مغز و اعصاب

ریسک فاکتورهای خودکشی شامل احساس افسردگی، اضطراب، و استرس، داشتن سابقۀ اختلالات روانی، و تاریخچۀ سوء مصرف مواد مخدر و الکل است.

چه می‎شد اگر می‎توانستیم پیش‎بینی کنیم که کدام‎یک از ما در معرض خطر بالایی از خودکشی است؟ حال پس از توسعۀ یک تکنیک تصویربرداری مغزی که می‏‌تواند مردم دارای تمایلات خودکشی را مشخص کند، محققان شاید ما را یک گام به آرزویی که اشاره‌اش رفت نزدیک کرده باشند. خودکشی دهمین علت پیشتاز مرگ و میر در ایالات متحد آمریکا است. هر ساله، در حدود 44.193 آمریکایی جان خود را به دست خویش می‎گیرند - که این معادل حدود 121 مورد خودکشی در هر روز است. ریسک فاکتورهای خودکشی شامل احساس افسردگی، اضطراب، و استرس، داشتن سابقۀ اختلالات روانی، و تاریخچۀ سوء مصرف مواد مخدر و الکل است.

نتایج این تحقیق می‌‏تواند به صورت بنیادی روش تفکر ما در مورد چگونگی برهم‎کنش مغز و سیستم ایمنی را تغییر دهد

تحقیقی پیشگامانه از سوی انستیتوهای ملی بهداشت (NIH) نشان می‎دهد که مغز انسان دارای عروق لنفاوی است که امکان پردازش "ضایعات" نشت یافته از رگ‎های خونی را به وجود می‎آورند. این یافته ممکن است روشنگر چگونگی ارتباط میان مغز و سیستم ایمنی باشد. سیستم لنفاوی بدن برای جذب، پردازش و بازگشت پروتئین‎ها و مایعات بینابینی (مایعات پیرامون سلول‎های بافت در بدن) به جریان خون در عروق لنفاوی متکی است.

در این مطالعه، محققان از بچه خوک‎های 1 ماهه استفاده کردند، زیرا در آنجا که موضوع رشد مغز و میکروبیوم روده در میان است بچه خوک‎ها جانورانی هستند که بیشترین شباهت‏ها را با نوزادان انسان دارند.

یک تحقیق جدید پی برده است که ارتباطی سه جانبه میان نوعی باکتری روده، کورتیزول و متابولیت‎های مغز وجود دارد. محققان این فرضیه را مطرح می‎کنند که این ارتباط می‎تواند به صورت بالقوه به ایجاد درکی گسترده‎تر در مورد اتیسم منجر گردد اما به مطالعات عمیق‎تری در این مورد نیاز است. تحقیقی که پیشتر از سوی اخبار پزشکی امروز منتشر شد عنوان کرده بود که ممکن است ارتباطی میان باکتری یافت شده در روده و توسعۀ رفتارهای اتیستیک وجود داشته باشد. مطالعات اخیر شناسایی ارتباط میان میکروبیوم روده و اختلالات طیف اتیسم (ASD) را ادامه داده‎اند.

مرتضی دهقانی می‎گوید، "حتی با توجه به این تفاوت‎های ساختاری در زبان‌ها، که باید در مسیرهای متفاوتی خوانده شوند یا دارای الفبای کاملاً متفاوتی نسبت به یکدیگر هستند، هنوز وقتی ما به پردازش روایت اقدام می‎کنیم چیزی همه‌شمول در مورد آنچه در مغز می‎گذرد وجود دارد."

تحقیق جدید نشان می‎دهد که وقتی ما به داستانی گوش می‎دهیم، چنین به نظر می‎رسد که الگوهای مغزی ما فراتر از فرهنگ و زبان عمل می‎کنند. شاید رمزی جهانشمول وجود دارد که مبنای حس کردن روایت‎ها است. داستان‎گویی و گوش دادن به داستان نوعی سرگرمی است که در تمامی فرهنگ‌ها وجود دارد. از رمان‎های جنایی گرفته تا داستان‎های ساعت خواب و از افسانه‎های نیاکان تا عاشقانه‌های پرشور، نوع انسان به کتاب خوب عشق می‎ورزد. ما همگی به ایده‎های داستان‎ها آشنا هستیم اما این فرآیندهای در حال کار درون مغز ما پیچیده‌تر از چیزی هستند که به نظر می‎رسند.

محققان ارتباط میان مصرف GTZs، متفورمین - که داروی اولیۀ تجویز شده برای دیابت نوع 2 محسوب می‎شود - و توسعۀ بیماری پارکینسون را مورد بررسی قرار دادند.

بر مبنای یافته‌های یک تحقیق جدید، یک کلاس دارویی که در حال حاضر برای درمان دیابت مورد استفاده قرار می‎گیرد می‏‎تواند ریسک توسعۀ بیماری پارکینسون را کاهش دهد که این امید تازه‌ای در راهکارهای پیشگیری و درمان این بیماری ایجاد می‎کند. با آنالیز بیش از 100 میلیون نسخۀ دارویی در نروژ، محققان پی بردند بیمارانی که از گلیتازون‎ها (GTZs) استفاده کرده‎اند، کاهشی به میزان بیش از یک‎چهارم را در خطر ابتلا به دیابت شاهد بوده‎اند. GTZs - که زیر عنوان تیازولیدندیون‎ها نیز شناخته می‎شود - در ایالات متحد آمریکا برای درمان دیابت نوع 2 تأیید شده است. این داروها از طریق افزایش حساسیت بدن نسبت به انسولین کار می‎کنند، که هورمون تنظیم کنندۀ سطح قند خون محسوب می‎شود.

وقتی  پا به سن می‎گذاریم مغز ما انعطاف‌پذیری خود را که توانایی مغز برای انطباق با تغییرات رفتاری، فیزیکی یا محیطی است، از دست می‎دهد. این می‎تواند تبعاتی منفی برای عملکرد شناختی ما در پی داشته باشد. به هر جهت، یک تحقیق جدید، نشان می‎دهد که چگونه هدف گرفتن یک ژن خاص می‎تواند انعطاف‌پذیری مغز پیر را در وضعیت مغزی جوان‎تر تجدید کند. زمانی عقیده بر این بود که تغییرات مغز در دوران کودکی متوقف، و بعد در اوایل بزرگسالی ساختار آن صلب و سخت می‎گردد. به هر جهت در طول 50 سال گذشته دانشمندان پی برده‎اند که موضوع چنین نیست.