مطالعة تازه‌ای که در «جورنال تغذیة بالینی آمریکا(یی)» منتشر شده است عنوان می‌کند که ریسک ابتلاء به سرطان کبد ممکن است برای کسانی که میزان سلنیوم غذایی در خون آنها پایین است، به شکل معنی‌داری افزایش یابد. سلنیوم مادة معدنی کمیابی است که در خاک، فرآورده‌های حیوانی و غذاهای گیاه‌بنیان از جمله در غذاهای دریایی، آجیل برزیلی، گوشت‌های ارگانیک، شیر و تخم مرغ وجود دارد. محتوای سلنیوم خوراکی بسیار متفاوت است چون به مقدار مصرف این عنصر در گیاهان توسط حیوانات و همچنین به مقدار رشد آن در خاکی که گیاه در آن رشد می‌کند، بستگی دارد.
• هانر وایتمن
• ترجمة هامیک رادیان
مطالعة تازه‌ای که در «جورنال تغذیة بالینی آمریکا(یی)» منتشر شده است عنوان می‌کند که ریسک ابتلاء به سرطان کبد ممکن است برای کسانی که میزان سلنیوم غذایی در خون آنها پایین است، به شکل معنی‌داری افزایش یابد.
سلنیوم مادة معدنی کمیابی است که در خاک، فرآورده‌های حیوانی و غذاهای گیاه‌بنیان از جمله در غذاهای دریایی، آجیل برزیلی، گوشت‌های ارگانیک، شیر و تخم مرغ وجود دارد.
محتوای سلنیوم خوراکی بسیار متفاوت است چون به مقدار مصرف این عنصر در گیاهان توسط حیوانات و همچنین به مقدار رشد آن در خاکی که گیاه در آن رشد می‌کند، بستگی دارد.
بر مبنای نظر انستیتو(های) ملی بهداشت (NIH)، سلنیوم برای سلامت انسان حیاتی است، و نقشی مفید در تولید مثل، سیستم ایمنی و سنتز DNA دارد.
مطالعات همچنین نشان داده‌اند که سلنیوم دارای خواص آنتی‌اکسیدان است، که بدین معنی است می‌تواند محافظی در برابر استرس اکسیداتیو باشد – فرآیندی که در آن مولکول‌هایی به نام رادیکال‌های آزاد به سلول‌ها آسیب می‌زنند.
از آنجا که استرس اکسیداتیو با ابتلاء به سرطان مرتبط است برخی مطالعات عنوان کرده‌اند که کمبود سلنیوم – که به کاهش حفاظت در برابر رادیکال‌های آزاد مرتبط به آسیب سلولی منجر می‌شود، ممکن است یکی از ریسک‌فاکتورهای بیماری باشد.
با این زمینة ذهنی، پروفسور لوتز شومبرگ / Lutz Schomburgاز «انستیتو اندوکرینولوژی تجربی برلین» و همکارانش بر آن شدند تا در مورد احتمال تأثیر میزان سلنیوم بر سرطان کبد تحقیق کنند.
کمبود سلنیوم، تا ده بار ریسک سرطان کبد را افزایش می‌دهد
پروفسور شومبرگ و تیمش داده‌های حدود 477000 فرد بزرگسال را که بخشی از مطالعة تحقیق آینده‌نگر اروپایی در مورد سرطان و تغذیه (EPIC) بودند، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
آنها 121 بیمار دچار سرطان کبد، 100 بیمار مبتلا به سرطان کیسة صفرا و سرطان‌های مجاری صفراوی، و 40 بیمار دچار سرطان مجرای صفراوی داخل کبدی را شناسایی کردند. تمامی بیماران در طول ده سال پیگیری مطالعه به این سرطان‌ها مبتلا شده بودند.
نمونة خون بیماران سرطانی برای تعیین میزان سلنیوم مورد بررسی قرار گرفت و با نمونه‌های افراد سالم گروه کنترل مقایسه شد.
محققان متوجه شدند که میزان سلنیوم بیماران دچار سرطان کبد و کیسة صفرا و مجاری صفراوی به میزان قابل توجهی کمتر از میزان آن در افراد گروه کنترل است.
در مقایسه با افراد داری بالاترین میزان سلنیوم، محققان دریافتند که افراد دارای کمترین میزان سلنیوم پنج تا ده بار بیشتر در معرض ریسک سرطان کبد قرار دارند.
پروفسور شومبرگ می‌گوید: "ما توانسته‌ایم نشان دهیم که کمبود سلنیوم یک ریسک فاکتور اصلی برای سرطان کبد است."
در هر حال میزان پایین سلنیوم با افزایش ریسک ابتلاء به سرطان کیسة صفرا و مجاری صفراوی و سرطان مجرای صفراوی داخل کبدی مرتبط نبود.
بر مبنای داده‌های «انجمن سرطان آمریکا» در سال جاری 39230 مورد جدید سرطان کبد و سرطان مجرای صفراوی داخل کبدی در آمریکا تشخیص داده می‌شود و بیش از 21000 نفر بر اثر این سرطان‌ها خواهند مرد.
پروفسور شومبرگ تأکید دارد که مطالعة آنها این را نشان نمی‌دهد که مکمل‌های سلنیوم به صورت مستقیم باعث کاهش ریسک سرطان کبد خواهند شد، بنابراین در حال حاضر توصیه‌ای نمی‌توان ارائه داد.
او اضافه می‌کند: "در هر حال، این مطالعه اهمیت تغذیة متعادل را که در آن سلنیوم یک بخش کامل را به خود اختصاص می‌دهد، مورد تأکید قرار می‌دهد."/
نظرات (0)