• آنا ساندویو
• ترجمة نادر اکبری
یک مطالعة تازه نشان می‌دهد که بازماندگان سرطان دوران کودکی به تغذیة ضعیف در دورة بزرگسالی گرایش دارند؛ تغذیه‌ای فاقد مواد غذایی حیاتی که می‌تواند خطر بیماری‌های مزمن را در این گروه از بازماندگان سرطان افزایش دهد، چرا که آنها هم‌اکنون بیشتر مستعد توسعة بیماری‌های جدی هستند.
مطالعه از سوی محققان دانشکدة علوم و سیاست تغذیه در دانشگاه تافتز / Tufts ماساچوست با همکاری بیمارستان تحقیقاتی کودکان سنت جود / St. Jude در تنسی انجام شد.
تیم تحقیق به بررسی این موضوع پرداخت که آیا ارتباطی میان درمان سرطان در کودکی و مصرف مواد غذایی در میان بازماندگان سرطان وجود دارد.
با استفاده از پرسشنامة خوداظهاری فرکانس بلوک غذایی، تیم تحقیق در رژیم غذایی 2750 فرد بزرگسال بازمانده از سرطان دوران کودکی دقیق شد تا ببیند که آیا با رعایت «دستورالعمل سال 2010 تغذیة آمریکایی‌ها» مواجه می‌شود یا خیر. نتایج مطالعه اخیراً در نشریة تغذیه / The Journal of Nutrition منتشر شده است.
محققان متوجه شدند که سوژه‌های مطالعه به طور مشخص مقدار کمی غلات سبوس‌دار مصرف می‌کنند اما در مقابل به میزان زیادی مواد دارای سدیم موسوم به کالری خالی مصرف می‌‌خورند، که در مواد دارای چربی جامد و شکر افزوده وجود دارد.
محقق رهبر مطالعه دکتر فنگ فنگ ژنگ / Fang Fang Zhang از دانشگاه تافتز توضیح می‌دهد، مطالعه متوجه "مصرف بیش از حد سدیم و چربی‌های اشباع شده شد، که هر دو ریسک‌فاکتورهای بیماری‌های مزمن مانند بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت و چاقی هستند."
دکتر ژنگ اضافه کرد: "پس از مقایسه با رژیم غذایی توصیه شدة فعلی، ما متوجه شدیم که بازماندگان سرطان دوران کودکی کمتر از مقادیر توصیه شده فیبر، پتاسیم، منیزیم، ویتامین D، کلسیم و ویتامین E مصرف می‌کنند."
خطر سرطان دوم و بیماری‌های مزمن با تغذیة سالم کاهش می‌یابد
بنا به نظر مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، مصرف کم میوه و سبزیجات و مصرف زیاد چربی‌های اشباع شده می‌تواند به بیماری کرونری قلب، برخی انواع سرطان و دیابت منجر شود.
در مقابل، بنا به گزارش «درمان سرطان و بقاء» از سوی «انجمن سرطان آمریکا» مصرف مداوم میوه، سبزیجات و غلات سبوس‌دار – و محدود کردن مصرف چربی، گوشت قرمز و گوشت‌های فرآوری شده، همچنین شکر اضافی – می‌تواند ریسک ابتلاء به سرطان دوم و خطر بیماری‌های مزمن را کاهش دهد.
محققان به رهبری دکتر ژنگ از شاخص خوراک سالم (HEI-2010) برای محاسبة میزان تبعیت نمونه‌ها از دستورالعمل رژیم غذایی استفاده کردند.
این شاخص با استفاده از مقیاس صفر تا 100 عمل می‌کند، که در آن صفر نشان‌دهندة عدم تبعیت کامل و 100 نشانگر تبعیت کامل از دستورالعمل است. میانگین نمرة نمونه‌ها با این مقیاس 57.9 بود.
مراقبت از بیماران سرطانی باید شامل تغذیه نیز باشد
هم دکتر ژنگ و هم دکتر ملیسا هودسن / Melissa Hudson از بیمارستان تحقیقاتی کودکان سنت جود، به اهمیت افزودن موضوع تغذیه به برنامة مراقبت‌های سرطان تأکید می‌کنند. دکتر ژنگ می‌گوید: "خوراک سالم می‌تواند عملکرد ذهنی و جسمی بازماندگان سرطان دوران کودکی را بهبود بخشد."
دکتر ملیسا هودسن می‌گوید: "یافته‌های این مطالعه بر اهمیت یکپارچه کردن سرویس‌های تغذیه‌ای و مداخله برای حمایت از عادت‌های غذایی سالم در کودکان سرطانی در طول درمان و مراقبت‌های سراسر دورة بقاء آنان تأکید می‌کند."
ملیسا هودسن در ادامه توضیح می‌دهد که "بازماندگان سرطان دورة کودکی دارای میزان بالای شیوع مشکلات سلامت هستند که می‌توانند با تغذیة ضعیف تشدید شوند." یک مطالعة پیگیری بازماندگان سرطان دوران کودکی دریافته است که 50 درصد این کودکان تا سن 50 سالگی دچار بیماری‌های مزمن تهدیدگر حیات یا بیماری‌های شدید شده‌اند.
بنا به مطالعة دیگری به نقل از انجمن سرطان آمریکا، بیش از نیمی از بازماندگان سرطان دورة کودکی که تحت درمان‌های بالقوه سمی نظیر اشعه‌درمانی قفسة سینه یا آنتراسایکلین‌ها قرار گرفته‌اند در ادامة زندگی در معرض ابتلاء به مشکلات قلبی یا ریوی قرار دارند.
مطالعة حاضر رژیم غذایی بازماندگان سرطان دوران کودکی را با غذاهای مصرفی غیر سرطانی‌ها مقایسه نمی‌کند. در هر حال، دکتر ژنگ گزارش می‌دهد که بزرگسالان بازمانده از سرطان بنا به داده‌های «آزمون نظرسنجی بهداشت ملی و تغذیه» در مقایسه با کنترل‌های سن و جنس در کل کیفیت رژیم غذایی بدتری داشته‌اند.
محققان یادآور می‌شوند که مطالعة حاضر مکمل‌های غذایی نظیر ویتامین‌ها و مواد معدنی را لحاظ نکرده است./
مطالب پیشنهادی ما برای مطالعه
کدئین برای کودکان بسیار خطرناک است
آکادمی کودکان آمریکا اصرار دارد که والدین و مراقبان بهداشتی، دادن کُدئین به کودکان را متوقف کنند، و به آموزش‌های بیشتر در مورد ریسک‌ها و محدودیت‌های استفاده از کدیین در بیماران زیر 18 سال فراخوان می‌د
ارتباط میان کمبود آهن و کاهش شنوایی
ارتباط میان آنمی کمبود آهن و کاهش شنوایی در یک مطالعه که اخیراً در JAMA اُتالارینگولوژی – جراحی سر و گردن - منتشر شده، مورد بررسی قرار گرفته است. آیا این اختلال رایج خونی بر توانایی شنوایی ما مؤثر است
