• دکتر کاترین پادوک
• ترجمة هامیک رادیان
پتانسیل فتودینامیک درمانی برای مداوای سرطان محدود است زیرا نور نمی‌تواند به صورت عمقی درون بافت نفوذ کند. اکنون، یک رویکرد تازه که از میکروویوها برای فعال کردن نانوذرات استفاده می‌کند می‌تواند بر این مشکل غلبه کند و به عنوان راهی ایمن برای کشتن سلول‌های سرطانی که به صورت عمقی در بافت‌ها جایگیر شده‌اند، امیدبخش نشان می‌دهد.
نانوذره‌ها، ذراتی کوچکند – در حدود یک‌صدم نانومتر – که در مقایسه با همین مواد در مقیاس بزرگ‌تر دارای ویژگی‌های نامعمولی هستند. همین ویژگی‌های نامعمول و اندازة کوچک آنها – یعنی فقط داشتن چند صد اتم – در عرصة بیولوژی آنها را مناسب کار در سطح مولکولی و زیرمولکولی ساخته است.
در مقاله‌ای که در نشریة بیومدیکال نانوتکنولوژی / Journal of Biomedical Nanotechnology منتشر شده است، فیزیکدانان دانشگاه تکزاس ارلینگتن (UTA) تشریح می‌کنند، که چگونه توانسته‌اند با استفاده از میکرویوها، نانوذرات حساس به نور را در تکثیر یک شکل بسیار فعال اکسیژن برای کشتن سلول‌های تومورهای صلب مورد استفاده قرار دهند.
نویسندة ارشد مطالعه، وی چن / Wei Chen، استاد فیزیک در UTA می‌گوید با استفاده از میکروویوها، رویکرد آنها می‌تواند برای هدف قرار دادن تومورها در تمامی انواع بافت‌ها مورد استفاده قرار گیرد.
فتودینامیک درمانی، سلول‌های سرطانی را از طریق استفاده از نور برای فعال کردن نانوذرات درون بافت تومور نابود می‌کند.
هر نانوذرة فعال یک مولکول اکسیژن واحد تولید می‌کند – یک ورسیون بسیار واکنش‌دار اکسیژن که به میتوکندری سلول، مخزن درون سلول که انرژی سلول‌ها را تولید می‌کند، آسیب می‌رساند. در نهایت این روند به مرگ سلول منجر می‌شود.
درمان‌های کنونی بر مبنای فتودینامیک درمانی از نور مرئی، فرابنفش یا نزدیک به نور فروسرخ استفاده می‌کنند. در این پهنة موجی، اشعة الکترومغناطیسی نمی‌تواند به عمق بافت نفوذ کند، که در نتیجه درمان مزبور را به مداوای سرطان‌های پوست یا تومورهای نزدیک به سطح پوست محدود می‌کند.
نوع تازة نانوذره اکسیژن واحد تولید می‌کند
در کار پیشین خود، تیم تحقیق کشف کرد که با استفاده از اشعة ایکس، می‌تواند نوع تازه‌ای از نانوذره – مس – سیستآمین یا Cu-Cy – را برای تولید اکسیژن واحد با هدف کُند کردن رشد تومور تولید کند. در هر حال، اشعة ایکس می‌تواند به بافت سالم آسیب بزند و ریسک‌های مهمی را به بیماران تحمیل کند.
در مطالعة جدید، محققان نشان می‌دهند که می‌توان نانوذرات Cu-Cy را با میکرویو فعال کرد، که می‌تواند برای هدف گرفتن مستقیم تومورها بدون لطمه دیدن بافت‌های اطراف آنها مورد استفاده قرار گیرد.
تیم تحقیق روش جدید را با استفاده از سلول‌های سرطان استخوان (استئوسارکوم) در کشت سلولی و حیوانات زنده مورد آزمایش قرار داد. در هر دو مورد میکرویو نانوذرات Cu-Cy را فعال کرد که باعث نابودی قابل ملاحظه‌ای در سلول‌ها شد.
به محض گرم شدن توسط میکروویوها، نانوذره‌ها یون‌های مس را آزاد کردند، که به نوبة خود اکسیژن واکنشی مورد نیاز برای نابودی سلول سرطانی را تولید می‌کند.
در حالی که افزایش ایمنی یک فایدة آشکار چنین رویکردی است، پروفسور چن همچنین دیگر مزایای آن را فهرست می‌کند. این مزایا شامل این واقعیت است که نانوذره‌های Cu-Cy سمیت بسیار کمی دارند، و ساختن آنها بسیار کم‌هزینه است و پرتوهای شدیدی منتشر می‌کنند، که امکان بالقوه‌ای برای استفاده به عنوان مادة تصویربرداری است.
الکس وایس / Alex Weiss، رییس دپارتمان فیزیک UTA می‌گوید، کار پروفسور چن بر روی نانوذرات می‌تواند "درمان سرطان را تغییر دهد". آخرین یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که چگونه این نوع تازة درمان می‌تواند نقشی مهم در یافتن درمان‌های ایمن، مؤثر و کم‌هزینه در مورد سرطان ایفا کند.
پروفسور چن می‌گوید: "ایدة تازة ما در ترکیب میکروویوها با درمان فتودینامیک دری تازه را به روی هدف گرفتن تومورهای عمقی‌تر باز می‌کند و هم‌اکنون اثبات کرده است که در کاهش اندازة تومور به صورت سریع و ایمن مؤثر است."/
نظرات (0)