• ماریا کوهوت
• ترجمه نادر اکبری
یک آزمون بالینی جدید میگوید یک داروی ضد رتروویروسی تزریقی طولانی اثر ممکن است جایگزین مؤثری برای دوزهای خوراکی همان دارو در مورد HIV باشد.
داروهای ضد رتروویروسی (ARV) برای ممانعت از افزایش HIV در بدن تجویز، و باعث کند شدن روند بیماری و پیشگیری از انتقال آن به دیگران میشوند. بر مبنای اعلام CDC، باید ممنون داروهای ARV باشیم که تعداد مرگ و میز ناشی از بیماری ایدز در طول سالهای اخیر به طور مداوم دچار روند نزولی شده است.
به هر جهت درمان با این داروها دشوار است: بیماران ناچارند هر روزه ترکیبی از داروها را حتی پس از غیر قابل تشخیص شدن بار ویروس در جریان خون مصرف کنند تا مطمئن شوند که ویروس دوباره فعال نمی‌شود.
تیمی از محققان انستیتوهای مختلف به رهبری دکتر دیوید ای. مرگولیس / David A. Margolis اکنون در حال تست یک داروی تزریقی طولانی اثر ARV هستند که میتواند نقش جایگزینی برای داروهای خوراکی روزانه را داشته باشد.
دکتر مرگولیس میگوید: "تبعیت از دستور مصرف داروها یک چالش در درمان HIV باقی میماند. ART طولانی اثر تزریقی میتواند برای برخی بیماران یک رویکرد راحتتر در مدیریت عفونتHIV ایجاد کند تا از مصرف دوزهای روزانۀ این داروها اجتناب کنند و نیازی به همراه داشتن دارو، ذخیره کردن آن و نقل و انتقال دارو در زندگی روزمره نداشته باشند."
این آزمون بالینی اکنون فاز II خود را کامل کرده و نتایج آزمون در "لنست" منتشر خواهد شد.
تزریق هماندازۀ داروی خوراکی مؤثر است
مطالعه یک داروی تزریقی ARV طراحی کرد که شامل دو دارو است که به شکل داروهای خوراکی برای درمان HIV استفاده میشوند: کابوتگراویر و ریلپیویرین. محققان تاکنون پی بردهاند که این داروی تزریقی به نظر میرسد که به اندازۀ تحویل همان داروها در شکل خوراکی مؤثر است.
دکتر مرگولیس و همکارانش یک مرحله القاء را انجام دادند که در آن به بررسی عوارض جانبی دو داروی مزبور پرداختند. این مرحلۀ مقدماتی مطالعه با مشارکت 309 نمونه انجام شد.
این بیماران روزانه دوزهای خوراکی کابوتگراویر (30 میلیگرم) و اباکاویر – لامیودین (600 میلیگرم به 300 میلیگرم) به مدت 20 هفته دریافت کردند. از مجموع این بیماران 286 بیمار دچار هیچ عارضۀ جانبی قابل توجهی نشدند. این گروه از بیماران در ادامۀ آزمون مشارکت داده شدند.
در مرحلۀ بعد، که "مرحلۀ نگهداری" نامیده شد، بیماران به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. 150 نمونه هر چهار هفته یک بار داروی تزریقی کابوتگراویر و ریلپیویرین دریافت کردند، 115 نمونه همین درمان را به مدت 8 هفته گرفتند، و 56 نمونه همانند گذشته مصرف داروها را در شکل خوراکی ادامه دادند. درمان در مرحلۀ نگهداری به مدت 96 هفته ادامه یافت.
پس از گذشت 32 هفته، مشخص شد که در 94 درصد بیماران گروه اول، 95 درصد بیماران گروه دوم، و 91 درصد بیماران گروه سوم روند سرکوب ویروس حفظ شده است.
در پایان 96 هفته دورۀ درمان، 87 درصد نمونه‌های گروه اول، 94 درصد نمونه‌های گروه دوم و 84 درصد نمونه‌های گروه سوم روند سرکوب ویروس را حفظ کرده بودند.
به طور خلاصه به نظر میرسد که تزریق کابوتگراویر و ریلپیویدین دستکم هماندازۀ دوزهای خوراکی درمان منظم مؤثر است.
برخی عوارض جانبی نیز ثبت شد که شایعترین آنها درد عضلانی به دنبال تزریق دارو بود. این عارضه توسط 97 درصد نمونه‌های گروه 1 و 96 درصد نمونه‌های گروه 2 گزارش شد. به هر حال این واکنش فقط به مدت 3 روز ادامه داشت و درد ناشی از تزریق خفیف بود.
برخی از بیماران، صرف نظر از نوع درمان ارائه شده، از سردرد، گلو درد و اسهال شکایت داشتند.
فقط 4 درصد کل نمونهها به دلیل عوارض جانبی درمان مصر به انصراف از ادامۀ آن بودند. از این تعداد، دو نفر از گروه 1، 8 نفر از گروه 2 و یک نفر از گروه سوم بودند.
چالشها و محدودیتها
مطالعه در 50 محدوده از پنج کشور مختلف شامل کانادا، فرانسه، آلمان، اسپانیا و ایالات متحد آمریکا متمرکز بود. با وجود این 91 درصد نمونهها مرد بودند.
دیگر محدودیت قابل ذکر مطالعه این بود که بیماران فقط وقتی واجد شرایط حضور در مطالعه تلقی می‌شدند که دستکم 200 (اما نه بیشتر از 350) سلول خون در هر میلیمتر مکعب خون خود داشته باشند. محققان اشاره میکنند که این نمایانگر تنوع بیماران HIV نیست.
در یک تفسیر مرتبط به مقالۀ اصلی پروفسور مارک ای. بوید / Mark A. Boyd از دانشگاه آدلاید استرالیا و پروفسور دیوید ای. کوپر / David A. Cooper از انستیتو کیربی دانشگاه نیو ثاوت ولز، مینویسند که تمامی بیماران HIV داروی تزریقی را مناسبت‌تر از شکل خوراکی دارو تلقی نخواهند کرد.
آنها میگویند: "(دستکم در استرالیا) مردم دچار HIV میتوانند از 2 تا 6 ماه داروهای ضد رتروویروسی را در هر زمانی در اختیار داشته باشند. این سناریو، در مقایسه با جستجوی یک متخصص مراقبتهای پزشکی برای انجام تزریق پایۀ ماهانه، ممکن است گزینۀ داروی تزریقی را نسبت به درمانهای مرسوم برای برخی مردم نامناسبتر جلوه دهد."
در نهایت این نکته را باید به خاطر سپرد که مقالۀ اصلی شامل این اطلا‌ع‌رسانی است که برخی از محققان دخیل در این مطالعه در حال حاضر کارمند و سهامدار یک کمپانی شناخته شدۀ داروسازی هستند.
Source:
HIV: Could new injection work as effectively as daily drugs?
By Maria Cohut
Published: Tue 25 Jul 2017
