبب آغاز آسم در بزرگسالان شود.